Antymonian megluminy

Antymonian megluminy
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	antymonian 1-deoksy-1-metyloamino-D-glucytolu
	Inne nazwy i oznaczenia
farm.	łac. meglumini stibias
inne	antymonian N-metyloglukaminy
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C7H18NO8Sb
Masa molowa	365,98 g/mol
	Identyfikacja
Numer CAS	133-51-7
PubChem	64953
DrugBank	DB13732
SMILES
	CNCC(C(C(C(CO)O)O)O)O.O[Sb](=O)=O
InChI
	InChI=1S/C7H17NO5.H2O.2O.Sb/c1-8-2-4(10)6(12)7(13)5(11)3-9;;;;/h4-13H,2-3H2,1H3;1H2;;;/q;;;;+1/p-1/t4-,5+,6+,7+;;;;/m0..../s1
	InChIKey
	XOGYVDXPYVPAAQ-SESJOKTNSA-M
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji; według kryteriów GHS są niedostępne.
	Klasyfikacja medyczna
ATC	P01CB01
Stosowanie w ciąży	kategoria ?
Farmakokinetyka
Okres półtrwania	2 h
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania	dożylna, domięśniowa, podskórna

Antymonian megluminy (łac. meglumini stibias) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, związek antymonu pięciowartościowego, lek stosowany w leczeniu leiszmaniozy.

Mechanizm działania

Mechanizm działania antymonianu megluminy nie jest poznany^[2]. Nie zostało również wyjaśnione czy antymonian megluminy jest prolekiem, czy też aktywną postacią leku^[2].

Zastosowanie

Antymonian megluminy jest stosowany w leczeniu^[1]:

leiszmaniozy trzewnej (kala-azar, czarna febra, gorączka dum-dum)
leiszmaniozy skórnej
leiszmaniozy skórno-śluzówkowej

Antymonian megluminy znajduje się na wzorcowej liście podstawowych leków Światowej Organizacji Zdrowia (WHO Model Lists of Essential Medicines) (2015)^[3].

Antymonian megluminy nie jest dopuszczony do obrotu w Polsce (2018)^[4].

Działania niepożądane

Antymonian megluminy może powodować następujące działania niepożądane: ból głowy, złe samopoczucie, duszność, wysypka, złuszczające zapalenie skóry, obrzęk twarzy, ból brzucha, nudności, wymioty, brak apetytu^[1]. Antymonian megluminy wydłuża odstęp QT oraz może powodować odwrócenie załamków T^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Jan K. Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska: Leki współczesnej terapii. T. 1. Warszawa: Medical Tribune, 2010, s. 57–58. ISBN 978-83-60135-94-5.
↑ ^a ^b F. Frézard, C. Demicheli, R.R. Ribeiro. Pentavalent antimonials: new perspectives for old drugs. „Molecules”. 14 (7), s. 2317–2336, 2009. DOI: 10.3390/molecules14072317. PMID: 19633606.
↑ WHO Model List of Essential Medicines 19th List. Światowa Organizacja Zdrowia, 2015. s. 16. [dostęp 2018-06-12]. (ang.).
↑ Obwieszczenie Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych z dnia 16 kwietnia 2018 r. w sprawie ogłoszenia Urzędowego Wykazu Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia, 2018-04-16. [dostęp 2018-06-12].

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[Podlewski-1] Jan K. Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska: Leki współczesnej terapii. T. 1. Warszawa: Medical Tribune, 2010, s. 57–58. ISBN 978-83-60135-94-5.

[Frezard-2] F. Frézard, C. Demicheli, R.R. Ribeiro. Pentavalent antimonials: new perspectives for old drugs. „Molecules”. 14 (7), s. 2317–2336, 2009. DOI: 10.3390/molecules14072317. PMID: 19633606.

[WHO-3] WHO Model List of Essential Medicines 19th List. Światowa Organizacja Zdrowia, 2015. s. 16. [dostęp 2018-06-12]. (ang.).

[Wykaz_2018-4] Obwieszczenie Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych z dnia 16 kwietnia 2018 r. w sprawie ogłoszenia Urzędowego Wykazu Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia, 2018-04-16. [dostęp 2018-06-12].

[1]