Aleksander Graff
Data urodzenia |
1887 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przyczyna śmierci | |
Zawód, zajęcie |
prawnik, ekonomista |
Narodowość |
polska |
Odznaczenia | |
Aleksander Graff (ur. 1887[1], zm. 1 kwietnia 1919 w Brzeźnie) – polski prawnik, ekonomista, działacz niepodległościowy i społeczny, współtwórca Związku Patriotycznego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Aleksander Graff należał do OMN Szkół Średnich, a następnie OMN Szkół Wyższych w Kijowie, gdzie skończył studia prawnicze i ekonomiczne. W 1907 roku był współorganizatorem Narodowego Związku Chłopskiego powstałego w wyniku oderwania się sekcji wiejskiej od Ligi Narodowej[2]. Należał do „Zetu”, w którym od 1914 roku był członkiem Komitetu Centralnego (wraz z Kazimierzem Wyszyńskim i Stanisławem Janikowskim)[3]. Na początku I wojny światowej przyjechał do Warszawy, gdzie również zaangażował się w działalność polityczną. Przeszedł wraz z bratem Stanisławem przez Wolną Szkołę Wojskową[4]. Działał m.in. w Konfederacji Stronnictw Niepodległościowych, był współorganizatorem Polskiego Stronnictwa Ludowego „Wyzwolenie”[5], reprezentował OMN w Centralnym Komitecie Narodowym w Warszawie[6] (od lipca 1916 do maja 1917)[7] i w Radzie Narodowej powstałej po podpisaniu aktu 5 listopada 1916 roku, których był współzałożycielem[8] i członkiem[9]. Należał do tzw. obozu Piłsudskiego[10]. Był przewodniczącym konferencji braterskiej „Zetu” okręgów warszawskiego i lubelskiego w Lublinie[8].
W 1918 roku wraz z grupą starszych członków OMN utworzył Związek Młodej Polski. Latem 1918 roku był członkiem 12-osobowej grupy członków „Zetu”, która była inicjatorem powstania Związku Patriotycznego[11]. Został członkiem pierwszej Centralizacji tego związku[12].
W 1919 roku ratował w Brzeźnie miejscową ludność przed epidemią tyfusu, na który zaraził się i zmarł tamże[9].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]W 1931 roku Aleksander Graff został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości[13].
Życie rodzinne
[edytuj | edytuj kod]Aleksander Graff miał brata Stanisława, urodzonego w 1893 roku w Babinie na Ukrainie. Podobnie jak brat, Stanisław należał do OMNSŚ, a później OMNSW w Kijowie. W 1915 roku przyjechał do Królestwa, gdzie działał w tamtejszym OMN. W lecie 1915 roku pracował jako student medycyny w szpitalu dla zakaźnie chorych. Chorował na tyfus. Po wyzdrowieniu działał w OMN i POW. Zmarł na chorobę płuc 15 grudnia 1917 roku w Otwocku[9]. W 1931 roku również otrzymał (pośmiertnie) Krzyż Niepodległości[13].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Publikacje A. Graffa w zbiorach Biblioteki Narodowej - wersja cyfrowa na Polona.pl
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-04-02]..
- ↑ Tadeusz W. Nowacki: II. W wirach wojny. W: Tadeusz W. Nowacki (red.): ZET w walce o niepodległość i budowę państwa − szkice i wspomnienia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 100. ISBN 83-01-12142-4.
- ↑ Tadeusz W. Nowacki: II. W wirach wojny. W: Tadeusz W. Nowacki (red.): ZET w walce o niepodległość i budowę państwa − szkice i wspomnienia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 95. ISBN 83-01-12142-4.
- ↑ Tadeusz W. Nowacki: II. W wirach wojny. W: Tadeusz W. Nowacki (red.): ZET w walce o niepodległość i budowę państwa − szkice i wspomnienia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 113. ISBN 83-01-12142-4.
- ↑ Tadeusz W. Nowacki: III. W II Rzeczypospolitej. W: Tadeusz W. Nowacki (red.): ZET w walce o niepodległość i budowę państwa − szkice i wspomnienia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 245. ISBN 83-01-12142-4.
- ↑ Tadeusz W. Nowacki: III. W II Rzeczypospolitej. W: Tadeusz W. Nowacki (red.): ZET w walce o niepodległość i budowę państwa − szkice i wspomnienia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 250. ISBN 83-01-12142-4.
- ↑ Jerzy Z. Pająk , O rząd i armię. Centralny Komitet Narodowy (1915–1917), Kielce 2003, s. 245 .
- ↑ a b Tadeusz W. Nowacki: II. W wirach wojny. W: Tadeusz W. Nowacki (red.): ZET w walce o niepodległość i budowę państwa − szkice i wspomnienia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 122. ISBN 83-01-12142-4.
- ↑ a b c Tomasz Piskorski: Wykaz poległych i zmarłych uczestników ruchu niepodległościowego Młodzieży Narodowej (członków Związku Młodzieży Polskiej „Zet”, Organizacji „Przyszłość” – „Pet” i innych stopni organizacyjnych w okresie lat 1886–1936. Warszawa: Nakładem Związku Seniorów OMN i ZPMD, 1936, s. 22.
- ↑ Janusz Rakowski: ZET akademicki w latach 1918–1927. W: Tadeusz W. Nowacki (red.): ZET w walce o niepodległość i budowę państwa − szkice i wspomnienia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 348. ISBN 83-01-12142-4.
- ↑ Tadeusz W. Nowacki: II. W wirach wojny. W: Tadeusz W. Nowacki (red.): ZET w walce o niepodległość i budowę państwa − szkice i wspomnienia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 145. ISBN 83-01-12142-4.
- ↑ Tadeusz W. Nowacki: II. W wirach wojny. W: Tadeusz W. Nowacki (red.): ZET w walce o niepodległość i budowę państwa − szkice i wspomnienia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 96. ISBN 83-01-12142-4.
- ↑ a b M.P. z 1931 r. nr 18, poz. 31
- Członkowie Centralnego Komitetu Narodowego w Warszawie (1915–1917)
- Członkowie Organizacji Młodzieży Narodowej
- Członkowie Związku Młodzieży Polskiej „Zet”
- Członkowie Związku Patriotycznego
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Politycy Polskiego Stronnictwa Ludowego
- Polscy ekonomiści
- Polscy prawnicy
- Urodzeni w 1887
- Zmarli w 1919