US Open
US Open, United States Open – międzynarodowe mistrzostwa USA w tenisie; jeden z czterech turniejów zaliczanych do Wielkiego Szlema, rozgrywany w Stanach Zjednoczonych od 1881 roku, na przełomie sierpnia i września. Od 1978 odbywa się w Nowym Jorku, w dzielnicy Queens na twardych kortach USTA Billie Jean King National Tennis Center we Flushing Meadows–Corona Park.
Miejsce | |
---|---|
Obiekt | |
Nawierzchnia |
Twarda |
Pierwsza edycja |
1881 |
ATP Tour | |
Kategoria |
Wielki Szlem |
Drabinka |
128S/128Q/64D/32X |
Dyrektor |
Stacey Allaster |
WTA Tour | |
Kategoria |
Wielki Szlem |
Drabinka |
128S/128Q/64D/32X |
Dyrektor |
Stacey Allaster |
Aktualni mistrzowie | |
Gra pojedyncza mężczyzn Novak Đoković | |
Gra podwójna mężczyzn Rajeev Ram Joe Salisbury | |
Gra pojedyncza kobiet Coco Gauff | |
Gra podwójna kobiet Gabriela Dabrowski Erin Routliffe | |
Gra mieszana Anna Danilina Harri Heliövaara | |
Strona internetowa |
Pula nagród w 2023 roku wynosiła 65 mln dolarów amerykańskich[1]. Zasada wypłacania równych wynagrodzeń dla obu płci została przyjęta w 1973 roku[2].
Kortem głównym jest Arthur Ashe Stadium z widownią ponad 22,5 tys. osób, nazwany na cześć Arthura Ashe’a, wybitnego afro-amerykańskiego tenisisty, zmarłego w 1993 roku. Następny pod względem wielkości obiekt, Louis Armstrong Stadium, o pojemności 10 tys. widzów.
Kompleks sportowy składa się z 33 kortów pokrytych akrylową nawierzchnią marki Laykold (od 2020 roku; wcześniej DecoTurf)[3]. Początkowo miała ona barwę zieloną, ale w 2005 roku zmieniono ją na niebieską, czyli obecną na wszystkich obiektach, na których odbywają się turnieje cyklu US Open Series. Zmiana koloru miała poprawić widoczność piłki na korcie[4]. Stadiony wyposażone są w system Hawk-Eye, który umożliwia dokładne sprawdzenie miejsca odbicia piłki i prowadzi do skorygowania decyzji sędziego.
Z racji swojego rozmiaru i wysokości, na poziomie areny głównej często wieje silny wiatr[5].
US Open jest poprzedzony cyklem turniejów na kortach twardych, tzw. US Open Series, które odbywają się w lipcu i sierpniu na amerykańskich i kanadyjskich kortach twardych, m.in. w Cincinnati i Toronto/Montrealu.
Historia
edytujPierwszy turniej US Open wśród mężczyzn rozegrano w 1881 roku. Jego zwycięzcą okazał się Amerykanin Richard Sears. Najwięcej razy (siedmiokrotnie) US Open wygrywali Amerykanie: Richard Sears (1881-1887), William Larned (1901-1902, 1907-1911), William Tilden (1920-1925, 1929). Pięciokrotnie wygrywali także: Szwajcar Roger Federer (2004-2008) i Amerykanie: Pete Sampras (1990, 1993, 1995-1996, 2002) i Jimmy Connors (1974, 1976, 1978, 1982-1983).
Wśród kobiet najwięcej, osiem razy, US Open wygrywała Norweżka reprezentująca Stany Zjednoczone Molla Mallory (1915-1918, 1920-1922, 1926). Siedem razy zwyciężyła Amerykanka Helen Wills Moody (1923-1925, 1927-1929, 1931), zaś sześć razy Amerykanki Chris Evert (1975-1978, 1980, 1982) oraz Serena Williams (1999, 2002, 2008, 2012, 2013, 2014).
Rekordy
edytujRekord | Kobiety | Mężczyźni |
---|---|---|
najwięcej tytułów (łącznie) | Margaret Osborne DuPont (25) | William Tilden (16) |
najwięcej tytułów (gra pojedyncza) |
/ Molla Mallory (8) | William Larned (7) William Tilden (7) Richard Sears (7) |
najwięcej tytułów (gra podwójna) |
Margaret Osborne DuPont (13) | Richard Sears (6) James Dwight (6) |
najwięcej tytułów z rzędu |
/ Molla Mallory (4) Helen Jacobs (4) Chris Evert (4) |
Richard Sears (7) |
najmłodsi mistrzowie | Tracy Austin (16 lat, 8 miesięcy) | Pete Sampras (19 lat, 1 miesiąc) |
ostatni amerykańscy triumfatorzy |
Coco Gauff (2023) | Andy Roddick (2003) |
Przypisy
edytuj- ↑ 2023 US Open prize money and player compensation to total $65 million. US Open, 2023-08-08. [dostęp 2023-08-28]. (ang.).
- ↑ Polska Agencja Prasowa: Rekordowa pula nagród w US Open. sportowefakty.pl, 2012-07-12. [dostęp 2012-08-27]. (pol.).
- ↑ US Open changing hard-court brand for first time since 1970s. Tennis.com, 2020-03-23. [dostęp 2022-01-13]. (ang.).
- ↑ Associated Press: Blue courts to be used make viewing ball easier. ESPN.com, 16 maja 2005. [dostęp 2012-08-22]. (ang.).
- ↑ Christopher Clarey: At Main Court, Wind Is Common Opponent. The New York Times, 8 września 2010. [dostęp 2012-08-22]. (ang.).