observeren

• Geluid:  observeren    (hulp, bestand)

• ob·ser·ve·ren

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘waarnemen’ voor het eerst aangetroffen in 1524 ^[1]
• afgeleid van het Franse observer (met het achtervoegsel -eren) ^[2]

observeren

1. overgankelijk gericht via de zintuigen van iets kennis nemen

   • Zij observeerden dat deze bacterie in staat is de voor het biologisch functioneren dusver onontbeerlijk geachte fosfor te vervangen door arseen. 

   ▸ Door de wolken te observeren, zul je weten hoe je jezelf op een storm moet voorbereiden.^[3]

• gadeslaan, waarnemen, toekijken, toezien

• observant, observatie, observator, observatorium, observatrice, observeerbaar, observeerder, observering

• Het woord observeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "observeren" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.