Władysław Mazurkiewicz (dyplomata)

Ten artykuł dotyczy prawnika i dyplomaty. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku.

Władysław Mazurkiewicz

Data i miejsce urodzenia	31 stycznia 1887 Warszawa, Królestwo Polskie
Data i miejsce śmierci	styczeń 1963 Montevideo, Urugwaj
Chargé d’affaires RP w Argentynie[1]
Okres	od 1 kwietnia 1922 do 27 maja 1925
Poprzednik	funkcja utworzona
Następca	podniesienie rangi przedstawicielstwa
Poseł RP w Argentynie[2]
Okres	od 28 maja 1925 do 30 czerwca 1936
Następca	Wacław Dostal (chargé d’affaires)
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Władysław Mazurkiewicz (ur. 31 stycznia 1887 w Warszawie, zm. w styczniu 1963 w Montevideo) – polski prawnik i dyplomata II Rzeczypospolitej, długoletni (1922–1936) przedstawiciel dyplomatyczny RP w Argentynie.

Urodził się w rodzinie Jana (1853–1922) i Michaliny z Piotrowskich (ur. 1864)^[3]. Miał brata Stefana, który był matematykiem, przedstawicielem warszawskiej szkoły matematycznej oraz siostrę (ur. 1894)^[3]. W szkole średniej, podczas rewolucji 1905 roku brał udział w strajku szkolnym. Studiował następnie prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim i Uniwersytecie Moskiewskim. W latach 1910–1913 pracował w sądownictwie.

Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego, był jego aktywnym działaczem. W 1917 rozpoczął pracę w Tymczasowej Radzie Stanu, 23 stycznia 1918 został naczelnikiem Wydziału Ogólnopolitycznego i Opieki Konsularnej Departamentu Stanu przy Radzie Regencyjnej.

Do służby dyplomatycznej II Rzeczypospolitej przyjęty 17 listopada 1918. Był kolejno kierownikiem Wydziału Administracyjnego, Wydziału Prezydialno-Personalnego i naczelnikiem Wydziału Personalnego Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

25 lutego 1921 skierowany do poselstwa RP w Brazylii (Rio de Janeiro) jako radca legacyjny. Po utworzeniu poselstwa w Argentynie od 1 kwietnia 1922 kierował placówką jako chargé d’affaires RP, z akredytacją również na Chile, Paragwaj i Urugwaj. 28 maja 1925 uzyskał nominację na posła RP w Argentynie, z akredytacją na Chile, Paragwaj i Urugwaj (poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny III klasy). Od 5 maja 1935 jego akredytację rozszerzono na Ekwador, od 3 września 1935 również na Boliwię. Misję pełnił do 30 czerwca 1936. Po odwołaniu pozostał zagranicą, gdzie też zmarł.

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1928)^[4][5]
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[6]
• Wielki Oficer Orderu Zasługi (1932, Chile)^[5][7]
• Komandor Orderu Zasługi (Chile)^[5]

• Zasady indemnizacji strat wojennych w ich rozwoju historycznym, Wydział Rejestracji Strat Wojennych przy Radzie Głównej Opiekuńczej, Warszawa 1917.

• Mazurkiewicz Władysław [w:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (red. naukowa Jacek M.Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1, s. 104.
• Jerzy Mazurek: Kraj a emigracja: ruch ludowy wobec wychodźstwa chłopskiego do krajów Ameryki Łacińskiej (do 1939 roku), Biblioteka Iberyjska, 2006, ISBN 83-60093-20-2, 9788360093207.