De alchemische bruiloft van Christiaan Rozenkruis

Esoterie
Westerse esoterie
Esoterie in de klassieke oudheid
Esoterische vakgebieden Alchemie Occultisme Magie Astrologie Waarzeggerij Geomantiek Handlijnkunde Numerologie Tarot
Esoterische stromingen Antroposofie Christelijke theosofie Esoterisch christendom Gnosis Golden Dawn Hermetisme Iatrosofie Illuminisme Mysticisme Neoplatonisme Neopythagorisme New age New thought Pythagorisme Rozenkruisers Theosofie Vrijmetselarij
Esoterische teksten De alchemische bruiloft van Christiaan Rozenkruis De occulta philosophia libri tres Chaldeïsche orakelen Ephesia grammata Griekse magische papyri Grimoire Hermetica Merseburger toverspreuken Monas Hieroglyphica Nag Hammadigeschriften Orfica Picatrix Sibillijnse orakelen Theologie van de rekenkunde Theologia Platonica Turba philosophorum
Esoterici en onderzoekers Antoine Faivre Arturo Reghini Cecco d'Ascoli Giovanni Pico della Mirandola Giulio Camillo Hermes Trismegistus John Dee Julius Evola Marsilio Ficino Nicholas Goodrick-Clarke Plotinus Pythagoras Gilles Quispel Wouter Hanegraaff Kocku von Stuckrad
Portaal   Esoterie

De alchemische bruiloft van Christiaan Rozenkruis (Chymische Hochzeit Christiani Rosenkreutz) is een Duitstalig boek van Johann Valentin Andreae uit 1616, waarin een geromantiseerd, allegorisch en alchemistisch verhaal wordt verteld over Christiaan Rozenkruis, de vermeende oprichter van de rozenkruisers. Het gepubliceerde verhaal gaat terug op een eerdere versie van circa 1602-1603, die Andreae zelf eerst omschreef als een grappig verzinsel van weinig waarde (ludibrium).

Het verhaal gaat over een droomachtig avontuur van Christiaan Rozenkruis die getuige is van een groots huwelijksfeest bij een kasteel (mogelijk gebaseerd op het slot in Heidelberg), waarin op alchemistische wijze de spons (bruidegom) en sponsa (bruid) worden verenigd. Dit verhaal is geen alchemistisch traktaat, maar bevat wel symboliek, raadsels, mysterie en erotische taferelen. Zo ontdekt Christiaan in de kelders van het kasteel een naakte Venus. Dergelijke voorstellingen zijn symbolisch. Venus symboliseert het nieuwe onzichtbare lichaam van de ziel. Een ander beeld is het drinken van de gasten uit de fontein van Hermes. Hermes is Mercurius, en Mercurius was de alchemistische benaming voor kwik. Kwik stond voor transformatie, dus het fonteinwater realiseerde transformatie en zuivering in de mensen. Na het huwelijk wordt Christiaan benoemd tot Ridder van de Gouden Steen, en wordt hij uiteindelijk poortwachter van het kasteel.

• Edighoffer, R. 'Andreae, Johann Valentin.' In: Dictionary of Gnosis & Western Esotericism. Red. W.J. Hanegraaff, 2006, blz. 72-75.
• Yates, F.A. De verlichting van het rozenkruis. Rotterdam: Synthese, 2012 (1972).