Bychawa
miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||||
Zespół kościoła parafialnego pw. św. Jana Chrzciciela i św. Franciszka z Asyżu, widok od strony parku | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Powiat | |||||
Gmina | |||||
Aglomeracja | |||||
Data założenia |
IX-X w. | ||||
Prawa miejskie |
1537–1870, 1958 | ||||
Burmistrz |
Marta Krzyżak | ||||
Powierzchnia |
6,69[1] km² | ||||
Populacja (31.12.2019) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Strefa numeracyjna |
(+48) 81 | ||||
Kod pocztowy |
23-100 | ||||
Tablice rejestracyjne |
LUB | ||||
Położenie na mapie Polski | |||||
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |||||
Położenie na mapie powiatu lubelskiego | |||||
Położenie na mapie gminy Bychawa | |||||
51°00′57″N 22°31′58″E/51,015833 22,532778 | |||||
TERC (TERYT) |
0609034 | ||||
SIMC |
0955621 | ||||
Urząd miejski ul. Partyzantów 123-100 Bychawa | |||||
Strona internetowa | |||||
BIP |
Bychawa – miasto w Polsce, w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Bychawa. Położona na Wyżynie Lubelskiej, 30 km na południe od Lublina nad rzekami Gałęzówką i Kosarzewką. Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. Bychawa liczyła 4855 mieszkańców[2].
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Według danych z 1 stycznia 2011 powierzchnia miasta wynosiła 6,69 km²[3].
Bychawa położona jest w historycznej Małopolsce, początkowo należała do ziemi sandomierskiej[4], a następnie do ziemi lubelskiej. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do ówczesnego woj. lubelskiego.
Odległości do dużych ośrodków miejskich w linii prostej:
- Lublin – 26 km
- Warszawa – 172 km
- Krasnystaw – 44 km
- Biłgoraj – 54 km
- Kraśnik – 24 km
- Opole Lubelskie – 42 km
Ochrona przyrody
[edytuj | edytuj kod]Na obszarze miasta znajduje się rezerwat przyrody Podzamcze chroniący zbiorowiska roślinności kserotermicznej z wieloma rzadkimi gatunkami roślin[5].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Miejscowość powstała w IX–X w., z tego okresu pochodzi grodzisko. W 1537 z rąk króla Zygmunta Starego miejscowość otrzymała prawo magdeburskie jako prywatne miasto szlacheckie[6]. Miasto położone było w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim w województwie lubelskim[7]. W XVI wieku pojawiły się pierwsze wzmianki o ludności żydowskiej w mieście. W czasach Królestwa Kongresowego było to miasto prywatne, które położone było w 1827 roku w powiecie lubelskim, obwodzie lubelskim województwa lubelskiego[8]. W połowie XIX w. Bychawa stała się znaczącym centrum żydowskiego chasydyzmu, posiadającym własny dwór z cadykiem. Wiązało się to z osiedleniem się w mieście Nechemii Jechiela Rabinowicza (syna Jaakowa Icchaka ben Aszera, zwanego Świętym Żydem z Przysuchy). W 1870 władze carskie odebrały Bychawie prawa miejskie. W 1939 roku w Bychawie około połowy mieszkańców stanowiła ludność żydowska[9]. W grudniu 1940 roku podczas niemieckiej okupacji Niemcy założyli w Bychawie getto. W 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto i wywieźli Żydów do Sobiboru i Majdanka, gdzie ich zamordowali[9][10]. W 1958 Bychawa otrzymała ponownie prawa miejskie[11].
Od 1956 do 1975 siedziba powiatu bychawskiego.
Według danych z 31 grudnia 2010 miasto miało 5254 mieszkańców[12].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- Kościół św. Jana Chrzciciela z 1639 roku
- Kapliczka barokowa z połowy XVIII wieku
- Kaplica grobowa na cmentarzu parafialnym z XIX wieku
- Ruiny zamku z 1 połowy XVI wieku[13]
- Zespół dworski
- Dwór szlachecki z 1 poł. XIX wieku (w ruinie)
- Ruiny dwóch spichlerzy z 1 połowy XIX wieku
- Obora z poł. XIX wieku
- dzwonnica drewniana z 1862 roku
- Synagoga w Bychawie z 1810 r.
- Stary cmentarz żydowski w Bychawie
- Nowy cmentarz żydowski w Bychawie
- Cmentarz parafialny w Bychawie
- Cmentarz wojenny z I wojny światowej
- Park pałacowy
Demografia
[edytuj | edytuj kod]- Piramida wieku mieszkańców Bychawy w 2014 roku[14].
Ludzie związani z Bychawą
[edytuj | edytuj kod]Dzielnice[15]
[edytuj | edytuj kod]- Grodzany
- Księżyzna
- Podzamcze
- Polanówka
- Rogalec
- Rudnik
- Walentówka
- Wandzin
- Wola Bychawska
- Wola Mała
- Zadębie
Transport
[edytuj | edytuj kod]Przez Bychawę przebiegają 2 drogi wojewódzkie:
- droga wojewódzka nr 834 Niedrzwica Duża – Bychawa – Stara Wieś Druga
- droga wojewódzka nr 836 Bychawa – Piotrków – Piaski
Bychawę z Lublinem łączy droga powiatowa. Z przystanku przy ul. Józefa Piłsudskiego do miasta wojewódzkiego kursują regularnie busy przewoźników prywatnych, zarówno przez Żabią Wolę, jak i przez Strzyżewice.
