Grand Prix-wegrace van Duitsland 1955

Grand Prix-wegrace van Duitsland 1955
Nürburgring Nordschleife
Land	Bondsrepubliek Duitsland
Datum	26 juni 1955
Organisator	FIM/DMV
500 cc
Snelste ronde	Geoff Duke
Eerste	Geoff Duke
Tweede	Walter Zeller
Derde	Carlo Bandirola
350 cc
Snelste ronde	Bill Lomas
Eerste	Bill Lomas
Tweede	August Hobl
Derde	John Surtees
250 cc
Snelste ronde	Hermann Paul Müller
Eerste	Hermann Paul Müller
Tweede	Wolfgang Brand
Derde	Cecil Sandford
125 cc
Snelste ronde	Carlo Ubbiali
Eerste	Carlo Ubbiali
Tweede	Luigi Taveri
Derde	Remo Venturi
Zijspan
Snelste ronde	Willi Faust/ Karl Remmert
Eerste	Willi Faust/ Karl Remmert
Tweede	Wilhelm Noll/ Fritz Cron
Derde	Walter Schneider/ Manfred Grunwald

De Grand Prix-wegrace van Duitsland 1955 was de vierde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1955. De races werden verreden op 26 juni op de Nordschleife van de Nürburgring nabij Nürburg. Alle klassen kwamen aan de start.

Geoff Duke won zijn derde 500cc-race op rij en nam de leiding in het wereldkampioenschap. In de 350cc-klasse won Bill Lomas zijn tweede race, hoewel hij slechts als vervanger van Dickie Dale was ingehuurd. De 250cc-race werd een prooi voor de privérijders "Happi" Müller (al 45 jaar oud) en Wolfgang Brand. Door zijn overwinning in de 125cc-race kwam Carlo Ubbiali nu alleen aan de leiding van het WK te staan. Hetzelfde gebeurde met de combinatie Willi Faust/Karl Remmert in de zijspanklasse. Tijdens de trainingen verongelukte de Argentijnse coureur Ricardo Galvagni in de Aremberg Curve met een Norton 30M. Giuseppe Lattanzi, op dat moment derde in de 125cc-stand, was op 19 juni tijdens de Milaan-Taranto race verongelukt.

Door zijn overwinning in Duitsland nam Geoff Duke de leiding in het wereldkampioenschap over van zijn teamgenoot Reg Armstrong, die uitviel. Walter Zeller kwam met de BMW RS 54 op de tweede plaats met 24 seconden achterstand, maar toch nog drie minuten sneller dan Carlo Bandirola met de MV Agusta 500 4C.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Geoff Duke	Gilera	1:34"06'1	8
2	Walter Zeller	BMW	+24'3	6
3	Carlo Bandirola	MV Agusta	+3"28'9	4
4	Umberto Masetti	MV Agusta	+3"49'0	3
5	Giuseppe Colnago	Gilera	+4"38'1	2
6	Jack Ahearn	Norton	+4"57'3	1
7	Hans-Günther Jäger	Norton	+7"21'2
8	Sven Andersson	Norton	+7"22'0
9	Kuno Johansson	Norton
10	Ernst Hiller	Matchless
11	Robert Matthews	Norton
12	Hans-Joachim Scheel	Norton
13	Heinz Schreiber	Norton
14	Phil Heath	Norton
15	Karl-Heinz Scheifel	Norton

Coureur	Merk	Oorzaak
Gerold Klinger	BMW
Keith Campbell	Norton
Tony McAlpine	BMW
Auguste Goffin	Norton
Ernst Riedelbauch	BMW
Rudolf Knees	Norton
Francis Flahout	Norton
John Surtees	Norton
Reg Armstrong	Gilera
Lawrence Aislabie	Norton

Coureur	Merk	Oorzaak
Bob Brown	Matchless
Ken Kavanagh	Moto Guzzi	Teambeleid[1]
Firmin Dauwe	Norton
Léon Martin	Gilera
Jacques Collot	Norton
Pierre Monneret	Gilera
Bill Lomas	Moto Guzzi	Teambeleid[1]
Bob McIntyre	Norton
Derek Ennett	Matchless
Dickie Dale	Moto Guzzi	Teambeleid[1]
Jack Brett	Norton
John Clark	Matchless
John Hartle	Norton
John Storr	Norton
Alfredo Milani	Gilera
Duilio Agostini	Moto Guzzi	Teambeleid[1]
Libero Liberati	Gilera
Nello Pagani	MV Agusta
Orlando Valdinoci	Gilera
Tito Forconi	MV Agusta
Drikus Veer	Gilera
Peter Murphy	Matchless
Eddie Grant	Norton

