ij

• Geluid:  ij    (hulp, bestand)
• IPA: / ɛi / (1 lettergreep)
  • (Noord-Nederland): /ɛɪ̯/
  • (Vlaanderen, Brabant): /ɛː/

• ij

• digraaf, in het Middelnederlands onstaan uit ii (dubbele i), oorspronkelijk uitgesproken als ie (/i/) ^[1]

de ij v / m

1. speciale klinker in het Nederlands

• IJ (als hoofdletter aan het begin van een zin of een naam)

• lange ij
• ij met stippen

• korte ei

• Griekse ij

• Het was lange tijd gebruikelijk om de ij gelijk te stellen aan de y (i-grec, Griekse ij of ypsilon) zoals die in leenwoorden voorkomt. Oorspronkelijk is dit de letter die in het Grieks de klank u (/Y/) weergeeft. Vanaf het einde van 20e eeuw wordt meestal alleen y als de 25e letter van het alfabet behandeld en ij als een combinatie van i en j. Aan het begin van een woord of naam wordt deze digraaf wel als één letter opgevat en worden zowel I als J groot geschreven zoals in IJssel. ^[2]

• Het woord ij staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ij" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.