styk
styk (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) elektr. element obwodu, pozwalający włączać lub wyłączać przepływ prądu
- (1.2) miejsce, w którym dotykają się dwie płaszczyzny, figury itp.
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik styk styki dopełniacz styku styków celownik stykowi stykom biernik styk styki narzędnik stykiem stykami miejscownik styku stykach wołacz styku styki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) kontakt
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. styczność ż, stykówka ż, stycznik mrz, zestyk mrz, stykanie n, tykanie n, tknięcie n
- czas. zetknąć, wytykać, wytknąć, stykać ndk., tykać ndk.
- przym. stykowy, stycznikowy, stykówkowy, styczny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- chiński standardowy: (1.2) 交 (jiāo)
- czeski: (1.1) kontakt
- hiszpański: (1.1) contacto m, empalme m; (1.2) punto tangente m, punto de tangencia m, empalme m
- źródła:
- ↑ Irena Bajerowa, Język ogólnopolski XX wieku, w: Encyklopedia kultury polskiej XX wieku, t. 2, Współczesny język polski, pod red. Jerzego Bartmińskiego, Wrocław 1993, s. 46.