verirrte

• Geluid:  verirrte    (hulp, bestand)
• IPA: / fɛɐ̯ˈʔɪʁtə /
  • / fɛɐ̯ˈʔɪʁtə zɪç /
  • / zɪç fɛɐ̯ˈʔɪʁtə /

• ver·irr·te

ver·irr·te sich sich ver·irr·te

verirrte

1. Duitse werkwoordsvorm, alleen wederkerend gebruikt in de vorm verirrte sich (hoofdzinvorm)

• verirrte sich

1. eerste persoon enkelvoud verleden tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van sich verirren

• verirrte sich

1. derde persoon enkelvoud verleden tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van sich verirren

verirrte sich

1. eerste persoon enkelvoud verleden tijd aanvoegende wijs bedrijvende vorm van sich verirren

verirrte sich

1. derde persoon enkelvoud verleden tijd aanvoegende wijs bedrijvende vorm van sich verirren

verirrte

1. Duitse werkwoordsvorm, alleen wederkerend gebruikt in de vorm sich verirrte (bijzinvorm)

sich verirrte

1. bijzinvorm eerste persoon enkelvoud verleden tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van sich verirren

sich verirrte

1. bijzinvorm derde persoon enkelvoud verleden tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van sich verirren

sich verirrte

1. bijzinvorm eerste persoon enkelvoud verleden tijd aanvoegende wijs bedrijvende vorm van sich verirren

sich verirrte

1. bijzinvorm derde persoon enkelvoud verleden tijd aanvoegende wijs bedrijvende vorm van sich verirren