Aproksymant

Ten artykuł lub jego sekcja zawiera znaki symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. Wówczas konieczne może być zainstalowanie dodatkowych czcionek.

Aproksymant – rodzaj głoski, przy produkcji której artykulatory zbliżają się do siebie, jednak nie wystarczająco blisko aby powstał szum^[1]. Zatem aproksymanty można umieścić między spółgłoskami szczelinowymi, dla których charakterystyczną cechą jest tarcie, a samogłoskami, gdzie powietrze przepływa przez aparat mowy swobodnie. Do klasy aproksymantów zalicza się spółgłoski płynne (w tym spółgłoski boczne /l/ oraz spółgłoski drżące /r/), jak również półsamogłoski /j/ i /w/.

• David Crystal: A Dictionary of Linguistics and Phonetics. John Wiley & Sons, 2008. ISBN 978-1-4051-5296-9. (ang.).