Feliks V

Amadeusz był synem hrabiego Amadeusza VII, po którym odziedziczył tron^[1]. W 1416 otrzymał od cesarza Zygmunta Luksemburskiego tytuł książęcy^[2] i podporządkował sobie całą Sabaudię oraz ujednolicił prawodawstwo ogłaszając w 1430 Statuty generalne^[2]. Był żonaty i miał dzieci, jednak owdowiał w roku 1422, a najstarszy syn Amadeusz zmarł w 1431^[1]. Dotknięty tymi wydarzeniami, w 1434 roku wycofał się z życia państwowego i osiadł w zamku Ripaille, a rządy nad księstwem powierzył synowi, Ludwikowi^[1]. Przyjął habit i został przełożonym, założonego przez siebie, zakonu św. Maurycego^[1]. W 1439 roku na soborze w Bazylei został wybrany antypapieżem w opozycji do Eugeniusza IV^[3]. Jego wybór był dokonany przez jednego kardynała i 32 elektorów; nominację przyjął po długim wahaniu, a konsekrowany został 24 czerwca 1440^[1].

Większość państw europejskich zachowała neutralność wobec Feliksa lub była nastawiona wrogo^[1]. Powołał kilku kardynałów, w tym dwóch Polaków: Wincentego Kota z Gniezna i Zbigniewa Oleśnickiego z Krakowa^[4], a jego sekretarzem przez pewien czas był Eneasz Sylwiusz Piccolomini^[1]. Ponieważ Feliks nie znajdował wsparcia u ojców soboru bazylejskiego, postanowił abdykować z pomocą arbitrażu francuskiego króla Karola VII^[1]. Antypapież cofnął wszystkie rzucone przez siebie klątwy i uroczyście ustąpił z urzędu, przed Mikołajem V^[1]. W zamian za to Mikołaj mianował go wówczas kardynałem-biskupem Sabiny, dziekanem kolegium kardynalskiego, papieskim wikariuszem Sabaudii oraz potwierdził go jako administratora apostolskiego diecezji Genewa^[5]. Jest uważany za ostatniego antypapieża w historii Kościoła katolickiego^[3].

Postać Amadeusza VIII jest pierwowzorem bohatera noweli Tomasza Manna pt. Der Erwählte (pl. Wybraniec, 1951).

W maju 1401 w Arras ożenił się z Marią Burgundzką (1380–1422), córką Filipa II Śmiałego, księcia Burgundii. Z żoną doczekał się 9 dzieci:

• Małgorzaty (1405–1418)
• Antoniego (1407)
• Antoniego (1408)
• Małgorzaty (1410–1479), żony Ludwika III – tytularnego króla Neapolu, Ludwika IV – elektora Palatynatu Reńskiego, i Ulryka V – hrabiego Wirtembergii
• Marii (1411–1469), żony Filipa Marii Viscontiego – księcia Mediolanu
• Amadeusza (1412–1431), księcia Piemontu
• Ludwika I (1413–1465), księcia Sabaudii
• Bonny (1415–1430)
• Filipa (1417–1444), hrabiego Genewy

  Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) Wielki Mistrz Zakonu Łańcucha (pierwotna nazwa orderu)^[6]

• Antypapież
• Poczet papieży

• Felix V. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2013-03-27]. (ang.).