persoon

• Geluid:  persoon    (hulp, bestand)
• IPA: / pɛrˈson / (2 lettergrepen)

• per·soon

• via Middelnederlands persone van Latijn persona
  • [1] in de betekenis van ‘individu’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1265 ^[1]
  • [2] in de betekenis van ‘klasse van de persoonlijke voornaamwoorden, als grammaticale term’ aangetroffen vanaf 1576 ^[1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	persoon	personen
verkleinwoord	persoontje	persoontjes

de persoon m

1. menselijk individu

   ▸ Het creëren van een slaapplek voor zeven personen viel nog niet mee.^[2]

2. (grammatica) een van de drie klassen van de persoonlijke voornaamwoorden, wordt ook gebruikt in relatie tot de vervoeging van een werkwoord die hierop gebaseerd is, namelijk de eerste, tweede en derde personen
3. (juridisch) menselijk wezen, onderneming of instelling met rechten en plichten die door de wet erkend worden, namelijk de natuurlijke persoon en de rechtspersoon
4. personage, figuur

• [1] mens, individu, iemand

• [1]: de persoon in kwestie

• Het woord persoon staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "persoon" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.[3]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	persoon	personen
verkleinwoord

persoon

1. persoon

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	persoon	personen
verkleinwoord

persoon

1. persoon