Ruku

Rukūʿ ( Arab: رُكوعcode: ar is deprecated , [rʊˈkuːʕ] ) ialah perbuatan tunduk atau membongkokkan badan sehingga paras pinggang dalam solat (solat orang Islam), di mana tulang belakang dapat direhatkan. ^[1] Ia juga boleh merujuk kepada satu perenggan al -Quran .

Rukuk merujuk kepada pergerakan tunduk sehingga paras pinggang, dengan bertukar dari posisi berdiri ( qiyam ), setelah selesai bacaan ( qiraʾat ) sebahagian daripada Al-Quran dalam solat. Terdapat ijmak tentang kewajipan rukūʿ. Kedudukan rukūʿ dapat disempurnakan dengan membongkokkan badan sehingga tangan berada di atas lutut dan kekal dalam kedudukan itu sehingga seseorang itu mencapai keadaan santai sambil bertasbih kepada Allah ( سُبْحَانَ رَبِّيَ الْعَظِيمcode: ar is deprecated subḥāna rabbiya l-ʿaẓīm, "Maha Suci Tuhanku Yang Maha Agung!") tiga kali atau lebih dalam bilangan ganjil. ^[2]

Dalam buku Al-Ghazali, Dimensi Batin Ibadah Islam, beliau menulis tentang rukūʿ dengan berkata: ^[3]

Tunduk ( rukūʿ ) dan sujud ( sujūd ) disertai dengan penegasan tentang kebesaran Allah. Semasa rukuk, anda memperbaharui ketundukan dan kerendahan hati anda, berusaha untuk memurnikan perasaan anda melalui kesedaran baru tentang kepentingan dan tidak penting anda sendiri di hadapan kuasa dan kebesaran TuhanUntuk memastikan perbuatan ini sah di sisi Syariah, anda menggunakan bantuan lidah anda, iaitu dengan menyebut keagungan Tuhan (Allah, Tuhan orang Islam) dan bersaksi berulang kali tentang keagungan-Nya, baik secara batin mahupun zahir.