Virus de Zika

Virus de Zika

Imatge obtengut a microscòpi electronic, las particulas viralas de 40 nm de diamètre apareisson jos forma de disques negres.

Classificacion

Règne	Règne de precisar
Grop	Groupe IV
Familha	Flaviviridae
Genre	Flavivirus

Espècia

Virus Zika
ICTV

Lo virus de Zika (ZIKV) es un virus del genre Flavivirus, de la familha Flaviviridae, grop IV de l'òrdre sens classificar.^[1] A d'interès en medecina per produire la fèbre de Zika

La febre Zika es una malautiá relativament novèla, un membre de la familha Flaviviridae. Lo virus foguèt identificat pel primièr còp en 1947 dins los boscs de Zika, en Oganda e foguèt demostrat coma essent un vius per d'estudis serologics en 1952. Es conegut coma un virus comun de la classe Flaviviridae, subretot en l'Africa, mai en 2007 faguèt epidèmia per l'ocean Pacific, toquèt de païses coma Malàisia i Micronesia, ont i a las Illas Yap.^[2] Una epièmia de fèbre Zika foguèt confirmat en abril de 2015, en Brasil, dins la vila de Salvador de Bahia, provat amb la tècnica de RT-PCR.^[3]

Lo virus a son terren en l'Africa, mas existís tanben en Malàisia e Micronesia, comprenent l'illa Yap, d'abril en julhet de 2007. E en 2015, Brasil informèt oficialament los sieus primièrs 16 cases de la malautiá.^[4]Lo primièr cas conegut de fèbre de Zika foguèt documentat dins un monard Rhesus (Macaca mulata), trobat dins un arbre del Bòsc Zika a Oganda en 1947. Foguèron notificats unas epidèmias en Africa tropicala e dins unas zonas del sud-èst asiatic.^[5] La primièr apidèmia importanta, amb 185 cases confirmats, foguèt reportat en 2007 dins las Illas Yap dels Estats Federats de Micronesia. Foguèt lo primièr còp de fèbre de Zika reportat fòra d'Africa e Asia. En 1978 se descriguèt una pichona epidèmia de fèbre aguda a Indonesia a causa de l'infeccion pel virus de Zika.

Dins los Estats Federats de Micronèsia (FSM), d'abril a julhet de 2007, un total de 108 cases foguèron confirmats per PCR o mejançant una serologia, los 72 cases addicionals foguèron considerats coma suspèctes. Los simptòmas mai comuns foguèron erupcion, fèbre, artralgias e conjuntivitis, se notèt pas de mòrts. Es lo moissal Aedes hensilli, espècia predominanta identificada a Yap, que benlèu foguèt lo vector màger de transmission. Alara que lo biais d'introduccion del virus dins l'illa de Yap es totjorn incertan, benlèu arribèt amb de moissals infectats o un uman portaire.^[6]

Lo 27 de novembre de 2015, l'OMS lancèt una alèrta per la possibla relacion d'aquel virus amb la microcefalia.^[7] L'OMS detalhèt que fins lo 30 de novembre de 2015, èran detectats 1.248 cases de microcefalia dins 14 estats de Brasil, que s'estan estudiats. Segon l'informacion, dins aquel país l'incidéncia de microcefalia en nenous a aumentat de 20 còps dempuèi l'an 2010. Ongan, s'enregistrèt 5 cases cada 100 mil naissenças. Cinc ans mai tard s'èran enregistrat gaireben 100.

Las autoritats sanitàrias brasilianas comencèron a suspectar en novembre de 2015 que la causa d'aquela multiplicacion dels cases de microcefalia es lo virus de Zika. Lo 17 de novembre, l'Institut Osvaldo Cruz detectèt lo virus zika en doas femnas emprenhadas de Paraíba, dels fetus se diagnostiquèt de microcefalia.

