Bona Sabaudzka (1388–1432)

Była córką hrabiego Amadeusz VII Sabaudzkiego i Bony Berry^[1].

Jedyna córka pary, otrzymała imię matki i babci (Bona Burbon).

Polityka małżeńska, prowadzona przez ojciec zmusiła Bonę do wyjścia za mąż za mężczyznę, dwadzieścia jeden lat starszego od niej, Ludwika Sabaudzkiego-Achajskiego, należącego do innej gałęzi dynastii Sabaudzkiej.

Ślub odbył się 24 lipca 1403^[2] i usakncjonował sojusz między dwoma gałęziami rodziny skierowanym przeciwko markizom Monferrato, którzy zagrażali Piemontowi.

Poprzez małżeństwa Bona stała się hrabiną Piemontu, tytuł, który nosiła aż do śmierci męża.

Z powodu bezpłodności Bony, małżeństwo nie miało dzieci i ród Sabaudzki-Achaja wygasł wraz ze śmiercią Ludwika w 1418^[1][3]. Tytuł hrabiego Piemontu przeszedł na hrabiów Sabaudii. Nieślubny syn Ludwika, Ludwik I Sabaudzki-Racconigi, zapoczątkował nową gałąź domu Sabaudzkiego, rodzinę Sabaudzką-Racconigi. Poślubił w 1412 Alicja Montbel.

• Dynastia sabaudzka