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Geoff Duke	Gilera	24
2	Reg Armstrong	Gilera	18
3	Carlo Bandirola	MV Agusta	10
4	Umberto Masetti	MV Agusta	7
5	Libero Liberati	Gilera	6
	Walter Zeller	BMW
7	Tito Forconi	MV Agusta	4
	Ken Kavanagh	Moto Guzzi
9	Orlando Valdinoci	Gilera	3
	Jack Brett	Norton

Bill Lomas, eigenlijk fabriekscoureur voor MV Agusta in de 125- en 250cc-klasse, won als vervanger van Dickie Dale zijn tweede 350cc-race met de Moto Guzzi Monocilindrica 350. Hoewel die machine als oppermachtig te boek stond, werd August Hobl met de DKW RM 350 tweede voor John Surtees met de Norton 40M. Pas daarachter volgden de Moto Guzzi-rijders Cecil Sandford en Ken Kavanagh. Omdat Duilio Agostini niet scoorde kwam invaller Lomas nu zelfs alleen aan de leiding van de WK-stand.

Uitslag 350cc-klasse [bewerken | brontekst bewerken] Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Bill Lomas Moto Guzzi 1:14"52'0 8 2 August Hobl DKW +13'1 6 3 John Surtees Norton +16'4 4 4 Cecil Sandford Moto Guzzi 3 5 Ken Kavanagh Moto Guzzi 2 6 Karl Hofmann DKW 1

Onbekend[2] [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Keith Campbell Norton Maurice Quincey Norton Auguste Goffin Norton Hans Bartl DKW Jacques Collot Norton Bob McIntyre Norton Dickie Dale Moto Guzzi John Hartle Norton Duilio Agostini Moto Guzzi Enrico Lorenzetti Moto Guzzi Roberto Colombo Moto Guzzi Peter Murphy AJS

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Bill Lomas	Moto Guzzi	16
2	Duilio Agostini	Moto Guzzi	8
3	Cecil Sandford	Moto Guzzi	7
	John Surtees	Norton
5	Dickie Dale	Moto Guzzi	6
	August Hobl	DKW
	Bob McIntyre	Norton
8	Roberto Colombo	Moto Guzzi	4
9	Auguste Goffin	Norton	3
10	Peter Murphy	AJS	2
	Maurice Quincey	Norton
	Ken Kavanagh	Moto Guzzi

"HP" Müller had op de Clypse Course nog vijf minuten achterstand opgelopen op Bill Lomas met zijn MV Agusta Bialbero 203, maar zijn NSU Sportmax was dan ook een productieracer, gebaseerd op de NSU Max 251, die iedereen zo kon kopen. In Duitsland won hij met een minuut voorsprong op Wolfgang Brand, ook op een NSU Sportmax en Cecil Sandford met zijn Moto Guzzi Bialbero 250. Müller nam zo de leiding in de WK-stand.

Uitslag 250cc-klasse [bewerken | brontekst bewerken] Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Hermann Paul Müller NSU 1:06"19'6 8 2 Wolfgang Brand NSU +1"02'0 6 3 Cecil Sandford Moto Guzzi +1"05'7 4 4 Luigi Taveri MV Agusta 3 5 Arthur Wheeler Moto Guzzi 2 6 Helmut Hallmeier NSU 1

Onbekend[2] [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Hans Baltisberger NSU Bill Lomas MV Agusta Bill Webster Velocette Dave Chadwick RDS-Velocette John Surtees NSU Carlo Ubbiali MV Agusta Enrico Lorenzetti Moto Guzzi Umberto Masetti MV Agusta Sammy Miller NSU

(Slechts negen coureurs hadden al punten gescoord)

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Hermann Paul Müller	NSU	12
2	Cecil Sandford	Moto Guzzi	10
3	Bill Lomas	MV Agusta	8
4	Wolfgang Brand	NSU	6
5	Arthur Wheeler	Moto Guzzi	5
6	Luigi Taveri	MV Agusta	3
7	Dave Chadwick	RDS- Velocette	2
8	Helmut Hallmeier	NSU	1
	Bill Webster	Velocette

MV Agusta bleef oppermachtig in de 125cc-klasse, zeker nu Mondial zich na het overlijden van Giuseppe Lattanzi had teruggetrokken. Carlo Ubbiali won met minimaal verschil voor zijn stalgenoten Luigi Taveri en Remo Venturi. De laatste punten waren voor de DDR-coureurs Bernhard Petruschke en Erhart Krumpholz met hun IFA's, het merk dat een jaar later MZ zou gaan heten.