Lo 28 de novembre de 2015, l'Institut Evandro Chagas, de las malautiás tropicalas, tornèt detectar lo virus de Zika dins la sang d'un nenon de l'estat de Pará, qu'aviá la microcefalia e d'autras anomalias, e que moriguèt cinc minutas après la naissença. Dins aquela escasença lo Ministèri de Santat de Brasil establiguèt pel primièr còp la relacion entre lo virus e la microcefalia, alara foguèt lançada l'alèrta per l'agéncia de Vigilància en Santat Publica. Lo meteis jorn, l'entitat notifiquèt tres mòrts associadas a l'infeccion pel virus de Zika, dos adults e un recent nascut. Lo primièr cas fatal es un adult, masculin sens problèma neurologic amb diagnostic de Lupus eritematós, istòria d'usatge cronic de corticoíds, artritis reumatoíd e alcoolisme. Foguèt sospechada la dengue, mas, lo diagnostic final en laboratòri confirmèt l'infeccion pel virus Zika amb la tecniciana RTp-PCR. Foguèt detectat lo genòma del virus de Zika dins mòstra de sang, cervèl, fetge, mèlsa e en un ensems de viscèras (ren, palmon e còr). En mai foguèt realizat una sequenciacion parciala del virus identificant lo zika. Lo segond cas fatal es de sèxe femenin, 16 ans d'edat, de la municipalitat de Benevides, dins l'estat de Pará. Presentèt pas problèma neurològic, intrada al servici espitalièr amb sospècha de dengue. Comencèron los simptòmas lo 29 de setembre de 2015 (cefalèa, nausèas e petequias) e moriguèt a la fin del mes d'octòbre. Foguèt confirmat l'infeccion per virus Zika amb tecnica RTp-PCR. Lo tresen cas fatal es lo recent nascut que lo cas es decriu mai naut.

Fins al 1èr de decembre de 2015, 9 Estats membres de l'Organizacion Panamericana de la Santat avián confirmat circulacion autoctòna del virus de Zika: Brasil, Chile (dins l'Illa de Pascas), Colómbia, Lo Salvador, Guatemala, Mexic, Paraguai, Surinam e Veneçuèla.^[8] La primièra circulacion autoctòna de virus de Zika (ZIKV) per las Americas foguèt confirmada en febrièr de 2014 dins Illa de Pascas, Chile. La preséncia del virus se detectèt fins a junh d'aquel meteis an dins aquel airal.

En mai de 2015, se confirmèron los primièrs cases de transmission autoctòna al Brasil. Fins al 1èr de decembre de 2015 un total de 18 Estats confirmèron circulacion autoctòna del virus: Region Nòrd (Amazonas, Pará, Rondônia, Roraima e Tocantins), Region Nòrd-èst (Alagoas, Badia,Ceará, Maranhão, Paraíba, Pernambuco, Piauí e Rio Grand don Nòrd), Region Sud-èst (Espírito Santo, Rio de Janeiro e São Paulo), Centri-Oèst (Mato Grosso) e Region Sud (Paraná) (1).

En octòbre de 2015 las autoritats de santat de Colómbia notifiquèron la deteccion del primièr cas autoctòn d'infeccion pel virus de Zika dins lo departament de Bolívar. Fins a decembre de 2015, 26 de las 36 entitats territorialas confirmèron la circulacion autoctòna del virus. Colómbia es al cap de lista dels infectats amb 578 diagnosticats sus 3170 reportats dins la region, Nòrd de Santander repòrta la mai granda quantitat d'infectats amb 350 e 500 cases estudiats en genièr de 2016. E mai, en novembre de 2015, Salvador, Guatemala, Mexic, Paraguai, Surinam e Veneçuèla confirmèron de cases de transmission autoctòna.^[8]

Se transmet après la fissada d'un moissal del genre Aedes, coma lo Aedes Aegypti, que causa la dengue.

Lo virus Zika se pòt identificar amb una pròva de RT-PCR sus de pacients grevament malauts e per serologia mejançant la deteccion d'anticosses IgM especifics a comptar del cinquen jorn aprés a l'apareission de la fèbre. Es possible que se presenten de reaccions serologicas crosadas amb d'autres flavivirus estretament ligats, coma la dengue.^[9][10]

Lo virus Zika es un flavivirus transmés per moissals estretament pròche al virus de la dengue. Lo virus foguèt isolat pel primièr còp en 1947 a comptar d'un monard dins lo bòsc Zika, Oganda.

Es establit que lo virus se transmet pels moissals, qu'alara lo contraròtle del vector es un element essencial per reduire l'incidéncia de la malautiá.

• Zika Virus Outside Africa
• Flaviviridae Genòmas database search results from the Viral Bioinformatics Resource Center
• Viralzone: Flaviviridae
• Virus Pathogen Database and Analysis Resource (ViPR): Flaviviridae