Albin Chalandon
Pełne imię i nazwisko |
Albin Paul Henri Chalandon |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
11 czerwca 1920 |
Data i miejsce śmierci |
29 lipca 2020 |
Minister przemysłu Francji | |
Okres |
od maja 1968 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister ds. zaopatrzenia i mieszkalnictwa Francji | |
Okres |
od lipca 1968 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister sprawiedliwości Francji | |
Okres |
od marca 1986 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Albin Paul Henri Chalandon (ur. 11 czerwca 1920 w Reyrieux, zm. 29 lipca 2020 w Paryżu[1][2]) – francuski polityk, menedżer i urzędnik państwowy, deputowany, minister w różnych resortach.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W okresie II wojny światowej działał w ruchu oporu, w 1944 brał udział w działaniach zbrojnych[3].
Absolwent Faculté des lettres de Paris, uzyskał dyplom ukończenia specjalistycznych studiów filozoficznych[4]. Pracował jako inspektor finansowy. W 1946 dołączył do administracji rządu tymczasowego Léona Bluma, później wchodził w skład gabinetu ministra finansów René Mayera. Od 1950 obejmował menedżerskie i dyrektorskie stanowiska w różnych przedsiębiorstwach, m.in. w BNCI-Afrique czy Banque Commerciale de Paris[4]. Działacz ugrupowań gaullistowskich, był m.in. sekretarzem generalnym Union pour la nouvelle République[4]. Następnie działał w Unii Demokratów na rzecz Republiki (m.in. jako zastępca sekretarza generalnego), a później w Zgromadzeniu na rzecz Republiki[1][4].
Od 1967 do 1968, następnie od 1973 do 1976 i w 1986 sprawował mandat deputowanego do Zgromadzenia Narodowego[1]. Od maja 1968 do lipca 1968 był ministrem przemysłu w rządzie Georges’a Pompidou. Później do lipca 1972 zajmował stanowisko ministra ds. zaopatrzenia i mieszkalnictwa w gabinetach, którymi kierowali Maurice Couve de Murville i Jacques Chaban-Delmas[5]. Kierował później przedsiębiorstwem paliwowym ERAP (1977–1980) oraz kompanią Elf Aquitaine (1977–1983)[4]. Od marca 1986 do maja 1988 był ministrem sprawiedliwości w drugim rządzie premiera Jacques’a Chiraca[5].
Odznaczony Krzyżem Wielkim Legii Honorowej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Albin Chalandon. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2020-09-01]. (fr.).
- ↑ L’ancien garde des Sceaux Albin Chalandon est mort à l’âge de 100 ans. europe1.fr, 30 lipca 2020. [dostęp 2020-09-01]. (fr.).
- ↑ Une évolution imprévue: Des «Aulnottes» au «Ravoir», une évolution dictée par les circonstances. maquisdelorris.fr. [dostęp 2020-09-01]. (fr.).
- ↑ a b c d e Albin Chalandon. whoswho.fr. [dostęp 2020-09-01]. (fr.).
- ↑ a b Présidents de la République et Gouvernements sous la Ve République. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2024-08-17]. (fr.).