Adam Szediwy
major audytor | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
prokurator, sędzia |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Adam Marian Szediwy (ur. 3 stycznia 1890, zm. 31 grudnia 1976 w Londynie) – major audytor Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 3 stycznia 1890[1]. W 1908 ukończył VIII klasę i zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie (w jego klasie byli m.in. Kazimierz Ajdukiewicz, Wasyl Bławacki)[2].
Uczestniczył w I wojnie światowej[1]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień kapitana w korpusie oficerów sądowych ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4]. W latach 20 był oficerem Wojskowego Sądu Okręgowego Nr X w Przemyślu[5][6][7]. W 1931 był podprokuratorem przy WSO X[8]. Został awansowany na stopień majora w korpusie oficerów sądowych ze starszeństwem] z dniem 1 stycznia 1931[9]. W 1932 był prokuratorem przy WSO X[10]. Do 1939 był sędzią orzekającym w Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr VI we Lwowie[1][11].
Po wybuchu II wojny światowej w czasie kampanii wrześniowej 1939 pełni funkcję szefa służby sprawiedliwości 11 Karpackiej Dywizji Piechoty. Został wzięty przez Niemców do niewoli i był osadzony w Oflagu VII A Murnau[12]. Po zakończeniu wojny pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii[1]. Należał do Koła Lwowian w Londynie[1]. Zmarł 31 grudnia 1976[1][13].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Złoty Krzyż Zasługi – 10 listopada 1938 „za zasługi w służbie wojskowej”[14]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 32, s. 98, Czerwiec 1977. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Lwowskiego im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1908. Lwów: 1908, s. 62, 63.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1092.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 988.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1086.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 981.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 695.
- ↑ Lista starszeństwa korpusu oficerów sądowych. „Wojskowy Przegląd Prawniczy”. Nr 1, s. 76, 1931.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 309.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 882.
- ↑ Rocznik Oficerski 1939 ↓, s. 871.
- ↑ Michał Kaczmarek: Wojenne losy Marii Straburzyńskiej (Glapińskiej). historia.zpleszewa.pl, 2016-02-23. [dostęp 2018-11-07].
- ↑ W „Biuletynie” Koła Lwowian podano datę śmierci 31.12.1977, jednak biorąc pod uwagę wydanie tego numeru w czerwcu 1977 oraz chronologiczny układ zmarłych osób - jest to omyłka i faktycznie chodzi rok 1976.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 259, poz. 612.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Jeńcy Oflagu VII A Murnau
- Majorowie audytorzy II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Urodzeni w 1890
- Wojskowi związani z Przemyślem
- Wojskowi związani ze Lwowem
- Zmarli w 1976
- Żołnierze Wojska Polskiego na emigracji w Wielkiej Brytanii po II wojnie światowej
- Oficerowie dowództwa 11 Karpackiej Dywizji Piechoty
- Oficerowie Wojskowego Sądu Okręgowego Nr VI
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)