Przejdź do zawartości

Becky Lynch

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Becky Lynch
Ilustracja
Lynch w lipcu 2019
Imię i nazwisko

Rebecca Quin

Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1987[1]
Dublin[2]

Współmałżonek

Seth Rollins (od 2021)

Dzieci

1[3]

Kariera profesjonalnej wrestlerki
Pseudonimy
ringowe

Becky Lynch
La Luchadora
Rebecca Knox

Wzrost

1,68 m[2]

Masa ciała

61 kg[2]

Zapowiadana z

Dublin, Irlandia

Trenerzy

Finn Bálor[4]
Gonzo de Mondo[2]
NWA UK Hammerlock[2]
Paul Tracey[4]

Debiut

11 listopada 2002[2]

Multimedia w Wikimedia Commons

Rebecca Quin (ur. 30 stycznia 1987 w Dublinie w Irlandii[5]) – irlandzka wrestlerka występująca w federacji WWE, w brandzie Raw pod pseudonimem ringowym Becky Lynch[6].

Quin rozpoczęła treningi w czerwcu 2002 pod okiem Finna Bálora i Paula Tracey'ego, swój pierwszy oficjalny pojedynek stoczyła pięć miesięcy później. Pod pseudonimem Rebecca Knox występowała dla niezależnych federacji wrestlingu w całej Europie, współpracowała między innymi z angielską federacją One Pro Wrestling czy niemiecką German Stampede Wrestling. W 2006 zadebiutowała w Shimmer Women Athletes.

We wrześniu 2006 odniosła kontuzję głowy, zdiagnozowano u niej możliwe uszkodzenie ósmego nerwu czaszkowego. Quin miała powrócić do wrestlingu w 2008, lecz po ominięciu występu na jednej z gal ogłosiła, że nie czuje się na siłach by wrócić do ringu. Trzy lata później powróciła do Shimmer w roli menedżerki, a w 2013 podpisała kontrakt rozwojowy z WWE. W głównym rosterze federacji zadebiutowała w 2015, a rok później, na gali Backlash, stała się pierwszą w historii posiadaczką WWE SmackDown Women’s Championship. Największy rozgłos przyniósł jej gimmick „The Man”[7]. W kwietniu 2019 na WrestleManii 35 odbyło się pierwsze, żeńskie, główne wydarzenie kobiet, w historii WrestleManii, w którym Lynch pokonała zarówno Charlotte Flair i Rondę Rousey, gdzie na szali znalazły się zarówno mistrzostwa Raw Women's i SmackDown Women's[8]. Wracając po 15-miesięcznym urlopie macierzyńskim, w sierpniu 2021 Lynch po raz czwarty sięgnęła po SmackDown Women's Championship, pokonując ówczesną mistrzynię Biancę Belair, w zaledwie 26 sekund[9].

Kariera wrestlerki

[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera i treningi (2002–2005)

[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 2002 Quin rozpoczęła treningi w nowo utworzonej szkółce wrestlingu Fergala Devitta i Paula Tracey'ego[10]. 11 listopada 2002 odbyła swój pierwszy oficjalny pojedynek, przyjęła pseudonim ringowy Rebecca Knox. Jej pierwszymi walkami były mieszane starcia drużynowe, w których walczyła u boku swojego brata – Gonzo De Mondo[1]. Trenowała też w NWA UK Hammerlock[10].

Niezależne federacje europejskie (2005–2008)

[edytuj | edytuj kod]

We wczesnych latach kariery Knox walczyła na irlandzkiej scenie niezależnej, czasami używając pseudonimu Komeera[11].

13 maja 2005 została pokonana przez Skye na pierwszym evencie federacji Queens of Chaos i na nagraniach DVD w Tuluzie we Francji[12]. 7 sierpnia pojawiła się w Fighting Spirit Federation i zawalczyła w Fatal 4-Way matchu o World Queens of Chaos Championship przeciwko Jersey, Sweet Sarayi i mistrzyni – Nikicie, lecz nie udało jej się wygrać[13]. 4 czerwca 2006 Knox zmierzyła się z Sarayą o zawieszony tytuł mistrzowski Nikity; Knox wygrała walkę, tym samym stając się posiadaczką World Queens of Chaos Championship[14]. Jej panowanie trwało 111 dni, tytuł utraciła na rzecz Sarayi, 23 września, podczas gali organizowanej przez World Association of Wrestling[15].

26 września 2006, podczas eventu federacji German Stampede Wrestling, Knox przegrała walkę z fińską wrestlerką Kisu. Podczas walki zraniła się nad okiem, rana musiała zostać zszyta. Zawodniczka skarżyła się później na bóle głowy, problemy ze wzrokiem oraz uciążliwe wrażenie głośnego brzęczenia w jej lewym uchu. Zdiagnozowano u niej uszkodzenie ósmego nerwu czaszkowego, przez co anulowano wszystkie jej nadchodzące występy[16]. W 2008 miała wystąpić podczas nagrań programów federacji Shimmer oraz ChickFight, ostatecznie jednak nie pojawiła się na żadnym z nich[4]. Quin przyznała później, że podczas rehabilitacji zaczęła wątpić w swoją decyzję o podjęciu kariery wrestlerki[4].

Niezależne federacje amerykańskie (2005–2008, 2011)

[edytuj | edytuj kod]

W 2005 Knox zadebiutowała dla kanadyjskiej federacji SuperGirls Wrestling należącej do Extreme Canadian Championship Wrestling – ECCW. Rozpoczęła rywalizację z Miss Chevius, pokonała ją 27 maja, lecz przegrała walkę rewanżową miesiąc później[17]. 24 czerwca pokonała Miss Chevius w walce o nowo utworzone Supergirls Championship, stając się pierwszą posiadaczką tego tytułu[18]. Na pierwszych nagraniach DVD SuperGirls pokonała LuFisto dzięki pomocy swojego menedżera – Scotty’ego Maca[17]. Następnej nocy obroniła pas dwukrotnie, w walkach przeciwko Cheerleader Melissie oraz Madison[17]. 27 stycznia 2006, podczas wydarzenia celebrującego 10-lecie powstania ECCW, Knox pokonała El Phantasma[19]. 21 kwietnia, po 301 dniach panowania, Knox utraciła SuperGirls Championship na rzecz Lisy Moretti. Nie zdołała odzyskać mistrzostwa w walce rewanżowej dzień później[17].

14 października 2005 pojawiła się w New England Championship Wrestling, uczestniczyła w Fatal 4-Way matchu, który wygrała Violet Flame[20]. W październiku brała też udział w trzecim turnieju ChickFight organizowanym przez federację All Pro Wrestling. Przeszła do drugiej rundy, w której została pokonana przez późniejszą zwyciężczynię turnieju – Mariko Yoshidę. Następnej nocy połączyła siły z Cheerleader Melissą i Tiffany, zawodniczki przegrały starcie z Morgan, Rain i Hailey Hatred[21]. W styczniu i lutym 2006 Knox pojawiała się też w federacji AWA Pinnacle.

Knox rozpoczęła pracę w federacji Shimmer Women Athletes w 2006 roku. 12 lutego 2006, na tapingach Volume 3, w swojej debiutanckiej walce, pokonała Allison Danger, przybierając rolę heela[22]. Tej samej nocy nagrano też Volume 4, podczas którego Knox przegrała w walce wieczoru z Daizee Haze. Spowodowało to rozpoczęcie rywalizacji pomiędzy zawodniczkami[23]. Na nagraniach Volume 5, 21 maja, zaatakowała Haze po jej pojedynku z Portią Perez[24]. Tego samego wieczoru pokonała Haze w Two Out Of Three Falls matchu. Knox pokonała Allison Danger w „Pure Wrestling Rules matchu” podczas nagrań do Shimmer Volume 6. Miała zmierzyć się z Haze w 60-minutowym Iron Woman matchu na Volume 7, jednak pojedynek został odwołany z powodu kontuzji, jakiej Knox doznała w Niemczech[25].

26 marca 2011 powróciła do Shimmer jako menedżerka Sarayi i Britanii Knight[26].

