Beata Maciejewska (dziennikarka)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
21 marca 1964 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
dziennikarka i publicystka |
| Odznaczenia | |
| |
Beata Maciejewska (ur. 21 marca 1964 w Kościanie) – polska dziennikarka i publicystka.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Z wykształcenia historyk, absolwentka Wydziału Historii Uniwersytetu Wrocławskiego (1988). Od 1992 roku pracuje we wrocławskiej redakcji „Gazety Wyborczej”, w której zajmuje się popularyzacją historii Wrocławia. Prowadziła bloga Beata Maciejewska: Wysiadłam na przystanku Wrocław[1].
Pomysłodawczyni akcji „Oddajcie co nasze”[2], poruszającej problem zabytków wywiezionych po 1945 roku z Dolnego Śląska do Warszawy. Inicjatorka wykupienia przez miasto Wrocław oraz samych wrocławian tzw. złotego skarbu z Bremy. Autorka cykli publicystycznych: „Historia dolnośląskiego biznesu”, „Przez wrocławskich tysiąc lat”, „Breslau-Wrocław. Dni ostatnie. Dni pierwsze”.
Uczestniczyła w redagowaniu Encyklopedii Wrocławia (hasła sygnowane BM). Autorka książek i scenariuszy:
- Elżbietańska fara, 1997
- Wrocław. Dzieje miasta, 2002
- Wrocław walczy o wolność, 2005
- Miasto spotkań (ze zdjęciami Stanisława Klimka), 2005
- Spacerownik wrocławski (ze zdjęciami Mieczysława Michalaka), 2008
- Tajemnice świętej dzielnicy (z ilustracjami Tomasza Brody), 2010
- Nawiedzony młyn (scenariusz spektaklu Wrocławskiego Teatru Lalek – wspólnie z Mariuszem Urbankiem), 2011
- Wrocław tkwi w szczegółach (ze zdjęciami Stanisława Klimka), 2013
- Spacerownik wrocławski 2. Nowe trasy (ze zdjęciami Mieczysława Michalaka), 2015
- Miasto w muzyce, 2016
- Amazing walks in Wrocław, 2016
- Spacerownik dolnośląski (ze zdjęciami Mieczysława Michalaka), 2017
- Władcy Polski. Historia na nowo opowiedziana, wspólnie z Mirosławem Maciorowskim, 2018
- Wrocławskie Dekady, 2020
Odznaczenia i nagrody
[edytuj | edytuj kod]W 2002 roku została laureatką Polsko-Niemieckiej Nagrody Dziennikarskiej w kategorii Prasa[3]. W 2013 roku została uhonorowana Laurem Wrocławia przez Towarzystwo Miłośników Wrocławia. W 2014 roku otrzymała Nagrodę Kulturalną Śląska. W 2015 roku jej książka „Spacerownik wrocławski 2. Nowe trasy” została uznana za najlepszy przewodnik podczas XXIV Ogólnopolskiego Przeglądu Książki Krajoznawczej i Turystycznej.
W 2018 roku odznaczona Srebrną Odznaką Honorową Wrocławia[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wrocław – Beata Maciejewska: Wysiadłam na przystanku Wrocław. Beata Maciejewska: Wysiadłam na przystanku Wrocław. [dostęp 2021-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-21)]. (pol.).
- ↑ BEATA MACIEJEWSKA – Aktualne wydarzenia z kraju i zagranicy – Wyborcza.pl. Wyborcza.pl. [dostęp 2021-04-04]. (pol.).
- ↑ Laureaci w latach 1997–2022 [online], dnimediow.org [dostęp 2024-10-23].
- ↑ Odznaka Honorowa Wrocławia – Wrocław z wdzięcznością „Wratislavia Grato Animo” [online], bip.um.wroc.pl [dostęp 2022-11-14].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kto jest kim we Wrocławiu. Informator biograficzny. Wrocław: 1999.