blink

• Geluid:  blink    (hulp, bestand)

• blink

vervoeging van
blinken

blink

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van blinken
   

   • Ik blink. 

2. gebiedende wijs van blinken
   

   • Blink! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van blinken
   

   • Blink je? 

• Het woord blink staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "blink" herkend door:

88 %	van de Nederlanders;
86 %	van de Vlamingen.[1]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• IPA: /blɪŋk/

vervoeging
onbepaalde wijs	to  blink
he/she/it	blinks
verleden tijd	blinked
voltooid deelwoord	blinked
onvoltooid deelwoord	blinking
gebiedende wijs	blink

blink

1. onovergankelijk knipperen, knipogen
2. overgankelijk knipperen met
3. overgankelijk negeren, ontwijken

   «Blink the question.»

   De vraag ontwijken.

enkelvoud	meervoud
blink	blinks

blink

1. oogwenk
2. glimp
3. flikkering

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /bliŋk/

• blink

blink

1. gebiedende wijs van blinke

blink m

1. richtpunt bij het schieten, vooral het middelpunt van de schietschijf, ook roos genoemd

   «Du skal skyte med stor pil og bue og treffe blink.»

   Je moet schieten met een grote pijl en boog en het middelpunt van de schietschijf raken.

2. voltreffer
3. markering aan een boom
4. (vakjargon in de houthandel) een groep van markeerde bomen

m	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	blink	blinken	blinker	blinkene
genitief	blinks	blinkens	blinkers	blinkenes

• [1]: midtpunkt
• [2]: fulltreffer

• [1]: blinkfyr, blinkskott, blinkskudd
• [1]: være midt i blinken

• [2]: treffe midt i blinken

• [3]: hugge blink i treet

• [4]: salg av blink

blink o

1. lichtflits

• flikkerlicht, knipperlicht, schitterlicht, zwaailicht, lichtsignaal

1. «Lindesnes fyr er et førsteordens fyr. Karakteren er fast lys med blink hvert 20. sekund.»

   De vuurtoren in Lindesnes is een eerste graad toren. Het merk is een permanent licht met één uitdoving elke 20de seconde.

2. knipoog

   «Hun fikk et lite blink i øyet.»

   Ze bekwam een klein knipperen in het oog.

3. moment, ogenblik

   «I et blink forstod jeg alt sammen.»

   In een ogenbklik begreep ik alles.

o	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	blink	blinket	blink	blinkene blinka
genitief	blinks	blinkets	blinks	blinkenes blinkas

• [1]: glimt

• [1]: nødblink

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /bliŋk/

• blink

blink

1. gebiedende wijs van blinke

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	blink	blinken	blinkar	blinkane

blink m

1. richtpunt bij het schieten, vooral het middelpunt van de schietschijf, ook roos genoemd
2. markering aan een boom
3. (vakjargon i de houthandel) een verzameling van markeerde bomen
4. lichtflits, flikkerlicht, knipperlicht, schitterlicht, zwaailicht, lichtsignaal
5. knipoog
6. moment, ogenblik

• [1]: blekk
• [4]: glimt

• [1]: blinkfyr
• [1]: blinkskot
• [1]: blinkskott
• [1]: lynblink
• [1]: vere midt i blinken
• [4]: naudblink

• [1]: skyte på blink

• [3]: selje blinken på rot