Przejdź do zawartości

Bitwa pod Termopilami (1941)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Termopilami (1941)
II wojna światowa, kampania bałkańska
Ilustracja
Żołnierze niemieccy budują przeprawę przez rzekę Spercheios w trakcie bitwy pod Termopilami
Czas

24–25 kwietnia 1941 r.

Miejsce

Termopile

Terytorium

Grecja

Przyczyna

próba opóźnienia niemieckiego natarcia

Wynik

taktyczne zwycięstwo Greków,
strategiczne zwycięstwo Niemców

Strony konfliktu
 Nowa Zelandia
 Australia
 III Rzesza
Dowódcy
Bernard Freyberg
George Vasey
Ferdinand Schörner
Gustav Fehn
Straty
~12 tys. żołnierzy (zabitych, rannych i jeńców),
209 samolotów,
21 okrętów
~100 rannych,
15 czołgów zniszczonych
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata, u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
38°47′47,0000″N 22°32′12,0000″E/38,796389 22,536667

Bitwa pod Termopilami – bitwa stoczona podczas II wojny światowej w dniach 24–25 kwietnia 1941 r. w trakcie niemieckiej inwazji na Grecję.

Oddziały australijskie i nowozelandzkie zajęły pozycje obronne na przesmyku Termopile, który słynny jako historyczne miejsce bitwy stoczonej w 480 r. p.n.e. między wojskami greckimi i perskimi, stał się znowu areną działań wojennych. Nowozelandzki dowódca gen. Bernard Freyberg otrzymał zadanie obrony tego terenu i odpowiednio rozmieścił dwie brygady nowozelandzkie: 5 Brygada została rozmieszczona wzdłuż drogi nadbrzeżnej, podgórza na południe od miasta Lamia i rzeki Spercheios; natomiast 4 Brygada została rozmieszczona z prawej strony gdzie patrolowała wybrzeże, zaś 6. została w rezerwie. W sektorze australijskim 19 Brygada w składzie dwóch batalionów broniła Brallos. Obie brygady: 19. australijska i 6. nowozelandzka miały zatrzymać niemieckie natarcie przez dawny przesmyk (wówczas znacznie szerszy niż 2400 lat wcześniej) i umożliwić pozostałym oddziałom wycofanie się.

24 kwietnia oddziały niemieckie: 5 Dywizja Górska oraz 6 Dywizja Górska pod dowództwem gen. Ferdinanda Schörnera zaatakowały Australijczyków i Nowozelandczyków, napotkały jednak silny opór tracąc 15 czołgów. Australijczycy i Nowozelandczycy wytrzymali cały dzień. 25 kwietnia Niemcy, którzy sforsowali rzekę Spercheios, zajęli Termopile[1]. Natomiast Australijczycy i Nowozelandczycy po zakończeniu akcji opóźniającej wycofali się w kierunku plaż ewakuacyjnych i wystawili nowe oddziały w Tebach[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Franz Halder: Dziennik wojenny T. II, s. 455
  2. Bailey, p. 33.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]