Naar inhoud springen

Cronk-y-Voddy

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Cronk-y-Voddy Straight)
Cronk-y-Voddy wordt door coureurs ook wel "Cronk-y-Voddy straight" genoemd omdat het een recht stuk vormt tussen Sarah's Cottage en Handley's Corner in het westelijk deel van de Mountain Course
De kruising in Cronk-y-Voddee op de A3, kijkend naar het zuiden richting Lambfell Cottage

Cronk-y-Voddy (Manx ook wel: "Cronke Voddee", "Cronk-y-Voddee" of "Cronk ne Voddy") betekent "Hondsheuvel". Het is een gehucht op het eiland Man.

Het ligt langs de A3 van Castletown naar Ramsey in de parochie German. In Cronk-y-Voddy staat de "St John the Evangelist Church", die in 1852 werd gebouwd dankzij de inspanningen van mrs. Cecil Hall, de weduwe van aartsdiaken Hall. De kerk wordt niet meer als zodanig gebruikt. In Cronk-y-Voddy stond ook de laatste school waar in het begin van de 20e eeuw nog Manx-Gaelisch werd onderwezen aan kinderen uit de verre omgeving.

Isle of Man TT en Manx Grand Prix

[bewerken | brontekst bewerken]

Cronk-y-Voddy ligt langs de Snaefell Mountain Course. Het is een van vele markante punten langs dit stratencircuit dat wordt gebruikt voor de Isle of Man TT en de Manx Grand Prix. Cronk-y-Voddy maakte ook deel uit van de Highroads Course en de Four Inch Course, die gebruikt werden voor de Gordon Bennett Trial en de RAC Tourist Trophy van 1904 tot 1922 en van de St John's Short Course die van 1907 tot 1910 werd gebruikt voor de Isle of Man TT.

Circuitverloop

[bewerken | brontekst bewerken]

Voor de coureurs die deelnemen aan de Isle of Man TT en de Manx Grand Prix is de passage langs Cronk-y-Voddy min of meer een rustpunt, omdat het een recht stuk vormt aan de top van Creg Willey's Hill na de vele inspannende en gevaarlijke bochten bij Laurel Bank, Glen Helen en Sarah's Cottage. Bij Cronk-y-Voddy kunnen ze volgas rijden en snelheden tot ca. 290 km/uur halen. Toch heeft Cronk-y-Voddy Straight zo zijn problemen: Er staan vrijwel geen bomen waardoor regen, mist en vooral wind vrij spel hebben. De weg is er altijd hobbelig geweest en hoewel daar veel verbetering in is gebracht, zorgden de steeds sneller wordende motorfietsen toch voor een weinig comfortabele rit. In 1927 (de tijd van de handschakeling) vertelde coureur Eric Langton al dat hij al zijn moed moest verzamelen om zijn hand van het stuur te halen om te schakelen. John Surtees vond dat het wegdek gedurende de jaren vijftig slechter geworden was. Hij reed Cronk-y-Voddy volgas, maar in een hoge versnelling om te voorkomen dat zijn machine elke keer dat het achterwiel omhoog sprong te veel toeren zou maken. In 1980 werd de weg weer verbeterd, maar voor die tijd vertelde zijspancoureur Trevor Ireson dat hij door de trillingen aan het einde van Cronk-y-Voddy soms dubbel zag. Hij had er zelfs een naam voor: "Cronk-y-Voddy cronkiness".

Cronk-y-Voddy Cross Roads en Molyneux's

[bewerken | brontekst bewerken]
Keith Walters en Gary Mastarman passeren Molyneux's in 2002 met hun 600cc-Ireson-Mistral

Cronk-y-Voddy Straight eindigt bij een flauwe volgasbocht naar rechts, 150 meter voorbij Cronk-y-Voddy Cross Roads, een kruispunt met de wegen naar Peel en Little London. Dankzij die wegen en de daar aanwezige parkeerplaatsen kan het publiek ook tijdens de races van en naar Cronk-y-Voddy gaan, maar coureurs die hier tijdens trainingen stranden weten soms toeschouwers te bewegen hen via Little London en Baldwin terug te brengen naar de TT Grandstand en hun reservemotor. De bocht kreeg in 2013 als eerbetoon aan Manxman Dave Molyneux zijn naam: "Molyneux's". Dave Molyneux was bekend als zijspanrijder en had al 16 overwinningen in de Sidecar TT geboekt. Op dezelfde dag werd voor John McGuinness McGuinness Corner ingesteld. Bij Molyneux's staat ook het gebouwtje van het "St John the Evangelist Men's Institute".