Kultura
[edytuj | edytuj kod]Bychawa zasłynęła w świecie dzięki opowiadaniu noblisty Izaaka Bashevisa Singera „Yentl – chłopiec z jesziwy”, zekranizowanemu w 1983 r. przez Barbarę Streisand, która grała główną rolę. Jest to historia dziewczyny z podlubelskiego Janowa, córki rabina, która w przebraniu chłopca studiuje w akademii talmudycznej w Bychawie. Przed II wojną światową w tym mieście mieszkało ponad 70 proc. Żydów[16].
Co roku w Bychawie odbywa się festyn „W krainie pierogów”, podczas którego organizowane są nieoficjalne Mistrzostwa Świata w Jedzeniu Pierogów. Pierwsza edycja odbyła się w 2000[17].
Z Bychawy pochodzi piosenkarka Marie.
Sport
[edytuj | edytuj kod]Miejscowym klubem piłkarskim jest „Granit” Bychawa, grający w sezonie 2023/24 w IV lidze, gr. lubelskiej[18].
Wspólnoty wyznaniowe
[edytuj | edytuj kod]- Kościół rzymskokatolicki:
- Świadkowie Jehowy:
- zbór Bychawa-Krzczonów (Sala Królestwa Piotrków Drugi 92A)[19]
Miasta partnerskie
[edytuj | edytuj kod]Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Zespół pałacowy – spichlerz (XVIII/XIX w.)
-
Kościół parafialny pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela i św. Franciszka z Asyżu
-
Cmentarz parafialny – grobowiec Adama Duniewskiego, (1884)
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- powiat bychawski
- Synagoga w Bychawie
- Stary cmentarz żydowski w Bychawie
- Nowy cmentarz żydowski w Bychawie
- Cmentarz parafialny w Bychawie
- Cmentarz wojenny w Bychawie
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ GUS. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym. Stan w dn. 2022-01-01. Format XLSX tabl. 22
- ↑ a b Wyniki badań bieżących – Baza Demografia – Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-07-18] .
- ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. „Powierzchnia i Ludność w Przekroju Terytorialnym”, 2013-07-26. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507.
- ↑ Jakub Kuna: Kartograficzna rekonstrukcja historycznego układu zabudowy na przykładzie Bychawy w 1938 roku. Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej – Wydział Nauk o Ziemi i Gospodarki Przestrzennej, Lublin 2017, s. 36.
- ↑ Rejestr rezerwatów przyrody województwa lubelskiego, RDOŚ Lublin stan na 4 czerwca 2012. [dostęp 2014-02-21].
- ↑ Zenon Guldon, Jacek Wijaczka, Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku, w: Czasy Nowożytne, 21, 2008, s. 157.
- ↑ Województwo lubelskie w drugiej połowie XVI wieku, Warszawa 1966, mapa.
- ↑ Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego, z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożona w Biórze Kommissyi Rządowéy Spraw Wewnętrznych i Policyi. T. 1 : A-Ł, Warszawa 1827, s. 58.
- ↑ a b Historia społeczności | Wirtualny Sztetl [online], sztetl.org.pl [dostęp 2019-10-09] .
- ↑ Agnieszka Zagner , Byli. Nie ma. Gdzie się podziali Żydzi z Bychawy [online], www.polityka.pl, 2011 [dostęp 2019-10-09] (pol.).
- ↑ Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 listopada 1957 r.. Dziennik Ustaw.
- ↑ Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2010 r.), Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 10 czerwca 2011, ISSN 1734-6118 .
- ↑ Ruiny Zamku w Bychawie [online], Starostwo Powiatowe w Lublinie (pol.).
- ↑ Bychawa w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-09] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Uncategorised – Bychawa.pl – strona startowa. [dostęp 2015-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-18)].
- ↑ Gdzie się podziali Żydzi z Bychawy [online] [dostęp 2016-10-20] .
- ↑ Dzisiaj w Bychawie XVI Festyn „W Krainie pierogów” PROGRAM www.lublin112.pl.
- ↑ Skarb - Granit Bychawa [online], www.90minut.pl [dostęp 2022-10-08] .
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2018-10-09] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ryszard Szczygieł (red.), Dzieje Bychawy, Bychawa-Lublin: Bychawskie Towarzystwo Regionalne, 1994, ISBN 83-903148-0-0, OCLC 69620565 [dostęp 2020-08-15] .
- Bychawa, [w:] Encyclopedia of Jewish Life Before and During the Holocaust, t. I, red. Sh. Spector, G. Wigoder, New York 2001, s. 227.
- Dębowczyk M., Kamienica Rajsa, „Głos Ziemi Bychawskiej” 2000, nr 6 (94).
- Dębowczyk M., Ofiary wojny i okupacji z Bychawy i regionu (1939–1944), Bychawa 1997.
- Dębowczyk M., Spór o kirkut, „Głos Ziemi Bychawskiej” 1999, nr 6.
- Hirsz Z. J., Miejsca walk i męczeństwa w powiecie lubelskim, Lublin 1974.
- Albin Koprukowniak , Lokalna społeczność gminy bychawskiej i jej aktywność 1864-1918, Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 1995, ISBN 83-227-0688-X, OCLC 750733582 [dostęp 2020-06-16] .
- Kuwałek R., Żydzi Bychawscy w czasie II wojny światowej, „Głos Ziemi Bychawskiej” 1997, nr 10 (29).
- Trzciński A., Śladami zabytków kultury żydowskiej na Lubelszczyźnie, Lublin 1990.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Historia Żydów w Bychawie na portalu Wirtualny Sztetl
- Bychawa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 487 .
- Bychawa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 284 .
- Publikacje o Bychawie i okolicach w bibliotece Polona