Billy Meredith
Pełne imię i nazwisko |
William Henry Meredith | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
30 lipca 1874 | ||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci |
19 kwietnia 1958 | ||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
177 cm | ||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
|
Billy Meredith, właśc. William Henry Meredith (ur. 30 lipca 1874 w Chirk, zm. 19 kwietnia 1958 w Manchesterze) – walijski piłkarz, jeden z najlepszych graczy okresu przedwojennego[1].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Chirk, w dzielnicy Black Park. W młodości pracował w kopalni. Karierę zaczynał w Northwich Victoria, po czym w październiku 1894 dołączył do Manchesteru City. W debiucie drużyna przegrała z Newcastle United 4:5. W kolejnym meczu The Citizens zmierzyli się z lokalnym rywalem, Newton Heath, w którym Meredith zdobył dwie bramki. Z zespołem zwyciężył w Pucharze Anglii oraz dwukrotnie w Division Two. W 1905 doszło do afery korupcyjnej – FA oskarżyło Walijczyka o próbę przekupstwa pewnego piłkarza Aston Villi[2]. Meredith zaprzeczył oskarżeniom, ale Angielski Związek Piłki Nożnej zawiesił go i szesnastu innych zawodników Manchesteru na rok[2].
Po raz pierwszy po odbyciu kary zawieszenia zagrał 1 stycznia 1907 w wygranym 1:0 na Old Trafford spotkaniu z Aston Villą. Z zespołem United zdobył dwa Mistrzostwa Anglii, Puchar Anglii i dwukrotnie Tarczę Wspólnoty. Należał do licznej grupy zawodników, którzy w sezonie 1909/1910 zbuntowali się przeciwko Football Association i utworzyli niezależny związek zawodowy piłkarzy, nazwany Professional Footballers Association. W barwach Czerwonych Diabłów występował do 1921, po czym powrócił do Manchesteru City, gdzie pełnił rolę grającego menedżera. Zapisał się w kronikach jako najstarszy gracz w historii Pucharu Anglii, kiedy to w swoim ostatnim meczu przeciwko Newcastle miał 49 lat i 245 dni[1], zaś kilka tygodni wcześniej pobił również rekord zdobywając gola w meczu z Brighton & Hove Albion[3].
W wieku 45 lat i 229 dni został także najstarszym zawodnikiem, który reprezentował swój kraj w meczu międzynarodowym, a miało to miejsce w spotkaniu Walia – Anglia na Highbury, 15 marca 1920[1]. W reprezentacji wystąpił w 48 meczach, zdobywając 11 bramek. Zmarł 19 kwietnia 1958.
W 2004 dołączył do Galerii Sław klubu Manchester City[4], zaś w sierpniu 2007 został uhonorowany członkostwem w Galerii Sław Angielskiego Futbolu[5].
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]Manchester City
- Division Two: 1899, 1903
- Puchar Anglii: 1904
Manchester United
- Mistrzostwo Anglii: 1908, 1911
- Puchar Anglii: 1909
- Tarcza Wspólnoty: 1908, 1911
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Legends: Billy Meredith Player Profile. stretford-end.com. (ang.).
- ↑ a b Billy Meredith. spartacus-educational.com. (ang.).
- ↑ Billy Meredith – The „Welsh Wizard”. soccerhistory.org.uk/Billy%20Meredith.htm. (ang.).
- ↑ Winifred weeps as dad joins legends. Manchester Evening News, 25 stycznia 2004. [dostęp 2006-11-30]. (ang.).
- ↑ Football Hall of Fame 2007. (ang.).