Uitslag 125cc-klasse [bewerken | brontekst bewerken] Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Carlo Ubbiali MV Agusta 1:01"56'5 8 2 Luigi Taveri MV Agusta +0'8 6 3 Remo Venturi MV Agusta +1'6 4 4 Karl Lottes MV Agusta 3 5 Bernhard Petruschke IFA 2 6 Erhart Krumpholz IFA 1 Niet deelgenomen [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak Giuseppe Lattanzi (†) Mondial Overleden[3] Romolo Ferri Mondial Teambeleid[4] Tarquinio Provini Mondial Teambeleid[4]

Onbekend[2] [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Rudolf Grimas Mondial August Hobl DKW Erich Wünsche DKW Siegfried Wünsche DKW Willi Scheidhauer MV Agusta Marcello Cama Montesa Bill Lomas MV Agusta Bill Webster MV Agusta Ross Porter MV Agusta Angelo Copeta MV Agusta Paolo Campanelli Mondial

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Carlo Ubbiali	MV Agusta	28
2	Luigi Taveri	MV Agusta	26
3	Giuseppe Lattanzi (†)	Mondial	11
4	Romolo Ferri	Mondial	7
5	Angelo Copeta	MV Agusta	4
	Remo Venturi	MV Agusta
7	Tarquinio Provini	Mondial	3
	Bill Lomas	MV Agusta
	Karl Lottes	MV Agusta
10	Bill Webster	MV Agusta	2
	Bernhard Petruschke	IFA

BMW deelde de definitieve slag uit aan Norton. Willi Faust/Karl Remmert wonnen voor Wilhelm Noll/Fritz Cron en Walter Schneider met invaller Manfred Grunwald. Pas achter deze BMW-Steib-combinaties kwamen de Norton-privérijders: Jacques Drion/Inge Stoll, die aan het einde van het seizoen nog meer punten zouden hebben dan de fabrieks-coryfeeën Eric Oliver en Cyril Smith.

Uitslag zijspanklasse [bewerken | brontekst bewerken] Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten 1 Willi Faust Karl Remmert BMW 58"33'8 8 2 Wilhelm Noll Fritz Cron BMW 6 3 Walter Schneider Manfred Grunwald BMW 4 4 Jacques Drion Inge Stoll-Laforge Norton 3 5 Bob Mitchell Max George Norton 2 6 Jean Murit Francis Flahaut BMW 1

Onbekend[2] [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Bakkenist Merk Julien Deronne Bruno Leys BMW Florian Camathias Maurice Büla BMW Roland Benz Jakob Kuchler Norton Fritz Seeber Franz Heiß BMW Rudolf Koch Christian Wirth BMW Bill Boddice William Storr Norton Cyril Smith Stanley Dibben Norton Eric Oliver Eric Bliss en Les Nutt Norton Ernie Walker Dun Roberts Norton Frank Taylor Ron Taylor Norton Jackie Beeton Charles Billingham Norton Pip Harris Ray Campbell Matchless Ernesto Merlo Dino Magri Gilera Henk Steman Mappie de Haas BMW

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Ptn
1	Willi Faust	Karl Remmert	BMW	16
2	Walter Schneider	Hans Strauß en Manfred Grunwald	BMW	12
3	Bill Boddice	William Storr	Norton	6
	Cyril Smith	Stanley Dibben	Norton
	Wilhelm Noll	Fritz Cron	BMW
6	Pip Harris	Ray Campbell	Matchless	4
	Eric Oliver	Eric Bliss en Les Nutt	Norton
8	Jackie Beeton	Charles Billingham	Norton	3
	Rudolf Koch	Christian Wirth	BMW
	Jacques Drion	Inge Stoll-Laforge	Norton

Vorige race: Isle of Man TT 1955	FIM wereldkampioenschap wegrace 7e seizoen (1955)	Volgende race: Grand Prix-wegrace van België 1955
Vorige race: Grand Prix-wegrace van Duitsland 1954	Grand Prix-wegrace van Duitsland	Volgende race: Grand Prix-wegrace van Duitsland 1956