Przejdź do zawartości

Albert Claude

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Albert Claude
Ilustracja
Państwo działania

 Belgia

Data i miejsce urodzenia

24 sierpnia 1899
Neufchâteau

Data i miejsce śmierci

22 maja 1983
Bruksela

profesor nauk medycznych
Specjalność: fizjologia, biochemia
Alma Mater

Uniwersytet w Liège

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Rockefellera
Université Libre de Bruxelles

Odznaczenia
Medal Wojenny Brytyjski Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)
Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny

Albert Claude (ur. 24 sierpnia 1899 w Neufchâteau, zm. 22 maja 1983 w Brukseli) – belgijski biolog, lekarz, cytolog, dokonał rozdzielenia elementów komórkowych, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był najmłodszym z czworga dzieci Glaudice Watriquant Claude i Florentina Josepha Claude, piekarza prowadzącego sklep z pieczywem w miejscowości Longlier w Ardenach. Gdy miał trzy lata u jego matki wykryto raka piersi, który cztery lata później doprowadził do jej śmierci. Ze względu na pogarszającą się sytuację finansową rodzina przeniosła się do Athus, gdzie znalazła się w społeczności niemieckojęzycznej. Po pewnym czasie Albert został poproszony o powrót do Longlier, aby zająć się wujem, który był częściowo sparaliżowany w wyniku udaru mózgu[1].

Albert Claude podjął studia medyczne na Uniwersytecie w Liège, ukończył je w 1928 roku. Zimę 1928/1929 spędził w Berlinie, początkowo w Instytucie Badań nad Rakiem (Institute für Krebsforschung), a następnie w laboratorium kultur tkankowych na Kaiser-Wilhelm-Gesellschaft[1].

W 1929 roku został zatrudniony w Instytucie Badań Medycznych Rockefellera, gdzie prowadził badania nad wirusem mięsaka Rousa. Podczas prób wyizolowania wirusa z tkanek rozwinął metodę frakcjonowania komórek poprzez wirowanie ekstraktu. Doprowadziło go to do odkrycia siateczki endoplazmatycznej oraz wyjaśnienia funkcji mitochondriów[2].

W 1942 roku, jako pierwszy badacz zastosował mikroskop elektronowy do badań struktur komórkowych, początkowo do obserwacji wyizolowanych składników, potem do całych komórek[2].

W 1941 roku otrzymał obywatelstwo Stanów Zjednoczonych, w 1949 roku wrócił do Belgii, będąc równocześnie profesorem Uniwersytetu Rockefellera (do 1972 roku) oraz Université Libre de Bruxelles (do 1969). W latach 1948–71 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Julesa Bordeta[2].

W 1974 roku otrzymał, wraz z George'em Palade i Christianem de Duve, Nagrodę Nobla za odkrycia dotyczące strukturalnej i funkcjonalnej organizacji komórek[3][4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Albert Claude – Biographical serwisie nobelprize.org. [dostęp 2018-08-05]. (ang.).
  2. a b c Albert Claude, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2018-08-05] (ang.).
  3. The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1974. [dostęp 2009-10-25].
  4. Claude Albert – WIEM, darmowa encyklopedia. [dostęp 2009-10-25].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Beata Tarnowska (red.): Nagrody Nobla, Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13393-7.