Przejdź do zawartości

Adam Szediwy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Szediwy
major audytor major audytor
Data urodzenia

3 stycznia 1890

Data i miejsce śmierci

31 grudnia 1976
Londyn

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

WSO Nr X,
WSO Nr VI,
11 Karpacka Dywizja Piechoty

Stanowiska

prokurator, sędzia

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa (kampania wrześniowa)

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP)

Adam Marian Szediwy (ur. 3 stycznia 1890, zm. 31 grudnia 1976 w Londynie) – major audytor Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 3 stycznia 1890[1]. W 1908 ukończył VIII klasę i zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie (w jego klasie byli m.in. Kazimierz Ajdukiewicz, Wasyl Bławacki)[2].

Uczestniczył w I wojnie światowej[1]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień kapitana w korpusie oficerów sądowych ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4]. W latach 20 był oficerem Wojskowego Sądu Okręgowego Nr X w Przemyślu[5][6][7]. W 1931 był podprokuratorem przy WSO X[8]. Został awansowany na stopień majora w korpusie oficerów sądowych ze starszeństwem] z dniem 1 stycznia 1931[9]. W 1932 był prokuratorem przy WSO X[10]. Do 1939 był sędzią orzekającym w Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr VI we Lwowie[1][11].

Po wybuchu II wojny światowej w czasie kampanii wrześniowej 1939 pełni funkcję szefa służby sprawiedliwości 11 Karpackiej Dywizji Piechoty. Został wzięty przez Niemców do niewoli i był osadzony w Oflagu VII A Murnau[12]. Po zakończeniu wojny pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii[1]. Należał do Koła Lwowian w Londynie[1]. Zmarł 31 grudnia 1976[1][13].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 32, s. 98, Czerwiec 1977. Koło Lwowian w Londynie. 
  2. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Lwowskiego im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1908. Lwów: 1908, s. 62, 63.
  3. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1092.
  4. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 988.
  5. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1086.
  6. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 981.
  7. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 695.
  8. Lista starszeństwa korpusu oficerów sądowych. „Wojskowy Przegląd Prawniczy”. Nr 1, s. 76, 1931. 
  9. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 309.
  10. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 882.
  11. Rocznik Oficerski 1939 ↓, s. 871.
  12. Michał Kaczmarek: Wojenne losy Marii Straburzyńskiej (Glapińskiej). historia.zpleszewa.pl, 2016-02-23. [dostęp 2018-11-07].
  13. W „Biuletynie” Koła Lwowian podano datę śmierci 31.12.1977, jednak biorąc pod uwagę wydanie tego numeru w czerwcu 1977 oraz chronologiczny układ zmarłych osób - jest to omyłka i faktycznie chodzi rok 1976.
  14. M.P. z 1938 r. nr 259, poz. 612.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]