Naar inhoud springen

Tefriet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Leucitisch tefriet uit de Eifel

Tefriet is een uitvloeiingsgesteente dat veel alkali's bevat, voornamelijk in veldspaatvervangers (met name nefelien en leuciet) en plagioklaas (rijk aan anorthiet).

Eigenschappen

[bewerken | brontekst bewerken]

Tefriet bevat ook pyroxenen en amfibolen. Olivijn en kwarts zijn afwezig in het stollingsgesteente en de hoeveelheid kaliveldspaat is zeer laag.

Tefriet bevindt zich volgens het QAPF-diagram tussen de basanieten (rijker aan plagioklaas) en de foidieten (rijker aan veldspaatvervangers). De dieptegesteente-variant van tefriet is foid gabbro.

De naam van het gesteente tefriet is afgeleid van het Griekse tephra, dat "as" betekent.

Tefrieten komen onder meer voor in de Duitse Eifel, op de Italiaanse Monte Vulture en in Namibië. Tefriet wordt als natuursteen toegepast in gevels en andere decoratie.