Dick Nanninga

Dick Nanninga
Nanninga in 1978
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Dirk Jacobus Willem Nanninga
Bijnaam	De Lange[1] De Betonspits[2]
Geboortedatum	17 januari 1949
Geboorteplaats	Groningen, Nederland
Overlijdensdatum	21 juli 2015
Overlijdensplaats	Maaseik, België
Lengte	189[3] cm
Positie	Spits
Jeugd
Oosterparkers
Senioren
Seizoen Club W 0(G) 1973–1974 1974–1982 1982–1983 1983–1986 VV Veendam Roda JC Seiko MVV 31 (15) 225 (107) 20 0(2) 67 (26)
Interlands
1978–1981  Nederland 15 0(6)
Portaal    Voetbal

Dick Nanninga (Groningen, 17 januari 1949 – Maaseik, 21 juli 2015) was een Nederlands voetballer.

Nanninga, een kopsterke spits, was een van de twee Nederlanders die ooit scoorden in de finale van een wereldkampioenschap voetbal en de enige die dat deed via een velddoelpunt. Hij maakte zes doelpunten in vijftien interlands voor het Nederlands elftal. In clubverband kwam hij lange tijd uit voor Roda JC. Voor deze club is hij topscorer aller tijden.

Nanninga kwam tot op 24-jarige leeftijd uit voor de Groninger amateurclub Oosterparkers. Deze vereniging speelde zijn thuiswedstrijden in hetzelfde stadion als FC Groningen, maar deze eredivisieclub wilde hem niet contracteren. Trainer Cor van der Gijp haalde hem in 1973 naar Veendam, waar hij zo opviel dat hij reeds een jaar later naar Roda JC werd getransfereerd. Daar speelde hij acht seizoenen. Een transfer naar Ajax ketste af, omdat hij ook een bloemenzaak in Kerkrade had.

Nanninga maakte zijn debuut voor het Nederlands elftal op 5 april 1978 in een oefenwedstrijd in en tegen Tunesië (0-4) in de voorbereiding op het WK 1978 en scoorde meteen tweemaal. Hij werd geselecteerd en speelde een belangrijke rol in het toernooi. Tijdens de wedstrijd tegen West-Duitsland (2-2) kwam hij een kwartier voor tijd in de ploeg. Ruim tien minuten later kreeg hij van de Uruguayaanse scheidsrechter Ramón Barreto eerst geel wegens een opstootje met Bernd Hölzenbein en direct daarna rood wegens protesteren.^[4] In de finale tegen gastland Argentinië was Nanninga er weer bij. Hij viel in voor Johnny Rep en scoorde acht minuten voor tijd de gelijkmaker uit een voorzet van René van de Kerkhof. De wedstrijd eindigde na een verlenging in 3-1 voor Argentinië.

Nanninga speelde met het Nederlands elftal ook het Europees kampioenschap 1980, maar toen werd het Nederlands elftal in de eerste ronde uitgeschakeld. In totaal speelde Nanninga vijftien interlands, waarin hij zes keer scoorde. In februari 1981 speelde hij zijn laatste wedstrijd voor het Nederlands elftal, dat tegen Cyprus met 3-0 won. De wedstrijd werd in het Oosterparkstadion in Groningen gespeeld, de plek waar Nanninga met Oosterparkers zijn thuiswedstrijden speelde. Hij scoorde een keer.

Na een kort avontuur in 1982 bij Seiko in Hongkong speelde Nanninga nog vier seizoenen voor MVV. In 1986 beëindigde hij zijn carrière op 37-jarige leeftijd.

Nanninga was getrouwd en had twee dochters en een zoon. Hij scheidde van zijn vrouw en woonde op latere leeftijd samen met een vriendin in het Belgische Neeroeteren.

De laatste jaren van zijn leven kampte hij met een slechte gezondheid. In 2012 werd zijn linkeronderbeen geamputeerd als gevolg van suikerziekte. Bij de operatie en tijdens de ziekenhuisopname traden complicaties op, waarna Nanninga enkele maanden in coma lag.^[5][6] In 2014 werd ook het rechteronderbeen van Nanninga geamputeerd.^[7]

Dick Nanninga overleed in 2015 op 66-jarige leeftijd in een ziekenhuis in Maaseik, waar hij enkele weken eerder was opgenomen met hoge koorts.^[8]

Commons heeft media­bestanden in de categorie Dick Nanninga.

• Lijst van spelers van MVV Maastricht
• Lijst van spelers van Roda JC Kerkrade
• Lijst van spelers van SC Veendam
• Lijst van spelers van het Nederlands voetbalelftal