Niezależne federacje japońskie (2005–2006)

[edytuj | edytuj kod]

W listopadzie 2005 Knox udała się na dwutygodniowe tournée po Japonii, w tym czasie walczyła dla federacji International Women’s Grand Prix (IW*GP). Połączyła siły z Ają Kong oraz Gran Hamadą. Walczyli razem jako drużyna, wygrywając liczne walki wieczoru[2]. 9 listopada Knox wygrała organizowany przez IW*GP 18-osobowy Battle Royal[27]. Powróciła do Japonii w sierpniu 2006, biorąc udział w kilku eventach japońskiej sceny niezależnej[2].

WWE

[edytuj | edytuj kod]

NXT (2013–2015)

[edytuj | edytuj kod]
Lynch podczas live eventu NXT w marcu 2015

8 kwietnia 2013 ogłoszono, że Quin podpisała dwuletni kontrakt rozwojowy z WWE. Zawodniczka przeprowadziła się na Florydę, by móc występować w brandzie rozwojowym WWE – NXT[28]. 29 sierpnia ujawniono jej nowy pseudonim ringowy – Becky Lynch[29]. Zadebiutowała 7 listopada 2013, podczas house showu NXT[30].

Swój pierwszy występ w programie telewizyjnym NXT odnotowała 26 czerwca 2014 roku, pokonała Summer Rae[31]. 3 lipca połączyła siły z Bayley i wraz z nią przegrała starcie drużynowe przeciwko BFFs – mistrzyni kobiet NXT Charlotte oraz Sashy Banks[32]. Następne miesiące spędziła rywalizując z Charlotte, podczas kolejnych odcinków NXT przegrała trzy walki z rzędu[33]. 23 października Lynch zaatakowała Bayley i dołączyła do Sashy Banks, razem stworzyły Team B.A.E. („Best at Everything”)[34][35]. Drużyna rozsypała się w lutym 2015 roku, kiedy to Banks spowodowała przegraną Lynch w walce z Bayley[36].

11 lutego, na NXT TakeOver: Rival, Lynch wzięła udział w Fatal 4-Way matchu o NXT Women’s Championship, który wygrała Sasha Banks[37]. 22 kwietnia wygrała Triple Threat match przeciwko Charlotte i Bayley, tym samym stając się pretendentką do tytułu mistrzowskiego[38]. 20 maja, na NXT TakeOver: Unstoppable, Lynch przegrała walkę o mistrzostwo z Banks[39]. W tym starciu zadebiutowała w nowym wizerunku, przypominającym postać Chandry Nalaar z gry karcianej Magic: The Gathering[40]. 12 sierpnia przegrała pojedynek z Bayley[41]; był to jej ostatni występ dla NXT.

Rewolucja kobiet (2015–2016)

[edytuj | edytuj kod]

Lynch zadebiutowała w głównym rosterze WWE 13 lipca 2015 podczas odcinka Raw, wraz z Charlotte i Sashą Banks, po tym, jak Stephanie McMahon ogłosiła „rewolucję” w dywizji Div. Lynch i Charlotte połączyły siły z Paige, która to rywalizowała wówczas z Team Bella (Alicią Fox, Brie i Nikki Bellą), Banks natomiast dołączyła do Naomi i Taminy, tworząc Team B.A.D.[42]. Paige, Charlotte i Becky utworzyły stajnię „Submission Sorority”, której nazwa została później zmieniona na „Team PCB” (od inicjałów każdej z zawodniczek)[43]. 20 lipca Lynch i Paige przegrały starcie drużynowe z Banks i Naomi[44], zaś 1 sierpnia Lynch wygrała pojedynek z Brie Bellą podczas odcinka Main Event[45]. Trzy drużyny zmierzyły się ze sobą na gali SummerSlam w Triple Threat Tag Team Elimination matchu, który, dzięki przypięciu Brie Belli przez Lynch, wygrało Team PCB[46].

31 sierpnia wszystkie członkinie PCB brały udział w pierwszym w historii „Divas Beat The Clock Challenge'u”, który ostatecznie wygrała Charlotte, stając się nową pretendentką do WWE Divas Championship[47]. Charlotte wygrała tytuł na gali Night of Champions[48]. Dzień później na Raw, Paige wygłosiła promo, w którym skrytykowała swoje koleżanki z drużyny i resztę dywizji Div[49]. W październiku Paige próbowała odnowić swoje relacje z Lynch i Charlotte, jednak pod koniec miesiąca zaatakowała je, przechodząc heel turn i odchodząc z PCB[50]. 2 listopada Lynch wzięła udział w Fatal 4-Way matchu o miano pretendentki do Divas Championship, lecz nie udało jej się wygrać walki[51]. Tydzień później, na Raw, Lynch wygrała pojedynek z Paige[52].

30 listopada Charlotte zaczęła ukazywać cechy antagonisty – udała kontuzję nogi i skorzystała z pomocy ojca, by pokonać Lynch[53]. Przez grudzień przyjaźń Lynch i Charlotte zaczęła się rozpadać. Ostatecznie, 4 stycznia 2016, Charlotte zaatakowała Becky[54] i pokonała ją w dwóch pojedynkach o pas mistrzowski: 7 stycznia na SmackDown[55] i na gali Royal Rumble[56].

Noc po Royal Rumble Lynch została pokonana przez powracającą Sashę Banks; w walkę interweniowała Charlotte[57]. Lynch i Banks zmierzyły się ze sobą jeszcze raz, tydzień później. Podczas walki Banks została zaatakowana przez resztę Team B.A.D., jednak z pomocą Lynch udało jej się odeprzeć atak[58]. Tydzień później, podczas starcia pomiędzy Taminą a Lynch doszło do kolejnej bójki, w wyniku której Tamina wygrała pojedynek[59]. 15 lutego Becky Lynch wygrała starcie z Naomi. Po pojedynku została zaatakowana przez przeciwniczkę i Taminę, te jednak wycofały się po przybyciu Banks[60]. Mimo drobnej sprzeczki między Banks a Lynch podczas kolejnego odcinka SmackDown[61], zdołały one pokonać Naomi i Taminę na gali Fastlane[62]. 29 lutego na Raw Lynch zmierzyła się z Banks o miano pretendenckie do Divas Championship; ich pojedynek zakończył się remisem[63]. Walka rewanżowa odbyła się na następnym SmackDown i ta również zakończyła się bez rezultatu, kiedy to Charlotte zaatakowała obie uczestniczki walki[64]. W rezultacie ogłoszono Triple Threat match o tytuł Div pomiędzy Lynch, Banks i Charlotte na WrestleManii 32[65]. 7 marca na Raw Lynch wraz z Banks pokonały Team B.A.D., po czym ponownie zostały zaatakowane przez Charlotte[66]. Na WrestleManii trzy rywalki zmierzyły się o nowo utworzone WWE Women’s Championship. Walkę wygrała Charlotte[67].

Po WrestleManii Lynch rozpoczęła rywalizację z Emmą. Została przez nią pokonana podczas odcinka Raw z 2 maja 2016[68]. Trzy dni później Lynch i Natalya pokonały Emmę i Charlotte[69]. 9 maja Lynch została zaatakowana przez Emmę i debiutującą w głównym rosterze Danę Brooke[70]. Przegrała dwa pojedynki z Brooke: podczas kolejnego odcinka SmackDown![71] i tydzień później na Raw[72]. 19 maja, na gali Money in the Bank, Lynch i Natalya zostały pokonane przez Brooke i Charlotte. Po walce Natalya zaatakowała Lynch, przechodząc heel turn[73]. Po kilku bójkach w następnych tygodniach ogłoszono, że Lynch i Natalya zmierzą się ze sobą na Battleground[74].

SmackDown Women's Champion (2016–2018)

[edytuj | edytuj kod]
Lynch w kostiumie „La Luchadory” w grudniu 2016

W lipcu, w wyniku WWE Draftu, Becky Lynch stała się częścią brandu SmackDown[75]. 26 lipca na gali Battleground została pokonana przez Natalyę[76]. 16 sierpnia w drużynie z Carmellą pokonała Natalyę i Alexę Bliss dzięki zamieszaniu wywołanym pojawieniem się w pobliżu ringu Evy Marie i Naomi[77]. Niedługo później ogłoszono 6-Women Tag Team match na SummerSlam, w którym Lynch, Carmella i Naomi miały zmierzyć się z Natalyą, Bliss i Marie. Po tym, jak Eva Marie została zawieszona, jej miejsce w walce zajęła powracającą do ringu Nikki Bella. Ostatecznie drużyna Lynch została pokonana[78]. Po zaprezentowaniu nowo utworzonego WWE SmackDown Women’s Championship ogłoszono, że Lynch weźmie udział w sześcioosobowym Six-Pack Challenge'u o tytuł na nadchodzącej gali Backlash[79]. 11 września, na Backlash, Lynch wygrała Six-Pack Challenge, stając się pierwszą w historii posiadaczką mistrzostwa[80]. Na No Mercy Lynch miała bronić tytułu przeciwko Alexie Bliss, lecz walka została odwołana za względu na odniesioną przez mistrzynię kontuzję[81]. Starcie przeniesiono na odcinek SmackDown z 8 listopada. Podczas walki Lynch uwięziła Bliss w dźwigni Dis-arm-her; poddając się, pretendentka położyła stopę na dolnej linie ringu, lecz mimo rope breaku sędzia ogłosił zwycięstwo mistrzyni[82]. Lynch była częścią żeńskiej drużyny reprezentującej SmackDown podczas starcia międzybrandowego podczas gali Survivor Series; została wyeliminowana ze starcia jako ostatnia[83]. Na gali TLC: Tables, Ladders & Chairs, 4 grudnia, Lynch utraciła SmackDown Women’s Championship na rzecz Alexy Bliss, przegrywając z nią w Tables matchu[84].

20 grudnia na odcinku SmackDown Live wystąpiła jako zamaskowana „La Luchadora” i pokonała Alexę Bliss[85]. Tydzień później, podczas kolejnej walki z Bliss, Lynch została zaatakowana przez kolejną osobę podszywającą się pod La Luchadorę[86]; 17 stycznia ujawniono, że postać zagrała powracająca Mickie James[87]. Na gali Royal Rumble Lynch połączyła siły z Nikki Bellą i Naomi, zawodniczki wspólnie wygrały starcie z Natalyą, Bliss i James[88]. Dwa tygodnie później, na Elimination Chamber, Lynch pokonała James[89], lecz podczas SmackDown z 21 lutego poległa w starciu o zawieszone SmackDown Women’s Championship przeciwko Bliss[90]. Na WrestleManii 33 wzięła udział w Six-Pack Challenge'u o mistrzostwo, które ostatecznie wygrała Naomi[91].

11 lipca, w wyniku Superstar Shake-upu, Charlotte i Tamina zostały przeniesione do brandu SmackDown[92]. Natalya, Carmella i Tamina połączyły siły i rozpoczęły rywalizację z Charlotte, próbując też przekonać Lynch do dołączenia do nowego ugrupowania. 2 maja Lynch zaatakowała grupę, stając w obronie Charlotte i Naomi[93]. Na gali Backlash Lynch, Charlotte i Naomi przegrały sześcioosobowe starcie z rywalkami[94]. Na Money in the Bank Lynch zawalczyła w pierwszym w historii Money in the Bank Ladder matchu z udziałem kobiet; walkę, z pomocą Jamesa Ellswortha, wygrała Carmella[95]. Na gali Battleground Lynch wzięła udział w Fatal 5-Way matchu o prawo do walki z mistrzynią SmackDown, Naomi, podczas nadchodzącego SummerSlam; nie udało jej się wygrać walki[96]. Na Survivor Series była częścią Team SmackDown, w 5 na 5 meczu eliminacyjnym, gdzie występowała jako kapitan drużyny i została wyeliminowana jako pierwsza[97].

Lynch podczas swojego wejścia na WrestleManii 34

Na Royal Rumble, uczestniczyła w pierwszym, historycznym Royal Rumble matchu, wygranym przez Asukę[98]. Na WrestleManii 34 brała udział w battle royal, ostatecznie wygranym przez Naomi[99]. Na Money in the Bank, nie udało jej się wygrać ladder matchu o walizkę Money in the Bank[100].

The Man (2018–2019)

[edytuj | edytuj kod]

Po przegranej na Money in the Bank, rozpoczęła passę zwycięstw, pokonując m.in. mistrzynię kobiet SmackDown Carmellę[101], dzięki czemu otrzymała szansę na tytuł na SummerSlam. Do meczu została dodana Charlotte Flair, po tym, jak pokonała ona Carmellę w meczu bez tytułu[102]. Na SummerSlam Flair wykonała swoją akcję kończącą na wieloletniej przyjaciółce, Becky Lynch, przypinając ją, aby odzyskać mistrzostwo. Po meczu obie podały sobie rękę, ale Lynch w ostatniej chwili zaatakowała przyjaciółkę, rozwiązując przyjaźń i zmieniając charakter[103]. Dwa dni później, na SmackDown skrytykowała fanów i ich poglądy, ale o dziwo nie odebrała negatywnej reakcji z ich strony. To zmusiło WWE do zmiany fabuły na przychylną dla obu zawodniczek[104].

Na Hell in a Cell, Lynch pokonała Flair, aby po raz drugi sięgnąć po SmackDown Women's Championship[105]. Następnie kolejno na Super Show-Down[106] i na Evolution[107] obroniła tytuł przeciwko Charlotte. Od tej pory nazywała siebie The Man, twierdząc, że jest najlepszym zawodnikiem wszechczasów[108].

Lynch w styczniu 2019

Po tym jak na Evolution Ronda Rousey obroniła Raw Women's Chapionship, a Lynch SmackDown Women's Championship, panie skonfrontowały się podczas wywiadu[109]. Mecz pomiędzy nimi na Survivor Series został zaplanowany następnej nocy na Raw[110]. 12 listopada Team SmackDown kobiet pod dowództwem Becky Lynch zaatakował Team Raw kobiet. Lynch zaatakowała kilkukrotnie Rousey krzesłem i uszkodziła jej rękę wykonując Dis-Arm-Her. Chwilę później otrzymała cios w głowę od Nii Jax powodując złamanie nosa iwstrząs mózgu. Z powodu prawdziwej kontuzji Lynch została usunięta z meczu, i wybrała jako swojego zastępcę Charlotte Flair[111].

Po powrocie, na TLC, straciła tytuł na rzecz Asuki, w Triple Threat Tables, Ladders and Chairs matchu, również z udziałem Charlotte Flair, po tym jak Ronda Rousey zepchnęła zarówno Flair jak i Lynch z drabiny, kończąc panowanie po 91 dniach[112]. Na Royal Rumble nie udało jej się odzyskać tytułu w rewanżu. Tego samego dnia zastąpiła Lanę, w meczu Royal Rumble, wygrywając go oraz zdobywając szansę na dowolne mistrzostwo kobiet, na WrestleManii[113]. Następnej nocy wybrała Raw Women's Championship, należące do Rousey, jako mistrzostwo, o które zmierzy się na WrestleManii[114]. Później została zaś zawieszona na 60 dni oraz usunięta z meczu, ze względu na kontuzję (kayfabe) oraz na atak na Stephanie McMahon i Triple H'a. Ogłoszono również, że to Charlotte Flair zastąpi Lynch, w głównym wydarzeniu WrestleManii[115]. Po wielu prośbach Rousey o przywrócenie Lynch do meczu, McMahon przyzwoliła na to, jeśli ta pokona Flair na Fastlane. Na owej gali Ronda zaatakowała Lynch podczas meczu, doprowadzając do dyskwalifikacji, tym samym Becky została przywrócona do głównego wydarzenia WrestleManii[116].

Flair, 13 dni przed galą, wygrała mistrzostwa kobiet SmackDown, czyniąc z meczu Triple Threat Winners Take All o oba tytuły. Podczas gali Lynch kontrowersyjnie przypięła Rousey, ponieważ barki Rondy były podniesione podczas liczenia i wygrała oba mistrzostwa, zostając jedyną kobietą, która posiadała owe wyróżnienia jednocześnie[117].

