tempat

tempat (ejaan Jawi تمڤت)

1. Sesuatu yang digunakan untuk menaruh (menadah, menyimpan, dan lain-lain), bekas, wadah
2. ruang (kawasan dan lain-lain) untuk melakukan sesuatu
3. ruang dan lain-lain yang digunakan untuk me­nyim­pan (menaruh) sesuatu
4. kawasan (ruang, rumah, dan lain-lain) yang didiami, kawasan dan lain-lain di mana terdapat sesuatu
5. bahagian yang tertentu daripada sesuatu
6. kawasan yang tertentu, daerah, kampung, negeri
7. orang yang jadi lawan bercakap, orang yg jadi tujuan untuk bertanya dan lain-lain, orang yg diserahi keperca­yaan
8. kedudukan (yang sewajarnya), keadaan, letak (sesuatu)

• Kamus Dewan: tem·pat
• (Sebutan baku; Kamus Dewan Perdana) AFA^(kekunci): /təm.pat/

• Audio (MY-zsm):

  (file)

• (penggunaan isih parameter |lang=) Rima: -pat
• (penggunaan isih parameter |lang=) Penyempangan: tem‧pat

• setempat
• setempat-setempat
• menyetempatkan
• bertempat
• bertempat-tempat
• menempati
• menempatkan
• tempatan
• penempatan

• "tempat" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

• "tempat" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.