uitvinden

• Geluid:  uitvinden    (hulp, bestand)

• uit·vin·den

• samenstelling van  uit bw  en  vinden ww  ^[1]

uitvinden

1. overgankelijk nuttige methodes, toestellen of werktuigen bedenken die niet eerder bekend waren

   • Degene die dit uitgevonden heeft heeft de mensheid een grote dienst bewezen. 

• uitvinder, uitvinding, uitvindsel, uitvindster

• Het woord uitvinden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "uitvinden" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.