Becky Lynch po wygranej na WrestleManii 35

Becky z dwoma pasami i ciąża (2019–2020)

[edytuj | edytuj kod]

Po wygranej Lynch została zmuszona występować na Raw jak i na SmackDown. Jej konflikt z Flair dalej nie był zakończony, a na Raw pojawił jej się nowy wróg, którym była Lacey Evans[118]. Na Money in the Bank utrzymała tytuł Raw, w walce z Evans, ale straciła tytuł SmackDown, na rzecz Flair, kończąc panowanie po 41 dniach[119].

Po tym, jak straciła mistrzostwo kobiet SmackDown, została wyłącznym członkiem marki Raw i kontynuowała swój feud z Evans. W połowie czerwca Lynch z powodzeniem utrzymała swój tytuł, w walce z Lacey Evans na Stomping Grounds[120]. Później tej nocy, pomogła swojemu prawdziwemu chłopakowi, Sethowi Rollinsowi, zachować WWE Universal Championship, w walce z Baronem Corbinem, po tym jak Corbin wybrał Evans na specjalnego sędzię, na ich mecz o tytuł. Na Extreme Rules, Lynch i Rollins obronili swoje tytuły przeciwko Evans i Corbinowi w Extreme Rules matchu, kończąc oba feudy[121].

W sierpniu Lynch, rozpoczęła feud z Natalyą. Na SummerSlam obroniła tytuł przeciwko niej w submission matchu[122]. Tego samego miesiąca, Sasha Banks zaatakowała Lynch, rozpoczynając rywalizację tej dwójki[123]. Na Clash of Champions, Lynch obroniła swój tytuł przeciwko Banks, po nieumyślnym uderzeniu sędziego krzesłem, co spowodowało dyskwalifikację[124]. Feud ostatecznie zakończył się podczas Hell in a Cell, w Hell in a Cell matchu, gdzie Lynch po raz kolejny zwyciężyła[125]. Na Survivor Series Lynch zmierzyła się z mistrzynią kobiet SmackDown Bayley i mistrzynią kobiet NXT Shayną Baszler, w starciu mistrzów na zasadach Triple Threat, gdzie Baszler pokonała Lynch i Bayley[126].

Po Survivor Series, Lynch sprzymierzyła się z Charlotte Flair, w rywalizacji o WWE Women's Tag Team Championship, z mistrzyniami The Kabuki Warriors (Asuka i Kairi Sane), która doprowadziła do Tables, Ladders and Chairs matchu na TLC, gdzie Asuka i Sane obroniły z sukcesem tytuły[127]. Następnie kontynuowała feud z Asuką, który zakończył się meczem o Mistrzostwo Kobiet Raw, na Royal Rumble, gdzie Lynch utrzymała mistrzostwo[128].

W lutym rozpoczęła feud z Shayną Baszler, która 12 lutego 2020 ugryzła ją w szyję[129]. Baszler zyskała miano pretendentki do tytułu Lynch, wygrywając elimination chamber match na gali Elimination Chamber[130]. Na WrestleManii Lynch z powodzeniem utrzymała mistrzostwo w walce z Baszler[131]. To była jej ostatnia walka, przed tym jak ogłosiła przerwę z powodu ciąży i oddała tytuł zwyciężczyni walizki Money in the Bank, Asuce, kończąc najdłuższe panowanie w historii tytułu, po 398 dniach[132].

Powrót (2021–obecnie)

[edytuj | edytuj kod]

Lynch powróciła 21 sierpnia 2021 na SummerSlam, atakując pretendentkę do walki o SmackDown Women's Championship Carmellę, a następnie rzucając wyzwanie samej mistrzyni Biance Belair, które Belair zaakceptowała. Walka zakończyła się 26-sekundowym zwycięstwem Lynch, która po raz czwarty w swojej karierze została mistrzynią SmackDown Women's[9]. Belair otrzymała przysługujący jej rewanż na gali Extreme Rules, lecz w walkę zaingerowała Sasha Banks, powodując dyskwalifikację[133]. Jej panowanie przerwało powołanie do brandu Raw, w ramach Draftu 2021. Z racji tego, iż dzierżawione przez nią mistrzostwo było ekskluzywne dla brandu SmackDown, Lynch wymieniła się tytułami z ówczesną posiadaczką WWE Raw Women’s Championship Charlotte Flair, zostając dwukrotną mistrzynią Raw Women’s[134].

Lynch zmierzyła się z mistrzynią kobiet SmackDown Charlotte Flair, odnosząc zwycięstwo dla brandu Raw na Survivor Series[135]. Zaraz potem rozpoczęła rywalizację z Liv Morgan, którą dwukrotnie pokonała w mistrzowskich pojedynkach na odcinku Raw z 8 grudnia[136] oraz na gali Day 1, 1 stycznia[137]. Pod koniec stycznia WWE Hall of Famerka Lita wyzwała Lynch do walki o tytuł mistrzowski na Elimination Chamber, a mistrzyni przyjęła wyzwanie. Podczas wydarzenia Lynch pokonała Litę, tym samym zostając zmuszona do obrony tytułu przeciwko zwyciężczyni Elimination Chamber matchu Biance Belair na WrestleManii 38[138]. Na WrestleManii Belair zatriumfowała nad Lynch, kładąc kres ich długotrwałej sprzeczce i kończąc jej panowanie po 162 dniach[139].

25 kwietnia na odcinku Raw Lynch została skonfrontowana z powracającą Asuką, co ponownie rozpaliło ich feud[140]. 16 maja na Raw, Lynch nie została pretendentką do Raw Women’s Championship, przegrywając z Asuką[141]. W następnym tygodniu, Lynch pokonała Asukę, aby zostać dodaną do walki pomiędzy nią a Belair na Hell in a Cell, co czyni go Triple Threat matchem[142]. Podczas gali, Belair zachowała swój tytuł[143]. 20 czerwca na odcinku Raw, Lynch nie zakwalifikowała się do Money in the Bank ladder matchu Money in the Bank po przegranej z Asuką[144]. Jednak Lynch udała się na galę po wygraniu Last Chance Six-Pack Elimination Challenge’u w następnym odcinku Raw[145]. Na Money in the Bank, nie udało się jej wygrać ladder matchu[146]. Na SummerSlam, Lynch nie odzyskała tytułu Raw Women’s Championship od Belair, ale objęła ją po walce. Po tym, jak Belair została skonfrontowana z powracającą Bayley i jej nowymi sojuszniczkami, Dakotą Kai i Iyo Sky (dawniej Io Shirai), Lynch pomogła Belair, przechodząc face turn[147]. 1 sierpnia, WWE wydało oświadczenie, w którym Lynch doznała kontuzji ramienia podczas jej walki na SummerSlam, gdzie spodziewano się, że nie będzie mogła występować przez kilka miesięcy. W odcinku Raw tej nocy, została zaatakowana za kulisami przez Bayley, Kai i Sky, przez co została skutecznie wypisana z telewizji[148].

25 listopada na odcinku SmackDown, Lynch powróciła jako „The Man”, ujawniając się jako piąta i ostatnia członkini zespołu Bianci Belair na Survivor Series WarGames[149]. Podczas gali 26 listopada, drużyna Lynch zwyciężyła po tym, jak Lynch wykonała Double Diving Leg Drop ze szczytu klatki na Kai i Sky na stół i przypięła Kai, aby wygrać walkę[150]. Na Royal Rumble 28 stycznia 2023 roku, Lynch weszła do żeńskiego Royal Rumble matchu z nr 15. Wyeliminowała Kai i Sky, zanim została wyeliminowana przez Bayley[151].

27 lutego w odcinku Raw, Lynch i Lita pokonały Damage CTRL i zdobyły WWE Women’s Tag Team Championship z pomocą powracającej Trish Stratus; Lynch została także szóstą Triple Crown Championką[152].

