snuiven

• Geluid:  snuiven    (hulp, bestand)

• snui·ven

• In de betekenis van ‘hoorbaar door de neus ademen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1351 ^[1]

snuiven

1. inergatief sterk door de neus inademen (om te ruiken)

   • Hij snoof eens flink en zei: "Ik ruik koffie!". 

   ▸ En daarom was hij de eerste die merkte dat het witte paard van Sinterklaas zo raar stond te hijgen en te snuiven.^[2]

   ▸ Met haar lange neus snoof ze mijn geur op en kwam nog een aantal stappen naar me toe.^[3]

2. overgankelijk iets door snuiven in de neus opzuigen

   • In de Verenigde Staten wordt veel tabak gesnoven en gepruimd. 

• snuiftabak, snuiver
• snuffen, snuffelen
• sniffen, sniffelen

de snuiven mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord snuif

• Het woord snuiven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "snuiven" herkend door: