San Marcello al Corso
San Marcello al Corso | ||||
---|---|---|---|---|
Voorgevel van de San Marcello al Corso
| ||||
Plaats | Rome | |||
Gewijd aan | Paus Marcellus I | |||
Coördinaten | 41° 54′ NB, 12° 29′ OL | |||
Kerkprovincie | ||||
Titulair kardinaal | Giuseppe Betori | |||
Officiële website | ||||
|
De San Marcello al Corso is een aan de heilige paus Marcellus I gewijde kerk aan de Via del Corso in Rome.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]Volgens de overlevering is de kerk gebouwd op de plaats waar Marcellus door keizer Maxentius gevangengezet werd. De eerste aanduiding van de kerk als titelkerk dateert uit 418, toen paus Bonifatius I in deze kerk werd gekozen tot nieuwe paus. In de achtste eeuw liet paus Adrianus I op deze plek een nieuwe kerk oprichten, waarvan de resten zich bevinden onder de huidige kerk. In 1354 werd het aan stukken gescheurde lichaam van Cola di Rienzo enkele dagen in deze kerk tentoongesteld.
De kerk werd in 1519 door brand in de as gelegd. De kerk werd uiteindelijk herbouwd naar een ontwerp van Antonio da Sangallo de Jonge. Door overstromingen van de Tiber liep de bouw ernstige vertragingen op. Pas in 1592 werd het werk voltooid, met een façade naar een ontwerp van Carlo Fontana.
Kerkschatten en kunstwerken
[bewerken | brontekst bewerken]Onder het hoofdaltaar van de kerk worden relieken bewaard. Waaronder die van paus Marcellus en Digna en Emerita. Een kapel is gewijd aan Philip Benizi de Damiani, de heilige superior van de Servieten uit de dertiende eeuw. In de kerk bevindt zich ook het graf van Giovanni Michiel, een van de kardinaal-nepoten van paus Paulus II.
In de sacristie rechts van het altaar kan men het schilderij De kruisiging door Antoon van Dyck aantreffen.
-
Interieur van de kerk
-
Facade
Titelkerk
[bewerken | brontekst bewerken]De San Marcello is sinds de vierde eeuw een titelkerk van kardinalen, zoals bijvoorbeeld Gianalberto Badoaro of von Schrattenbach in de 18e eeuw.
Houders van de titel San Marcello waren sinds het begin van de twintigste eeuw:
- Casimiro Gennari (1901-1914)
- Franziskus von Bettinger (1914-1917)
- Francesco Ragonesi (1921-1931)
- Maurilio Fossati, O.SS.G.C.N. (1933-1965)
- Carlo Grano (1967-1976)
- Dominic Ignatius Ekandem (1976-1995)
- Edouard Gagnon, P.S.S. (1996-2007)
- Agustín Garcia-Gasco Vicente, (2007-2011 )
- Giuseppe Betori, (2012)