Inne media

[edytuj | edytuj kod]

W 2013 Quin wystąpiła jako kaskaderka w odcinku serialu telewizyjnego Wikingowie[153]. Jest również grywalną postacią w kilku grach video: WWE 2K17[154], WWE 2K18[155], WWE 2K19[156], WWE 2K20 (której jest okładką)[157][158], WWE 2K Battlegrounds[159] oraz WWE 2K22[160].

Drużyna AHL San Jose Barracuda używa muzyki na wejście Lynch do świętowania zdobytych punktów[161].

Życie osobiste

[edytuj | edytuj kod]

Quin posiada brązowy pas w submission wrestlingu, jako dziecko poza wrestlingiem interesowała się jeździectwem konnym, pływactwem i koszykówką[1]. Quin przyznała, że przed rozpoczęciem treningów wrestlerskich miała problemy z alkoholem i narkotykami, jednak wrestling pomógł jej się z nich wydostać[1].

Studiowała filozofię, historię i politykę, lecz rzuciła studia, ponieważ szczerze ich nienawidziła[1]. Planowała studiować kierunki związane ze zdrowiem i ćwiczeniami fizycznymi[1]. Podczas przerwy od wrestlingu pracowała jako aktorka, grała w kilku sztukach w latach 2011–2012[162]. Skończyła studia aktorskie w Dublin Institute of Technology, uczęszczała do Columbia College Chicago i Gaiety School of Acting[162]. Przez ponad dwa lata pracowała też jako stewardesa[163].

Obecnie Becky jest w związku małżeńskim z Colby Lopezem wrestlerem znanym pod pseudonimem Seth Rolins[164]. Pobrali się w sierpniu 2021r o czym poinformowali rok później za pomocą swoich mediów społecznościowych.[1] 12 maja 2020 podczas gali Raw ogłosiła zawieszenie kariery zawodowej z powodu ciąży[165]. 4 grudnia 2020 urodziła córkę[166].

Lynch jest dwukrotną, najdłużej panującą posiadaczką WWE Raw Women’s Championship

