bof

• Geluid:  bof    (hulp, bestand)
• IPA: /bɔf/

• bof

• In de betekenis van ‘kinderziekte’ voor het eerst aangetroffen in 1327 ^{[1] [2]}

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	bof	boffen
verkleinwoord	bofje	bofjes

de bof m

1. geluk, mazzel

   • "Wat een bof jou hier nog te treffen. 

2. (medisch) infectieziekte waarbij men een dik hoofd krijgt

   • Zij hebben allebei de bof gehad. 

• bollebof, wanbof

• boffer, bofferd, bofkont

vervoeging van
boffen

bof

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van boffen
   

   • Ik bof. 

2. gebiedende wijs van boffen
   

   • Bof! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van boffen
   

   • Bof je? 

• Het woord bof staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bof" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.[3]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

bof

1. (spreektaal) ach ja, och, pfff (met schouderophalen)

   «Fait beau chez vous? - Bof, ch’sais pas.»

   Mooi weer bij jullie? - Pfff, weet ik niet.

   «Le Nouvel Obs a désigné la jeunesse de 1978 comme bof génération.»

   De Nouvel Observateur heeft de jeugd van 1978 aangeduid als “bof génération” (apolitieke, besluiteloze generatie). ^[1]