duingrond
- duin·grond
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | duingrond | duingronden |
verkleinwoord |
de duingrond m
- de grondsoort die men in de duinen vindt
- ▸ Wellicht is hij daarna vertrokken naar Scheveningen. In het avondlicht doemt op een schilderij van Paul Gabriel de mogelijke bestemming op. Een gloednieuw hotel met een koepel en drie torens. Voor het Kurhaus ligt, uitgestrekt en verlaten, de woeste duingrond. Het is alsof de schilder waarschuwt.[2]
- Het woord duingrond staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Weblink bron “In de 19e eeuw ontstond de nieuwe stad waar het leven nooit stilstaat” (Donderdag 13 april 2017, 10:16), NOS