Mistrzostwa i osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f :::... L a d y S p o r t s REBECCA KNOX Q & A... :::. ladysports.com. [dostęp 2016-02-17].
  2. ↑ a b c d e f g h i j k Online World of Wrestling profile. Online World of Wrestling. [dostęp 2017-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-03)].
  3. ↑ WWE's Becky Lynch Gives Birth to 1st Child With Fiance Seth Rollins. US Magazine. [dostęp 2020-12-08].
  4. ↑ a b c d News in Brief: Rebecca Knox Returns to Wrestling, Update on the Sarita-CMLL Relationship, Talent Announced for SHIMMER & More, „Diva Dirt”, 15 października 2012 [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  5. ↑ Becky Lynch: Profile & Match Listing - Internet Wrestling Database (IWD) [online], profightdb.com [dostęp 2017-08-14].
  6. ↑ Becky Lynch [online], WWE [dostęp 2021-08-23] (ang.).
  7. ↑ Molly Langmuir, How Becky Lynch Became ‘The Man’ [online], ELLE, 9 kwietnia 2021 [dostęp 2021-08-23] (ang.).
  8. ↑ Andy Nesbitt, WWE fans weren't impressed with 'botched' ending to historic main event at WrestleMania 35 [online], USA TODAY [dostęp 2021-07-07] (ang.).
  9. ↑ a b Becky Lynch returns to win the SmackDown Women’s Title [online], WWE [dostęp 2021-08-23] (ang.).
  10. ↑ a b Rebecca Knox Profile [online], 10 sierpnia 2010 [dostęp 2017-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2010-08-10].
  11. ↑ Philip Kreikenbohm, Matches « Becky Lynch « Wrestlers Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-08-14].
  12. ↑ Philip Kreikenbohm, QOC Queen’s Crowning « Events Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-08-14].
  13. ↑ Philip Kreikenbohm, FSF Catch The Spirit « Events Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-08-14].
  14. ↑ Philip Kreikenbohm, FSF Evening Of Champions « Events Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-08-14].
  15. ↑ Philip Kreikenbohm, WAW « Events Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-08-14].
  16. ↑ SuperGirls Wrestling [online], 10 kwietnia 2011 [dostęp 2017-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2011-04-10].
  17. ↑ a b c d Philip Kreikenbohm, Matches « Becky Lynch « Wrestlers Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-08-14].
  18. ↑ Results: Rebecca Knox becomes the first SuperGirls champion!. SuperGirls Wrestling, 29 czerwca 2005. [dostęp 2010-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 lipca 2011)].
  19. ↑ Returning vets revel in ECCW anniversary, „canoe.com” [dostęp 2017-08-14].
  20. ↑ Philip Kreikenbohm, NECW Iron 8 2005 - Tag 1 « Events Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-08-14].
  21. ↑ All Pro Wrestling – Online World of Wrestling. onlineworldofwrestling.com. [dostęp 2016-02-17].
  22. ↑ PWTorch.com – SHIMMER Vol. 3 DVD Review: Del Rey vs. Daizee Haze, Knox debut vs. Danger, Taylor Wilde, Alissa Flash. pwtorch.com. [dostęp 2016-02-17].
  23. ↑ 411MANIA | Dark Pegasus Video Review: SHIMMER Vol. 4. Dark Pegasus Video Review: SHIMMER Vol. 4. [dostęp 2016-02-17].
  24. ↑ PWTorch.com – SHIMMER Vol. 5 DVD Review: Amazing Kong debuts, Del Rey vs. Martinez II, Knox vs. Haze 2/3 Falls, Katie Lea Burchill, Serena Deeb. pwtorch.com. [dostęp 2016-02-17].
  25. ↑ PWTorch.com - SHIMMER Vol. 7 DVD Review: Natalya vs. Del Rey, Cheerleader Melissa vs. Daizee Haze, LuFisto debuts, Lacey, Mercedes [online], pwtorch.com [dostęp 2017-08-14].
  26. ↑ Adam Martin: Indy News #2: SHIMMER Vol. 37, 38, 39, 40 results. WrestleView, 28 marca 2011. [dostęp 2011-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 czerwca 2012)].
  27. ↑ Philip Kreikenbohm, IW*GP « Events Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-08-14].
  28. ↑ Rebecca Knox Reportedly Signs with WWE – Diva Dirt. diva-dirt.com. [dostęp 2016-02-17].
  29. ↑ Jason Namako, New WWE signees get their NXT ring names, „WWE News and Results, RAW and Smackdown Results, TNA News, ROH News”, 29 sierpnia 2013 [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  30. ↑ Philip Kreikenbohm, Matches « Becky Lynch « Wrestlers Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-08-14].
  31. ↑ WWE NXT: June 26, 2014, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  32. ↑ WWE NXT: July 3, 2014, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  33. ↑ Philip Kreikenbohm, Matches « Becky Lynch « Wrestlers Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-08-14].
  34. ↑ WWE NXT: October 23, 2014, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  35. ↑ Becky Lynch. WWE. [dostęp 2016-02-17].
  36. ↑ WWE NXT: February 4, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  37. ↑ WWE NXT TakeOver: Rival, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  38. ↑ WWE NXT: April 22, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  39. ↑ WWE NXT TakeOver: Unstoppable, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  40. ↑ Game of Thrones Actor at WWE Event w/ Stephanie McMahon. Wrestlezone. [dostęp 2016-02-17]. (ang.).
  41. ↑ WWE NXT: August 12, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  42. ↑ Raw: July 13, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  43. ↑ PWTorch.com – WWE NEWS: WWE introduces replacement name for Paige Trio. pwtorch.com. [dostęp 2016-02-17].
  44. ↑ Raw: July 20, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  45. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE Main Event #148 « Events Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-08-14].
  46. ↑ PCB def. Team Bella and Team B.A.D.. WWE. [dostęp 2016-02-17].
  47. ↑ Raw: Aug. 31, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  48. ↑ WWE Night of Champions 2015 results, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  49. ↑ Raw: Sept. 21, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  50. ↑ Raw: Oct. 26, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  51. ↑ Raw: Nov. 2, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  52. ↑ Raw: Nov. 9, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  53. ↑ Raw: Nov. 30, 2015, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  54. ↑ Raw: Jan. 4, 2016, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  55. ↑ SmackDown: January 7, 2016, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  56. ↑ The Boss makes a big statement, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  57. ↑ WWE Raw results, Jan. 25, 2016: Triple H sets his Fastlane terms and The Rock faces off with The New Day. WWE. [dostęp 2016-02-17].
  58. ↑ WWE Raw results, Feb. 1, 2016: Brock Lesnar makes Dean Ambrose feel his fury, AJ Styles gets unleashed on ‘MizTV’. WWE. [dostęp 2016-02-17].
  59. ↑ Raw: Feb. 8, 2016, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  60. ↑ WWE Raw results, Feb. 15, 2016: Dean Ambrose makes a move on Roman Reigns and the ‘titans’ of WWE rise up against The Wyatt Family. WWE. [dostęp 2016-02-17].
  61. ↑ WWE SmackDown results, Feb. 18, 2016: The Beast stalks Reigns and Ambrose en route to WWE Fastlane, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  62. ↑ Did Sasha & Becky succeed as a team?, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  63. ↑ Live Raw results, Feb. 29, 2016: Ambrose comes at the crown [online], wwe.com [dostęp 2016-03-01].
  64. ↑ WWE SmackDown results, March 3, 2016: Dean Ambrose survived all-out war against Kevin Owens, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  65. ↑ Clapp, John: Divas Champion Charlotte vs. Becky Lynch vs. Sasha Banks (Triple Threat Match). WWE, 2016-03-03. [dostęp 2016-03-04].
  66. ↑ Becky Lynch & Sasha Banks vs. Naomi & Tamina: Raw, March 7, 2016 [online], wwe.com [dostęp 2016-03-12].
  67. ↑ Charlotte becomes first WWE Women’s Champion in history, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  68. ↑ Raw results, May 2, 2016: Reigns goes berserk on Styles after six-man main event, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  69. ↑ WWE SmackDown results, May 5, 2016: Reigns & The Usos triumphed in explosive melee against Styles, Gallows & Anderson, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  70. ↑ Raw results, May 9, 2016: Ambrose rips Jericho’s jacket to shreds, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  71. ↑ WWE SmackDown results, May 12, 2016: Owens & Miz stole victory from Cesaro & Zayn, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  72. ↑ Raw results: Styles takes down Reigns in steel chair assault!, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  73. ↑ Frustration culminates for Natalya in shocking fashion after loss [online] [dostęp 2016-07-20].
  74. ↑ Irish Lass Kicker, Queen of Harts to resume rivalry at WWE Battleground [online] [dostęp 2016-07-20].
  75. ↑ Get complete 2016 WWE Draft results here [online] [dostęp 2016-07-20].
