bekend

Niet te verwarren met: gekend, bekent

• Geluid:  bekend    (hulp, bestand)
• IPA: / bəˈkɛnt / (2 lettergrepen)

• be·kend

• In de betekenis van ‘vermaard’ voor het eerst aangetroffen in 1265 ^[1]
• vervoeging van bekennen: de stam met de uitgang -d, zonder ge- vanwege voorvoegsel ^[2]

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	bekend	bekender	bekendst
verbogen	bekende	bekendere	bekendste
partitief	bekends	bekenders	-

bekend

1. vertrouwd

   • Die straat komt me bekend voor. 

2. behorend tot de kennis

   ▸ Nu concludeert het gerechtshof dat het intrekken van het reeds gepubliceerde rapport onnodig is, omdat de inhoud ervan al bekend is.^[3]

   ▸ Eerder werd al bekend dat verdachte Tetsuya Yamagami wrok tegen Abe koesterde, omdat de politicus volgens hem verbonden was aan een religieuze groep. Het is niet duidelijk waarom de 41-jarige man uiteindelijk Abe als slachtoffer koos.^[4]

3. beroemd

   • De bekende voetballer wordt door iedereen herkend. 

4. genoemd

   ▸ Met een ibuprofen – ook wel bekend als ‘vitamine-i’ – tegen mijn rusteloze benen viel ik bijna in slaap toen ik rechtovereind schrok door geritsel recht onder mijn hoofd.^[5]

• bekent

• befaamd
• beroemd
• (België) geweten

• onbekend

• gekend

• bekend door
• bekend om
• bekend wegens

• (intensivering) allerbekendst, overbekend, superbekend
• minbekend, welbekend

• bekende, bekendheid, bekendmaken, bekendstaan

• [1]: bekend zijn met (vertrouwd zijn met)

vervoeging van:	bekennen…
verbogen vorm:	bekende

bekend

1. voltooid deelwoord van bekennen

   • De dader van die moord heeft eindelijk bekend. 

• Het woord bekend staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bekend" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.[6]