Maret Ani

Maret Ani rozpoczęła treningi tenisowe w wieku siedmiu lat. W 1998 rozpoczęła występy w turniejach juniorskich Międzynarodowej Federacji Tenisowej. W styczniu 2000 była 165. juniorką świata w grze pojedynczej, a w grudniu 2000 numerem 177. w rankingu deblowym. Jednocześnie była krajową mistrzynią w koszykówce, dopiero w wieku czternastu lat zdecydowała, że będzie zawodową tenisistką. Przeprowadziła się do Włoch trzy lata po tym, jak znalazła sponsora sportowego.

Status profesjonalnej tenisistki otrzymała w 1997 roku. Przez lata była rakietą numer jeden w swoim kraju, do czasu, gdy straciła tę pozycję na rzecz Kai Kanepi. Dopiero w lipcu 2001 po raz pierwszy brała udział w eliminacjach do turnieju WTA, miało to miejsce w Palermo i odpadła w pierwszej rundzie. W sierpniu doszła do trzeciej rundy kwalifikacji do wielkoszlemowego US Open. W lipcu 2002 zadebiutowała w zawodach WTA w Brukseli. W swoim pierwszym oficjalnym meczu pokonała Virginie Razzano 7:5, 6:7(5), 6:2, w drugim uległa Émilie Loit. W sierpniu, po przejściu eliminacji, zadebiutowała w imprezie wielkoszlemowej w US Open, odpadła w pierwszej rundzie.

Na przełomie 2005 i 2006 po serii występów w cyklu Międzynarodowej Federacji Tenisowej i licznych porażkach pierwszych rundach zawodów WTA awansowała do półfinału w Acapulco, notując swój pierwszy ćwierćfinał i półfinał w zawodowej karierze. Przegrała z Flavią Pennettą, ale dostała się do grona stu najlepszych tenisistek globu. Miesiąc później zagrała też w czwartej rundzie w Indian Wells, gdzie wyeliminowała Nathalie Dechy i Marion Bartoli, zatrzymując się na Annie-Lenie Grönefeld. Był to jednak chwilowy przebłysk, jej słabe występy w następnych zawodach spowodowały, że znów znacznie spadła w rankingu. Dopiero po dwóch latach, w kwietniu 2008 ponownie znalazła się w półfinale turnieju WTA w Estoril, pokonała ją Iveta Benešová. W lutym 2009 zagrała w ćwierćfinale w Acapulco. Maret Ani nigdy nie przeszła pierwszej rundy w indywidualnym turnieju wielkoszlemowym. 15 maja 2006 zajmowała najwyższe w karierze, 63. miejsce w singlowym rankingu WTA.

Maret Ani ma większe osiągnięcia w grze podwójnej. Według stanu na 20 lipca 2011 jest finalistką dwóch turniejów WTA, a w notowaniach deblowych z dnia 5 kwietnia 2004 zajmowała 39. miejsce. Obydwa finały osiągnęła w 2003, pierwszy w Estoril z Emmanuelle Gagliardi (przegrały z Petrą Mandulą i Patricią Wartusch), a drugi w Sopocie z Libuše Průšovą (przegrały z Tatianą Perebyjnis i Silviją Talają). Razem z Průšovą osiągnęła półfinał Australian Open 2004. Estonka i Czeszka zatrzymały się wówczas na Swietłanie Kuzniecowej i Jelenie Lichowcewej.

W swoim jedynym występie w grze mieszanej w turnieju wielkoszlemowym odpadła w pierwszej rundzie French Open 2004 w parze z Martinem Dammem po meczu z Jeleną Bowiną i Nenadem Zimonjiciem.

Od 1998 reprezentuje Estonię w rozgrywkach o Puchar Federacji. W 2011 przyczyniła się do awansu swojej reprezentacji do Grupy Światowej II. Bilans jej meczów w tym turnieju to 43-25.

W 2004 i 2008 reprezentowała Estonię w letnich igrzyskach olimpijskich. W grze pojedynczej w Pekinie przegrała w pierwszej rundzie z Lucie Šafářovą. Podobnie zakończyły się jej starty deblowe w parze z rodaczką Kaią Kanepi.

Maret Ani jest córką Andresa, właściciela prywatnej firmy i Mari, trenerki siatkówki. Ma jedną siostrę, Pille i brata Priita. Jej ulubioną nawierzchnią jest twarda, najsilniejsze uderzenia to serwis i forehand. Mówi po estońsku, angielsku i włosku. Mieszka we Włoszech.

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2020-01-04]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2020-01-04]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2020-01-04]  (ang.).