Vercovicium

Vercovicium is ne ruïne van wat ooit een Romeins huurlingenfort was bie de Adriansmure, in et noorden van Engelaand (Northumberlaand), in de parochie Bardon Mill.

In et tweede joarhonderd noa Kristus bewaken een infanteriepeloton en een onderdeel van de legionears van et legio II Augusta Vercovicium. In et doarde joarhonderd lea der een cohort van de Tungri, an evuld met de numerus Hnaudifridi en et cuneus Frisiorum. Bie dee lesten warren ook een köppelken Tvihanti bie. De Tungri warren der in et veerde joarhonderd nog steeds, volgens de Notitia Dignitatum. Tegen 409 n.K. treuken de Romeinen zik terugge.^[1]

Rond et joar 124 treuken ze et fort op oet rotssteender, kört noa 'n bouw van de mure van Hadrianus. Vercovicium was oawer 'n oolden wal en poer 36B hen ebouwd. Et spul zakken regelmoatig in, woernoa as ze et wier opknappen en verbouwen mossen. Op et zuden ontstund ne hele wonwieke (Vicus) boeten de muren van Vercovicium. Wat van de funderingen doarvan ligt der nog. Zo as van et "Moordhoes". Dat neumt ze zo umdat der onder ne niejere vloere twee skeletten wörden eveunden.

Et fort is wat apart in edeeld, umdat de lange kaante liek löp met de Adriansmure. Den is ook direks 'n noordeliken wal van et fort. De meeste aandere forten ligt oawer de mure hen en stekt oet in nit-Romeins grondgebeed. Ook apart is dat et, anders as andere Brits-Romeinse forten, gin streumend water hef. Vuur skoon water mossen ze et hebben van 'n reagen, woer't ze ne riege grote stenene opslagvaten optreuken. Ook hef et ook ene van de bestbewoarde stenene driethuze van Romeins Brittanië.

Oet onderzeuk van English Heritage ('n Engelsen monumeantenzorg) bleek dat der op et westen van et fort velden met rikken der umhen warren en een doarp op et zuden, ineslötten duur gröppes en nen vallum (nen wal). Een badhoes was der skienboar ook. Ze meant dat et hele landskop duur leu inericht wör.

De stea van et fort was skienboar ook klook ekeuzen. Et lea ja strategisch met oetzicht op nen duurstek in 'n heuvelrand van Whin Sill en oaverzaggen Knag Burn.

1. ↑ Thomas Brown (2006) Celtic Roots, Trafford Publishing ISBN 1552125858