Anthracoceros

	Anthracoceros
	Reichenbach, 1849
	; Przedstawiciel rodzaju – dzioborożec malajski (A. albirostris convexus)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	dzioborożcowe
Rodzina	dzioborożce
Rodzaj	Anthracoceros
	Typ nomenklatoryczny
	Buceros malabaricus J.F. Gmelin, 1788 (= Buceros coronatus Boddaert, 1783)
Synonimy
	Pelecyrhynchus Brookes, 1828; Hydrocissa Bonaparte, 1850; Limonophalus Elliot, 1882; Gymnolaemus Ogilvie-Grant, 1892;
	Pelecyrhynchus Brookes, 1828; Hydrocissa Bonaparte, 1850; Limonophalus Elliot, 1882; Gymnolaemus Ogilvie-Grant, 1892;
Gatunki
	zobacz opis w tekście
	zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Anthracoceros – rodzaj ptaków z rodziny dzioborożców (Bucerotidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji Południowej i Południowo-Wschodniej^[7].

Morfologia

Długość ciała 50–65 cm; masa ciała samic 567–879 g, samców 580–1050 g^[7].

Systematyka

Etymologia

Pelecyrhynchus: gr. πελεκυς pelekus „topór”; ῥυγχος rhunkhos „dziób”^[8]. Nomen nudum.
Anthracoceros: gr. νθραξ anthrax, ανθρακος anthrakos „węgiel kamienny”; κερας keras, κερως kerōs „róg”. Chociaż gatunkiem typowym tego rodzaju jest dzioborożec orientalny, to rycina xlix z książki Avium systema naturale Reichenbacha wyraźnie wskazuje czarne znaczenia występujące u dzioborożca malajskiego (A. albirostris convexus)^[8].
Hydrocissa: gr. ὑδρο- hudro- „wodny”, od ὑδωρ hudōr, ὑδατος hudatos „woda”; κισσα kissa „sroka”^[8]. Gatunek typowy: Buceros monoceros Shaw, 1812 = Buceros coronatus Boddaert, 1783.
Limonophalus: gr. λειμων leimōn, λειμωνος leimōnos „łąka”; φαλος phalos „róg”^[8]. Gatunek typowy: Buceros montani Oustalet, 1880.
Gymnolaemus: gr. γυμνος gumnos „goły, nagi”; λαιμος laimos „gardło”^[8]. Gatunek typowy: Anthracoceros marchei Oustalet, 1885.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[9]:

Anthracoceros malayanus (Raffles, 1822) – dzioborożec białodzioby
Anthracoceros montani (Oustalet, 1880) – dzioborożec czarny
Anthracoceros coronatus (Boddaert, 1783) – dzioborożec orientalny
Anthracoceros albirostris (Shaw, 1808) – dzioborożec białobrzuchy
Anthracoceros marchei Oustalet, 1885 – dzioborożec palawański

Przypisy

↑ Anthracoceros, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. ryc. XLIX. (niem.).
↑ J. Brookes: A catalogue of the Anatomical and Zoological Museum of Joshua Brookes. T. 2. London: Richard Taylor, 1828, s. 89. (ang.).
↑ Ch.-L. Bonaparte: Conspectus generum avium. Cz. 1. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1850, s. 90. (łac.).
↑ D.G. Elliot: A monograph of the Bucerotidae, or family of the hornbills. Cz. 10. London: Published for the subscribers by the author [printed by Taylor and Francis], 1882, s. ryc. 25 i tekst. (ang.).
↑ W.R. Ogilvie-Grant: Catalogue of the Birds in the British Museum. Cz. 17. London: Printed by order of the Trustees, 1892, s. 348, 370. (ang.).
↑ ^a ^b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Hornbills (Bucerotidae), version 1.0.. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.bucero1.01. [dostęp 2020-06-16]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Bucerotidae Rafinesque, 1815 – dzioborożce - Hornbills (wersja: 2015-10-31). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-05-03].

[itis-1] Anthracoceros, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Reichenbach-2] H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. ryc. XLIX. (niem.).

[Brookes-3] J. Brookes: A catalogue of the Anatomical and Zoological Museum of Joshua Brookes. T. 2. London: Richard Taylor, 1828, s. 89. (ang.).

[Bonaparte-4] Ch.-L. Bonaparte: Conspectus generum avium. Cz. 1. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1850, s. 90. (łac.).

[Elliot-5] D.G. Elliot: A monograph of the Bucerotidae, or family of the hornbills. Cz. 10. London: Published for the subscribers by the author [printed by Taylor and Francis], 1882, s. ryc. 25 i tekst. (ang.).

[Ogilvie-Grant-6] W.R. Ogilvie-Grant: Catalogue of the Birds in the British Museum. Cz. 17. London: Printed by order of the Trustees, 1892, s. 348, 370. (ang.).

[Winkler&inni-7] D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Hornbills (Bucerotidae), version 1.0.. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.bucero1.01. [dostęp 2020-06-16]. (ang.).

[Jobling-8] Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).

[Mielczarek&Kuziemko-9] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Bucerotidae Rafinesque, 1815 – dzioborożce - Hornbills (wersja: 2015-10-31). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-05-03].

[1]