Qalansawe

Qalansawe
קַלַנְסֻוָה, قلنسوة, Kalansuwa, Qalansuwa, Kalansoueh[1]
by
Land	Israel
Distrikt	Sentral
Koordinatar	32°16′56.34″N 34°59′0.27″E / 32.2823167°N 34.9834083°E / 32.2823167; 34.9834083
Areal	7,8 km²
Folketal	18 500  (2008)
Folketettleik	2 372 / km²
Qalansawe 32°17′06″N 34°58′52″E / 32.285°N 34.981111111111°E / 32.285; 34.981111111111
Kart som viser Qalansawe.
Wikimedia Commons: Qalansuwa

Qalansawe, òg Qalansuwa, (arabisk skrift قلنسوة, hebraisk skrift קַלַנְסֻוָה; ordet tyder «turban»)^[2][3] er ein arabisk by i Sentral-Israel i Israel. I følgje Israelsk statistisk sentralbyrå hadde byen mot slutten av 2007 eit folketal på 18 500, nesten utelukkande arabarar og nesten ingen jødar.^[4] Qalansawe er ein del av Triangelet.

Frå 800-talet og fram til krossfarartida, var Qalansawe stoppestad på vegen mellom Kairo og Damaskus, mellom Lajjun og Ramla.^[5]

I krossfarartida vart landsbyen kalla Calanson, Calansue, Calanzon eller Kalensue.^[6] I 1128 vart han gjeven til Maltesarordenen av riddaren Godfrey av Flujea.^[7][6] Yaqut (†1229) skreiv at Qalansawe og Planborga, som høyrte til krossfararane, var ei borg nær Ramla. Byen vart verande hos Johanittarordenen (utanom i 1187–1191) fram til Baibars tok han i 1265.^[6] I denne perioden verka herren av Caesarea å ha heldt på herredøme.^[6] Det finst restar av krossfararborga i dag.^[6]

I 1596 stod Qalansawa oppført i osmanske skattelister som ein del av Bani Sa'b nahiya i Nablus liwa. Han hadde eit folketal på 29 muslimske hushaldningar og betalte skatt for kveite, bygg, sommaravlingar, oliven, geiter eller bikubar, og ei presse for oliven eller druer.^[8]

Seint på 1800-talet vart landsbyen skildra som mellomstor og sete for ein kaymakam. I sentrum av landsbyen stod eit krossfarartårn og sal, omgjeve av landsbyhus, hovudsakleg laga av adobe. Brunnar og ei kjelde i vest gav dei vatn.^[9]

I folketeljinga i 1931, utført av dei britiske mandatstyresmaktene, hadde Qalansawe 225 hus og eit folketal på 1 069 muslimar, inkludert nærliggande beduinleirar.^[10]

I 1945 hadde landsbyen 1540 arabiske innbyggjarar, som i alt eigde 17 249 mål land.^[11]

Under den israelsk-arabiske krigen 1948 gjekk jødiske styrkar for å erobre og øydeleggje Qalansawe,^[12] men landsbyen vart ikkje teken^[13] og berre overført til israelsk suverenitet i mai 1949 som ein del av den israelsk-jordanske våpenkvileavtalen.^[14] Politiske omsyn hindra at landsbybuarane vart forviste.^[15]

I 1962 hadde landområdet til landsbyen falle til 6 620 mål, hovudsakleg på grunn av ekspropriasjon av landområde av Israel i 1953–1954.^[16]

• Arabiske stader i Israel

• Barron, J. B., red. (1923). Palestine: Report and General Abstracts of the Census of 1922. Government of Palestine. 
• Conder, Claude Reignier; Kitchener, H. H. (1882). The Survey of Western Palestine: Memoirs of the Topography, Orography, Hydrography, and Archeology 2. London: Committee of the Palestine Exploration Fund.  (s. 199-201. )
• Doumani, Beshara (1995). «Rediscovering Palestina, Merchants and Peasants in Jabal Nablus, 1700–1900». University of California Press. Henta 7. november 2011.  s. 19
• Guérin, Victor (1875). Description Géographique Historique et Archéologique de la Palestine (på fransk). 2: Samarie, pt. 2. Paris: L'Imprimerie Nationale. 
• Hadawi, Sami (1970), Village Statistics of 1945: A Classification of Land and Area ownership in Palestine, Palestinsk frigjeringsorganisasjon forskingssentral 
• Hartmann, Richard (1910): Die Straße von Damaskus nach Kairo Zeitschrift der Deutschen Morgenländischen Gesellschaft › Bd. 64 (Sitert i Petersen, 2001)
• Hütteroth, Wolf-Dieter; Abdulfattah, Kamal (1977). Historical Geography of Palestine, Transjordan and South Syria in the Late 16th Century. Erlanger Geographische Arbeiten, Sonderband 5. Erlangen, Tyskland: Vorstand der Fränkischen Geographischen Gesellschaft. ISBN 3-920405-41-2. 
• Mills, E., red. (1932). Census of Palestine 1931. Population of Villages, Towns and Administrative Areas (PDF). Jerusalem: Government of Palestine. 
• Morris, Benny (2004), The Birth of the Palestinian Refugee Problem Revisited, Cambridge University Press, ISBN 0-521-00967-7 
• Palmer, E. H. (1881). The Survey of Western Palestine: Arabic and English Name Lists Collected During the Survey by Lieutenants Conder og Kitchener, R. E. Transliterated and Explained by E.H. Palmer. Committee of the Palestine Exploration Fund. 
• Pringle, Denys (1997), Secular buildings in the Crusader Kingdom of Jerusalem: an archaeological Gazetter, Cambridge University Press 
• Pringle, Denys (1998), The Churches of the Crusader Kingdom of Jerusalem: L-Z (excluding Tyre), Cambridge University Press, ISBN 0-521-39037-0  t.d. s.161
• Petersen, Andrew (2001): A Gazetteer of Buildings in Moslem Palestine: Volume I (British Academy Monographs in Archeology)
• Robinson, Edward; Smith, Eli (1841). Biblical Researches in Palestine, Mount Sinai and Arabia Petraea: A Journal of Travels in the year 1838 3. Boston: Crocker & Brewster.  (p. 47)
• Röhricht, Reinhold (1904). (RRH Ad) Regesta regni Hierosolymitani Additamentum (på latin). Berlin: Libraria Academica Wageriana. 
• le Strange, Guy (1890), Palestine Under the muslimar: A Description of Syria and the Holy Land from A.D. 650 to 1500, Committee of the Palestine Exploration Fund 

Fotnotar

• Velkomen til Qalansiwa
• SWP map 11