dissonantie
- Geluid: dissonantie (hulp, bestand)
- IPA: / ˌdɪsoˈnɑn(t)si / (4 lettergrepen)
- dis·so·nan·tie
- van Frans dissonance, op te vatten als afgeleid van dissonant met het achtervoegsel -ie [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | dissonantie | dissonanties |
| verkleinwoord | - | - |
de dissonantie v
- (muziek) lelijke klank door het combineren van tonen die niet harmoniëren
- het naast elkaar bestaan van tegenstrijdige gegevens
1.
- Het woord dissonantie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "dissonantie" herkend door:
| 93 % | van de Nederlanders; |
| 94 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Categorieën:
- Woorden in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands van lengte 11
- Woorden in het Nederlands met audioweergave
- Woorden met 4 lettergrepen in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands met IPA-weergave
- Achtervoegsel -ie in het Nederlands
- Zelfstandig naamwoord in het Nederlands
- Muziek in het Nederlands
- Woordenlijst Nederlandse Taal
- Prevalentie Nederland 93 %
- Prevalentie Vlaanderen 94 %