Żeromin (gmina)

Żeromin
	gmina wiejska
	1867–1924
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Powiat	łódzki
Siedziba	Żeromin
Populacja (1924); • liczba ludności	; 3950
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba miejscowości	30
brak współrzędnych

Żeromin – dawna gmina wiejska istniejąca do końca 1924 roku w woj. łódzkim. Siedzibą władz gminy był Żeromin.

Za Królestwa Polskiego gmina Górki należała do powiatu łodzińskigo (łódzkiego) w guberni piotrkowskiej^[3]^[4].

W okresie międzywojennym gmina Żeromin należała do powiatu łódzkiego w woj. łódzkim. Składała się z miejscowości: Aleksandrówek (wieś), Garbów (wieś), Garbówek (wieś), Głuchów (wieś), Gołygów (wieś), Gołygów I (folwark), Gołygów II (folwark), Grabina Wola (wieś i folwark), Józefów (folwark), Królewska Wola (wieś), Kruszów (wieś i folwark), Krzyżówka (wieś), Ochota (kolonia), Ostrówek (wieś), Rzepki (wieś), Szynczyce (wieś i folwark), Szynczyckie Budy (wieś), Tuszynek (folwark), Tuszynek (wieś), Wodzyn (wieś), Wodzyn Majoracki (wieś), Wodzyn-Okupniki (wieś), Wodzyn Prywatny (wieś), Wodzynek Szlachecki (wieś), Żeromin (wieś i folwark) i Żeromińska Ruta (wieś)^[2].

Gminę Żeromin zniesiono 1 stycznia 1925 roku^[5]:

mniejszą część jej obszaru włączono do gminy Czarnocin w powiecie łódzkim – Budy Szynczyckie, Krzyżówkę, Ochotę, Ostrówek, Rzepki i Szynczyce;
z pozostałej części jej obszaru (oraz z obszaru zniesionej gminy Górki) utworzono nową gminę Kruszów w tymże powiecie.

Przypisy

↑ Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. łódzkiego.
↑ ^a ^b Skorowidzu miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej
↑ Postanowienie z 17 (29) września 1866, ogłoszone 5 (17) stycznia 1867 (Dziennik Praw, rok 1866, tom 66, nr 219, str. 279)
↑ Postanowienie z 29 grudnia 1867 (10 stycznia 1868), ogłoszone 8 (20) lutego 1868 (Dziennik Praw, rok 1868, tom 67, nr 228, str. 359)
↑ Dz.U. z 1924 r. nr 104, poz. 950

[1] Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. łódzkiego.

[skor-2] Skorowidzu miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej

[3] Postanowienie z 17 (29) września 1866, ogłoszone 5 (17) stycznia 1867 (Dziennik Praw, rok 1866, tom 66, nr 219, str. 279)

[4] Postanowienie z 29 grudnia 1867 (10 stycznia 1868), ogłoszone 8 (20) lutego 1868 (Dziennik Praw, rok 1868, tom 67, nr 228, str. 359)

[5] Dz.U. z 1924 r. nr 104, poz. 950

[1]

Przynależność wojewódzka	gubernia piotrkowska (1867–1915) woj. łódzkie (II RP) (1919–39) woj. łódzkie (1945–75)
Miasta	Aleksandrów (Łódzki) (do 1870 i od 1924) Andrespol (1915–1919) Kazimierz (do 1870) Konstantynów (Łódzki) (do 1870 i od 1924) Łódź (do 1928 →) Ruda Pabianicka (1923–46) Rzgów (do 1870 i 1915-1919) Tuszyn (do 1870 i od 1924) Zgierz (do 1951 →)
Osiedla (1954–72)	Andrespol (od 1963)
Gminy wiejskie (1867–1954 i 1973–75)	Aleksandrów Łódzki (od 1973) Andrespol (od 1973) Babice (do 1953) Bełdów (do 1954) Brójce Brus (do 1946) Brużyca (do 1924) Brużyca Wielka (1924–54) Chojny (do 1946) Czarnocin Dzierżązna (do 1915) Gospodarz (do 1953) Górki (do 1924) Kazimierz (1953–54) Kruszów (1925–54) Ksawerów (od 1973) Lućmierz (do 1954) Lutomiersk (od 1973) Łagiewniki (do 1946) Nakielnica (do 1924) Nowosolna (do 1954) Puczniew (do 1954) Radogoszcz (do 1946) Rąbień (do 1954) Rszew (do 1927) Rzgów (od 1953) Stoki (do 1868) Tuszyn (od 1973) Wiskitno (do 1954) Zgierz (od 1973) Żeromin (do 1924)
Gromady (1954–72)	Andrespol (← 1958–63) Andrzejów (1954–63) Bełdów (1954–72) Biała (← 1956–72) Brójce (1954–72) Brużyca Wielka (1954–72) Czarnocin (1954–72) Dalków (1954–57) Emilia (1954–68) Gospodarz (1954–68) Górki Małe (1954–68) Grotniki (← 1956–72) Kalinko (1954–57) Kazimierz (1954–72) Kruszów (1954–68) Ksawerów (← 1959–72) Kuciny (1954–68) Kurowice (1954–72) Lutomiersk (← 1958–72) Nowosolna (1954–72) Proboszczewice (1954–69) Puczniew (1954–57) Rąbień (1954–72) Ruda-Bugaj (1954–57) Rzgów (1954–72) Słowik (1970–72) Smardzew (← 1956–72) Sobień (← 1958) Szydłów (1954–72) Szynczyce (1954–57) Tuszyn (1968–72) Wiskitno (1954–72) Wiśniowa Góra (1954–57) Wodzin (1954–58) Zofiówka (← 1956–57)