Michael Maestlin

Jego rodzicami byli Jakob Maestlin i Dorothea Simon. Wychowywał się w rodzinie luterańskiej. Miał starszą siostrą i młodszego brata. Początkowo uczył się w szkole klasztornej w Königsbronn, w 1568 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie w Tybindze, gdzie studiował matematykę i astronomię. Uzyskał z wyróżnieniem tytuł magistra pod kierunkiem Philippa Apiana. Po ukończeniu studiów matematycznych rozpoczął studia teologiczne. W 1576 roku został wysłany na diakona do Backnang. Jednocześnie pracował jako profesor w Uniwersytecie w Tybindze^[2].

W 1570 roku kupił od wdowy po Wiktorynie Strigelu egzemplarz De revolutionibus orbium coelestium Mikołaja Kopernika^[2]. Był zwolennikiem heliocentryzmu Mikołaja Kopernika. Swoje poglądy wyrażał jednak ostrożnie. Był nauczycielem i przyjacielem Johannesa Keplera, którego zaznajomił z teoriami Kopernika^[3]. Błędnie uznaje się, że Maestlin miał przekonać Galileusza do teorii heliocentrycznej. W rzeczywistości Galileusz po raz pierwszy zapoznał się z poglądami Kopernika za sprawą Christiana Wurstisena^[4].

Największą sławę Maestlinowi przyniosły obserwacje komety z 1577 roku w Backnang. Jako pierwszy obliczył orbitę komety. Obserwacja tego ciała niebieskiego potwierdziła układ heliocentryczny Kopernika. Wyniki swoich obserwacji opublikował rok później w pracy pt. Observatio et demonstratio cometae aetherei, qui anno 1577 et 1578… apparuit^[2]. Ponadto obok Leonarda da Vinci uważany jest za pierwszego, który światło popielate Księżyca zidentyfikował jako światło ziemskie^[5].

W 1580 roku został profesorem matematyki na Uniwersytecie w Heidelbergu. W 1582 roku wydał Epitome Astronomiae. Ten podręcznik astronomii cieszył się bardzo dużą popularnością. Pomimo tego, że Maestlin był zwolennikiem teorii heliocentrycznej, podręcznik oparł na teorii geocentrycznej Ptolemeusza. W 1584 roku wrócił na Uniwersytet w Tybindze^[2].

Interesował się również geografią biblijną i chronologią^[2].

W kwietniu 1577 roku ożenił się z Margaretą Gruuninger. Mieli trzech synów i trzy córki. Margarete zmarła krótko po urodzeniu szóstego dziecka. Po jej śmierci Michael Maestlin ożenił się z Margarete Burkhardt. Mieli ośmioro dzieci. Cieszył się sympatią wśród swoich studentów oraz współpracowników. Jako głęboko wierzący luteranin opowiadał się przeciwko kalendarzowi gregoriańskiemu (częściowo dlatego, że została wprowadzona przez papieża)^[2].

W 1961 jego imieniem nazwano krater na Księżycu^[6].

• Charles Nicholl: Leonardo Da Vinci. Lot wyobraźni. Warszawa: WAB, 2006.

•   John J. O’Connor; Edmund F. Robertson: Michael Maestlin w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)
• Michael Maestlin, Obseruatio et demonstratio cometae aetherei, qvi anno 1577 et 1578 constitvtvs in sphaera Veneris w bibliotece Polona