Bahadur Szah II
ostatni cesarz Mogołów
Bahadur Szah II (ur. 24 października 1775, zm. 7 grudnia 1862 w Rangunie) – ostatni cesarz Mogołów, panował w Indiach w latach 1837–1858, był synem Akbar Szaha II.
| |
| Cesarz Państwa Wielkich Mogołów | |
| Okres |
od 1837 |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia |
24 października 1775 |
| Data i miejsce śmierci |
7 grudnia 1862 |
| Ojciec |
Akbar Szah II |
Bahadur Szah II był ostatnim cesarzem Indii z dynastii Wielkich Mogołów. Po śmierci swojego ojca został osadzony na tronie w Delhi przez Brytyjczyków. Nie sprawował realnej władzy. Pisał poezję, wspierał finansowo poetów i pisarzy. Bahadur Szah II stał się mimowolnym symbolem dążeń Hindusów do niepodległości. Wzniecili oni w 1857 r. powstanie przeciwko Brytyjczykom. W następnym roku Bahadur Szah II został obalony, aresztowany i zesłany do stolicy Birmy – Rangunu. Jego synów zamordowali Brytyjczycy.
Bibliografia
edytuj- Małgorzata Hertmanowicz-Brzoza, Kamil Stepan: Słownik władców świata. Kraków: Zielona Sowa, 2005, s. 709. ISBN 978-83-7435-077-8.
Kontrola autorytatywna (osoba):