Wikisłownik

Szwecja

Szwecja (język polski)

edytuj
 
Szwecja (1.1)
wymowa:
​?/i, IPA: [ˈʃfɛt͡sʲja], AS: [šfecʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. polit. państwo w Europie, położone w środkowej części Półwyspu Skandynawskiego; zob. też Szwecja w Wikipedii
(1.2) geogr. wieś koło Wałcza, miejsce spływów kajakowych; zob. też Szwecja (województwo zachodniopomorskie) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikSzwecjaSzwecje
dopełniaczSzwecjiSzwecji / przest. Szwecyj[1]
celownikSzwecjiSzwecjom
biernikSzwecjęSzwecje
narzędnikSzwecjąSzwecjami
miejscownikSzwecjiSzwecjach
wołaczSzwecjoSzwecje
przykłady:
(1.1) Szwecja jest krajem europejskim leżącym w Skandynawii.
składnia:
kolokacje:
(1.2) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Szwecji • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Szwecji • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Szwecji • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Szwecji • mieszkaniec / mieszkanka Szwecji • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Szwecji • pochodzić z Szwecji • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Szwecji
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) Szwecyjo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szwed mrz, Szwedziak mos, Szwed mos, Szwedka ż, szwedzkość ż, szwedka ż, szwedzki mrz
przym. szwedzki
przysł. szwedzko, po szwedzku
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: indeks państw świata
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑   Hasło „Szwecja” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=Szwecja&oldid=8460166”