  76. ↑ Women’s clash leaves Becky Lynch ‘Hart’-broken at Battleground, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  77. ↑ WWE SmackDown Live Results, August 16, 2016 [online], wwe.com [dostęp 2016-09-09].
  78. ↑ Nikki Bella returns to ring in Six-Woman Tag Team showdown, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  79. ↑ John Clapp, SmackDown Women’s Championship Six-Pack Challenge [online], wwe.com, 31 sierpnia 2016 [dostęp 2016-09-09].
  80. ↑ a b Who stands as the inaugural SmackDown Women’s Champion? [online] [dostęp 2016-09-12].
  81. ↑ Josh Nason: Source: Becky Lynch Off WWE No Mercy Due to Injury. Wrestling Observer Newsletter, 08-10-2016. [dostęp 2016-10-10].
  82. ↑ WWE SmackDown LIVE, Nov. 8, 2016: Shane McMahon changes the entire landscape of Survivor Series, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  83. ↑ Team Raw Women win at Survivor Series in contentious fashion, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  84. ↑ Alexa Bliss sinks her teeth into SmackDown Women’s Title opportunity during intense Tables Match, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  85. ↑ WWE SmackDown results, Dec. 20, 2016: Main event brawl spawns Triple Threat WWE Title Match at Wild Card Finals, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  86. ↑ WWE SmackDown LIVE’s Wild Card Finals results, Dec. 27, 2016: Styles retains WWE Title, will defend against Cena at Royal Rumble, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  87. ↑ WWE SmackDown LIVE results, Jan. 17, 2017: La Luchadora revealed as Mickie James in historic Steel Cage SmackDown Women’s Title Match, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  88. ↑ The Kickoff Women’s result you didn't „see” coming, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  89. ↑ WWE Elimination Chamber 2017 results [online], WWE [dostęp 2017-02-13].
  90. ↑ WWE SmackDown LIVE results, Feb. 21, 2017: No. 1 Contender’s 10-Man Battle Royal ended with both Styles and Harper claiming victory, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  91. ↑ Naomi glows brightest in SmackDown Women’s Title Six-Pack Challenge, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  92. ↑ Superstar Shake-up results: Roster changes for Raw and SmackDown LIVE, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  93. ↑ WWE SmackDown LIVE results, May 2, 2017: KO saves “face” and regains United States Title from Jericho, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  94. ↑ Who walked away victorious from Six-Woman Tag Team melee?, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  95. ↑ Who emerged as the first-ever Ms. Money in the Bank?, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  96. ↑ Natalya won a Fatal 5-Way Elimination Match to earn the right to challenge SmackDown Women’s Champion Naomi at SummerSlam, „WWE” [dostęp 2017-08-14] (ang.).
  97. ↑ WWE SURVIVOR SERIES REPORT: WHICH BRAND REIGNS SUPREME?, WERE THE BRANDS UNITED?, STATEMENTS ARE MADE, AND MORE | PWInsider.com [online], www.pwinsider.com [dostęp 2020-12-08].
  98. ↑ FULL ROYAL RUMBLE COVERAGE | PWInsider.com [online], www.pwinsider.com [dostęp 2020-12-08].
  99. ↑ COMPLETE WRESTLEMANIA 34 KICKOFF SHOW COVERAGE | PWInsider.com [online], www.pwinsider.com [dostęp 2020-12-08].
  100. ↑ A GREAT SHOW, A SURPRISE TITLE CHANGE, A RETURN & MORE: COMPLETE WWE MONEY IN THE BANK COVERAGE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2020-12-08].
  101. ↑ WWE SMACKDOWN REPORT: MATCHES FOR SUMMERSLAM DETERMINED, TAG TOURNAMENT STARTS, MIZ AND MRS PARTY, AND MORE | PWInsider.com [online], www.pwinsider.com [dostęp 2020-12-08].
  102. ↑ WWE SMACKDOWN REPORT: SUMMERSLAM CHANGES, THE TAG TOURNAMENT CONTINUES, JOE HAS A STORY FOR AJ, MIZ AND BRYAN ESCALATES, AND MORE | PWInsider.com [online], www.pwinsider.com [dostęp 2020-12-08].
  103. ↑ COMPLETE SUMMERSLAM 2018 COVERAGE | PWInsider.com [online], www.pwinsider.com [dostęp 2020-12-08].
  104. ↑ A report says that the WWE is changing course on Becky Lynch's heel turn [online], Newsweek, 29 sierpnia 2018 [dostęp 2020-12-08] (ang.).
  105. ↑ WWE Hell in a Cell 2018 results [online], WWE [dostęp 2020-12-08] (ang.).
  106. ↑ WWE Super Show-Down 2018 results [online], WWE [dostęp 2020-12-08] (ang.).
  107. ↑ Full WWE Evolution results [online], WWE [dostęp 2020-12-08] (ang.).
  108. ↑ ports.yahoo.com/becoming-man-becky-lynch-ignited-wrestlings-hottest-angle-years-143255428.html?guccounter=1&guce_referrer=aHR0cHM6Ly9lbi53aWtpcGVkaWEub3JnLw&guce_referrer_sig=AQAAACIb_kv3LKFMbpXGojZpGQqr8g8hoZ1jrIz6COtFAPPRM19T1W2u4Vrh034UCdWPwpHDFFA_-aDvkQDYbYJBYQb8EeT097QMGsEp3n7OMVYaSW60bD8hnpdT9cF7g3gORogubJJIHeXqJVZ9DMeZi_8kq6meXLpcvlBalhWMbH0g
  109. ↑ Powell's WWE Evolution live review: Ronda Rousey vs. Nikki Bella for the Raw Women's Championship, Becky Lynch vs. Charlotte Flair in a Last Woman Standing match for the Smackdown Women's Championship, Mae Young Classic Finals [online], Pro Wrestling Dot Net, 28 października 2018 [dostęp 2020-11-21] (ang.).
  110. ↑ 10/29 Powell's WWE Raw Live TV Review: Brock Lesnar appears, Dean Ambrose turning on Seth Rollins follow-up and what happens with the Raw Tag Titles, the night after WWE Evolution, final hype for WWE Crown Jewel [online], Pro Wrestling Dot Net, 29 października 2018 [dostęp 2020-11-21] (ang.).
  111. ↑ 11/13 Barnett's WWE Smackdown Live TV Review: WWE Survivor Series shakeup due to Becky Lynch's injury, New Day vs. Big Show, Sheamus, and Cesaro, the final push for Sunday's event [online], Pro Wrestling Dot Net, 14 listopada 2018 [dostęp 2020-11-21] (ang.).
  112. ↑ Full WWE TLC 2018 results [online], WWE [dostęp 2020-12-08] (ang.).
  113. ↑ Royal Rumble 2019 results [online], WWE [dostęp 2020-12-08] (ang.).
  114. ↑ FIRST WRESTLEMANIA 35 MAIN EVENT IS OFFICIAL | PWInsider.com [online], www.pwinsider.com [dostęp 2020-12-08].
  115. ↑ VINCE MCMAHON DROPS A NUCLEAR BOMB ON WRESTLEMANIA MAIN EVENT | PWInsider.com [online], www.pwinsider.com [dostęp 2020-12-08].
  116. ↑ WWE RAW REPORT: NEW MATCHES FOR SUNDAY, TAG TITLE MATCH, A RESPECT GAUNTLET, THE SHIELD IS BACK?, AND MORE | PWInsider.com [online], www.pwinsider.com [dostęp 2020-12-08].
  117. ↑ COMPLETE WRESTLEMANIA 35 COVERAGE: NEW CHAMPIONS ARE CROWNED, TRIPLE H PUTS HIS CAREER ON THE LINE, DOES KOFI GET HIS MOMENT, THE WOMEN MAKE HISTORY WITH ALL THE GOLD ON THE LINE, AND MORE | PWInsider.com [online], www.pwinsider.com [dostęp 2020-12-08].
  118. ↑ WWE SMACKDOWN REPORT: CALL HER BECKY TWO MATCHES, A NEW DAY FOR BIG O?, ROMAN HAS AN OPPONENT FOR MITB, AND MORE | PWInsider.com [online], www.pwinsider.com [dostęp 2020-12-08].
  119. ↑ WWE Money in the Bank 2019 results: Bayley and The Beast reign supreme at Money in the Bank [online], WWE [dostęp 2020-12-08] (ang.).
  120. ↑ COMPLETE WWE STOMPING GROUND COVERAGE | PWInsider.com [online], pwinsider.com [dostęp 2020-12-08].
  121. ↑ WWE Extreme Rules 2019 results [online], WWE [dostęp 2020-12-08] (ang.).
  122. ↑ WWE SummerSlam 2019 results [online], WWE [dostęp 2020-12-08] (ang.).
  123. ↑ Mike Chiari, Watch Blue-Haired Sasha Banks Attack Natalya, Becky Lynch in Epic WWE Raw Return [online], Bleacher Report [dostęp 2020-12-08] (ang.).
  124. ↑ WWE Clash of Champions 2019 results [online], WWE [dostęp 2020-12-08] (ang.).
  125. ↑ WWE Hell in a Cell 2019 results [online], WWE [dostęp 2020-12-08] (ang.).
  126. ↑ Full Survivor Series 2019 results [online], WWE [dostęp 2020-12-08] (ang.).
  127. ↑ WWE TLC: Tables, Ladders & Chairs 2019 results [online], WWE [dostęp 2020-12-08] (ang.).
  128. ↑ Royal Rumble 2020 results [online], WWE [dostęp 2020-12-08] (ang.).
  129. ↑ Raw results, Feb. 10, 2020: Could the returning Samoa Joe help thwart The Monday Night Messiah & Co.? [online], WWE [dostęp 2020-12-08] (ang.).
  130. ↑ Shayna Baszler dominates the Chamber to face The Man at WrestleMania [online], WWE [dostęp 2020-12-08] (ang.).
  131. ↑ WrestleMania 36 results: Drew McIntyre conquers The Beast to claim the WWE Title [online], WWE [dostęp 2020-12-08] (ang.).
  132. ↑ Raw results: May 11, 2020 [online], WWE [dostęp 2020-12-08] (ang.).
  133. ↑ The Doctor Chris Mueller, WWE Crown Jewel 2021 Results: Winners, Grades, Reaction and Highlights [online], Bleacher Report [dostęp 2022-04-07] (ang.).
  134. ↑ Vipin Raghuwanshi, WWE SmackDown Results October 22, 2021- Live Updates [online], itnwwe.com [dostęp 2021-10-23] (ang.).
  135. ↑ Big Time Becks steals the win from The Queen [online], WWE [dostęp 2022-04-07] (ang.).
  136. ↑ WWE Raw results, Dec. 6, 2021: Becky Lynch scores a big-time win to retain Raw Women's Title over Liv Morgan [online], WWE [dostęp 2022-04-07] (ang.).
  137. ↑ Brock Lesnar wins an epic Fatal 5-Way Match at Day 1 to capture the WWE Title! [online], WWE [dostęp 2022-04-07] (ang.).
  138. ↑ 2022 Elimination Chamber results: The Beast seizes the WWE Title inside the career-altering Elimination Chamber [online], WWE [dostęp 2022-04-07] (ang.).
