Bon Scott

Bon Scott

Imię i nazwisko	Ronald Belford Scott[1]
Data i miejsce urodzenia	9 lipca 1946[2] Forfar
Data i miejsce śmierci	19 lutego 1980[3] Londyn
Przyczyna śmierci	zatrucie alkoholem
Typ głosu	tenor
Gatunki	hard rock, blues rock, rock and roll, rock
Zawód	muzyk, autor piosenek
Aktywność	1964–1980
Powiązania	AC/DC, Fraternity, The Valentines, The Spektors
Zespoły
AC/DC
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Ronald Belford „Bon” Scott^[4] (ur. 9 lipca 1946 w Forfar, zm. 19 lutego 1980 w Londynie) – australijski wokalista rockowy, członek zespołu AC/DC.

19 stycznia 1994 został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame (jako członek AC/DC)^[5]. W wydaniu „Classic Rock” z lipca 2004, Scott został sklasyfikowany jako numer jeden na liście „100 największych liderów wszech czasów” przed Freddiem Mercurym i Robertem Plantem^[5]. W 2006 został sklasyfikowany na piątym miejscu na liście 100. największych wokalistów heavymetalowych wszech czasów według „Hit Parader”^[6].

Urodził się w Forfar w Wielkiej Brytanii, w Szkocji, jako drugi syn Isabelle Cunningham „Isy” Mitchell (1917–2011) i Charlesa Belforda „Chicka” Scotta (1917–1999)^[7]. Pierworodnym był chłopiec Sandy, który zmarł wkrótce po urodzeniu. Wychowywał się w Kirriemuir z młodszymi braćmi; Derrekiem (ur. 1949) i Graeme (ur. 1953)^[7]. W 1952, w wieku sześciu lat wyemigrował wraz z rodziną do Australii. Rodzina początkowo osiedliła się w Melbourne, ale w 1956 przeniosła się do Fremantle w zachodniej Australii. Uczęszczał do North Fremantle Primary School, a naukę kontynuował w John Curtin College of the Art. Mając problemy z zasadami, spowodował, że porzucił szkołę w wieku 15 lat^[5]. Przez krótki czas służył w Australian Army, ale został zwolniony za niedostosowanie społeczne^[5].

Uczył się gry na perkusji i dudach w lokalnym zespole^[5]. Jego inspiracją stał się Little Richard. W 1964 w Perth przyłączył się do zespołu The Spektors, z którym był związany do 1966 jako perkusista i wokalista. W latach 1966–1970 był wokalistą formacji The Valentines, a w latach 1970-1973 występował jako wokalista i grał na flecie w grupie Fraternity. W 1974 jako główny wokalista AC/DC zastąpił usuniętego z zespołu Dave'a Evansa. W latach 1974–1980 wspólnie z AC/DC nagrał sześć albumów studyjnych i jeden koncertowy.

24 stycznia 1972 ożenił się z Irene Thorton, która była inspiracją utworu „She’s Got Balls”^[7]. Jednak w 1974 doszło do rozwodu^[7].

Zmarł 19 lutego 1980 w Londynie wskutek zadławienia się własnymi wymiocinami po wypiciu ogromnej ilości alkoholu. Został pochowany na cmentarzu w australijskim mieście Fremantle.