  139. ↑ Mike Chiari, Bianca Belair Defeats Becky Lynch, Wins Raw Women's Title at WWE WrestleMania 38 [online], Bleacher Report [dostęp 2022-04-07] (ang.).
  140. ↑ Jason Powell: 4/25 WWE Raw results: Powell’s live review of Bianca Belair vs. Sonya Deville for the Raw Women’s Championship, Randy Orton’s 20th anniversary in WWE celebration, Becky Lynch returns, Bobby Lashley vs. Omos in an arm wrestling challenge. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-04-25].
  141. ↑ Jason Powell: 5/16 WWE Raw results: Powell’s live review of Becky Lynch vs. Asuka for a future shot at the Raw Women’s Championship, Bobby Lashley vs. Omos in a steel cage match, Riddle vs. Jimmy Uso, Cody Rhodes addresses Seth Rollins, Mustafa Ali vs. Veer Mahaan with The Miz as special referee. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-05-16].
  142. ↑ Jason Powell: 5/23 WWE Raw results: Powell’s live review of Cody Rhodes vs. The Miz, Bobby Lashley’s “All Mighty challenge” for Omos and MVP, Becky Lynch comments on losing to Asuka, the build to Hell in a Cell continues. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-05-23].
  143. ↑ Jason Powell: WWE Hell in a Cell results: Powell’s live review of Cody Rhodes vs. Seth Rollins in a HIAC match, Bianca Belair vs. Asuka vs. Becky Lynch for the Raw Women’s Title, Theory vs. Mustafa Ali for the U.S. Title, Bobby Lashley vs. Omos and MVP in a handicap match, Kevin Owens vs. Ezekiel, Judgment Day vs. AJ Styles, Finn Balor, and Liv Morgan. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-06-05].
  144. ↑ Jason Powell: 6/20 WWE Raw results: Powell’s live review of Becky Lynch vs. Asuka vs. Alexa Bliss vs. Liv Morgan vs. Carmella in a five-way for a shot at the Raw Women’s Championship at Money in the Bank, Elias returns for a musical performance, Riddle vs. Omos in a MITB ladder match qualifier. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-06-20].
  145. ↑ Jason Powell: 6/27 WWE Raw results: Powell’s live review of John Cena’s 20th Anniversary celebration, AEW wrestlers submit Cena videos, a 20-man battle royal for a spot in the Money in the Bank ladder match, a six-woman elimination match for a spot in the MITB ladder match, Jey Uso vs. Montez Ford. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-06-27].
  146. ↑ Jason Powell: WWE Money in the Bank results: Powell’s review of the MITB ladder matches, The Usos vs. The Street Profits for the Undisputed WWE Tag Titles, Ronda Rousey vs. Natalya for the Smackdown Women’s Title, Bianca Belair vs. Natalya for the Raw Women’s Title, Theory vs. Bobby Lashley for the U.S. Title. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-07-02].
  147. ↑ Jason Powell: WWE SummerSlam results: Powell’s review of Roman Reigns vs. Brock Lesnar in a Last Man Standing match for the Undisputed WWE Universal Championship, Bianca Belair vs. Becky Lynch for the Raw Women’s Title, The Usos vs. The Street Profits for the Undisputed WWE Tag Titles, Liv Morgan vs. Ronda Rousey for the Smackdown Women’s Title. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-07-30].
  148. ↑ WWE.com Staff: Becky Lynch Injury Update. WWE, 2022-08-01. [dostęp 2022-08-02].
  149. ↑ Jason Barnett: 11/25 WWE Friday Night Smackdown results: Powell’s review of The Usos vs. Drew McIntyre and Sheamus in a WarGames advantage match, Ronda Rousey and Shayna Baszler vs. Raquel Rodriguez and Shotzi, Braun Strowman vs. Ricochet and Butch vs. Santos Escobar in Smackdown World Cup tournament matches, final WarGames teammate announcement. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-11-25].
  150. ↑ Jason Powell: WWE Survivor Series WarGames results: Powell’s review of The Bloodline vs. Drew McIntyre, Kevin Owens, and The Brawling Brutes in a WarGames match, Bianca Belair, Becky Lynch, Asuka, Alexa Bliss, and Mia Yim vs. Rhea Ripley, Nikki Cross, and Damage CTRL in a WarGames match, Seth Rollins vs. Bobby Lashley vs. Austin Theory for the U.S. Title. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-11-26].
  151. ↑ Jason Powell: WWE Royal Rumble results: Powell’s live review of the Royal Rumble matches, Roman Reigns vs. Kevin Owens for the Undisputed WWE Universal Championship, Bianca Belair vs. Alexa Bliss for the Raw Women’s Championship, Bray Wyatt vs. LA Knight in a Pitch Black match. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2023-01-28].
  152. ↑ Jason Powell: 2/27 WWE Raw results: Powell’s live review of Dakota Kai and Iyo Sky vs. Becky Lynch and Lita for the WWE Women’s Tag Team Titles, Brock Lesnar responds to Omos’s WM39 challenge, Cody Rhodes vs. Chad Gable, The Street Profits vs. Jimmy Uso and Solo Sikoa, Candice LeRae vs. Piper Niven, Asuka vs. Carmella. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2023-02-27].
  153. ↑ Rebecca Quin [online], IMDb [dostęp 2016-09-13].
  154. ↑ Artus Matthew, Superstars to be featured on WWE 2K17 roster [online], WWE.com, 27 czerwca 2016 [dostęp 2016-10-01].
  155. ↑ WWE 2K18 Roster - All Superstars (Raw, SmackDown Live, NXT, Legends, Women, DLC) [online], The SmackDown Hotel [dostęp 2020-12-08] (ang.).
  156. ↑ WWE 2K19 Roster - All 252 Superstars (Raw, SmackDown Live, NXT, Legends, Women, DLC) [online], The SmackDown Hotel [dostęp 2020-12-08] (ang.).
  157. ↑ WWE 2K20 Roster - All Superstars Confirmed (Raw, SmackDown, NXT, Legends, Women, DLC) [online], The SmackDown Hotel [dostęp 2020-12-08] (ang.).
  158. ↑ n, Okładka WWE 2K20: Becky Lynch i Roman Reigns na tegorocznych wrestlefestach [online], Gry, filmy, TV, które kochasz, 7 sierpnia 2019 [dostęp 2020-12-08] (pol.).
  159. ↑ WWE 2K Battlegrounds Roster - All Game Superstars Characters Confirmed (Raw, SmackDown, NXT, Legends, Women, DLC) [online], The SmackDown Hotel [dostęp 2020-12-08] (ang.).
  160. ↑ WWE 2K22 Roster: Full List of All Superstars, Legends & DLC [online], The SmackDown Hotel [dostęp 2022-04-07] (ang.).
  161. ↑ San Jose Barracuda 2016-17 Goal Horn. N2B Goal Horns 2016-11-02. [dostęp 2017-08-14].
  162. ↑ a b Actors Ireland | Female Actors | The Irish Film & Television Network [online], iftn.ie [dostęp 2016-02-17].
  163. ↑ Built to win: Becky Lynch’s incredible around-the-world journey to NXT [online], WWE [dostęp 2016-02-17].
  164. ↑ Ryan Satin, Seth Rollins And Becky Lynch Are Engaged [online], Pro Wrestling Sheet, 22 sierpnia 2019 [dostęp 2020-01-01].
  165. ↑ Becky Lynch, WWE champion, announces pregnancy and relinquishes title - CNN [online], edition.cnn.com [dostęp 2020-05-29].
  166. ↑ Jeremy Lambert, Becky Lynch and Seth Rollins Welcome First Child [online], Fightful, 7 grudnia 2020 [dostęp 2021-08-13] (ang.).
  167. ↑ Sexy Star, la novena mejor de EUA según PWI, [w:] MedioTiempo [online] [dostęp 2016-11-05] (hiszp.).
  168. ↑ Rebecca Knox [online], SuperGirls Wrestling [dostęp 2010-09-06] [zarchiwizowane z adresu 2007-05-13].
  169. ↑ SmackDown Women's Championship [online], WWE [dostęp 2021-08-23] (ang.).
  170. ↑ Royal Rumble 2019 results [online], WWE [dostęp 2021-08-23] (ang.).
  171. ↑ a b 411MANIA [online], WWE Announces Year-End Awards on Instagram [dostęp 2021-08-23] (ang.).
  172. ↑ Abhilash Mendhe, WWE Year End Awards 2019: Analyzing each award category - Seth Rollins should have won Male Superstar of the Year [online], www.sportskeeda.com, 25 grudnia 2019 [dostęp 2021-08-23] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Personel WWE
Raw
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
SmackDown
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
Niewyłączni
Zawodnicy
Zawodniczki
NXT
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
  • Adrian Butler
  • Chip Danning
  • Dallas Irvin
  • Derek Sanders
  • Felix Fernandez
  • Jeremy Marcus
  • Joey Gonzalez
  • Victoria D'Errico
Performance Center
Zawodnicy
  • Anthony Luke
  • BJ Ray
  • Coy Wanner
  • Cutler James
  • Drake Morreaux
  • Drake Stewart
  • Harlem Lewis
  • Hayden Pittman
  • Hunter Smallback
  • Jasper Troy
  • Josh Black
  • Kale Dixon
  • Keanu Carver
  • Niko Vance
  • Saquon Shugars
  • Shiloh Hill
  • Troy Yearwood
  • Uriah Connors
Zawodniczki
  • Ajiea Lee Hargrave
  • Dani Raye
  • Derrian Gobourne
  • Kali Armstrong
  • Lainey Reid
  • Layla Diggs
  • Leigh Laurel
  • Penina Tuilaepa
  • Tyra Mae Steele
  • Zena Sterling
Zespół
Osobistości telewizyjne
Ambasadorzy
Scenarzyści
  • Alex Williams
  • Andrea Concepcion
  • Brian Parise
  • Christian Scovell
  • Christine Lubrano
  • Drake Maverick
  • Ed Koskey
  • Eric Watts
  • Gabe Sapolsky
  • George Carroll
  • Jeremy Borash
  • Jim Smallman
  • John Swikata
  • Johnny Russo
  • Jonathan Baeckstrom
  • Patrick Scott
  • Ryan Ward
Producenci
Personel wykonawczy
Posiadaczki Women’s World Championship (WWE)
2016–2019
2020–2029
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Becky_Lynch&oldid=74467222”