Fusanosuke Kuhara

Fusanosuke Kuhara 久原 房之助
Fusanosuke Kuhara
Kelahiran	(1869-07-12)12 Julai 1869 Hagi, Yamaguchi, Japan
Meninggal dunia	29 Januari 1965(1965-01-29) (umur 95) Tokyo, Japan
Warganegara	Japanese
Pekerjaan	entrepreneur, politician, cabinet minister

Fusanosuke Kuhara (久原 房之助code: ja is deprecated , Kuhara Fusanosuke) (12 Julai 1869-29 Januari 1965) adalah seorang usahawan, ahli politik dan menteri kabinet dalam Empayar sebelum perang Jepun.

Kuhara dilahirkan di Hagi, Prefektur Yamaguchi dalam keluarga pembuat sake. Abangnya ialah pengasas syarikat Nippon Suisan Kaisha dan bapa saudaranya adalah Fujita Densaburō, pengasas Fujita zaibatsu. Beliau belajar pada tahun 1885 di Tokyo Commercial School (pendahulu kepada Universiti Hitotsubashi) dan kemudiannya menamatkan pengajian dari Universiti Keio. Selepas tamat pengajian, beliau telah menyertai Morimura-gumi, tetapi atas cadangan bekas ahli politik Chōshū Inoue Kaoru, beliau menyertai syarikat bapa saudaranya, Fujita-gumi ( yang dikenali sebagai Dowa Holdings sekarang), dan pada tahun 1891 telah ditugaskan untuk menguruskan lombong Kosaka di Kosaka, Akita, salah satu lombong plumbum, tembaga dan zink terbesar di Jepun. Dia memperkenalkan teknologi baru dan menjadikan lombong itu sangat menguntungkan.

Pada tahun 1903, beliau telah meninggalkan Fujita-gumi, dan memperoleh Lombong Tembaga Akazawa di Prefektur Ibaraki pada tahun 1905, menamakannya sebagai Hitachi Copper Mine [ja]. Beliau menubuhkan Hitachi Seisakusho pada tahun 1910, dan kemudian menggabungkan operasinya ke dalam Kuhara Kōgyō pada tahun 1912. Lombong itu menjadi pengeluar tembaga kedua terbesar di Jepun pada tahun 1914 melalui pengunaan sistem mekanisasi dan teknik pengeluaran yang lebih baik.

Semasa Perang Dunia I, Kuhara mengembangkan operasinya menjadi pelbagai perusahaan, daripada pembinaan kapal kepada pengeluaran baja, petrokimia, insurans hayat, perdagangan dan perkapalan. Perkara ini mewujudkan Kuhara zaibatsu. Walau bagaimanapun, syarikat yang terlalu pelbagai ini mengalami masalah kewangan yang teruk dalam kemurungan selepas perang, dan Kuhara berpaling kepada abang iparnya, Yoshisuke Aikawa, yang mencipta syarikat induk bernama Nihon Sangyō, atau singkatan Nissan. Kuhara meneruskan kerjaya dalam politik, menjalin hubungan dengan bakal Perdana Menteri Giichi Tanaka dan pemimpin politik dan tentera lain, yang kemudiannya digunakan Aikawa untuk keuntungannya. ^[1]

Pada tahun 1928, Kuhara telah diundi ke dewan rendah Diet Jepun sebagai ahli Rikken Seiyūkai dari Daerah Pilihan Raya Pertama Yamaguchi, dan kemudiannya dilantik sebagai Menteri Perhubungan pada tahun yang sama di bawah pentadbiran Tanaka ^[2]

Beliau berkhidmat sebagai setiausaha agung Rikken Seiyūkai pada tahun 1931 di bawah Inukai Tsuyoshi. Dari segi karier politiknya, Kuhara telah menyokong pendekatan garis keras terhadap China, dan merupakan penyokong vokal reformasi perlembagaan yang bertujuan untuk mengubah Jepun menjadi negara satu parti. Bagaimanapun, Kuhara pernah ditahan untuk sebuah jangka masa pendek selepas insiden 26 Februari dan terpaksa meletak jawatan daripada parti itu selepas didapati dia telah membuat sumbangan kewangan kepada pemberontak. ^[3]

Selepas parti Rikken Seiyūkai berpecah, Kuhara telah dijemput kembali ke dalam politik oleh Ichirō Hatoyama, mengetuai pakatan yang menentang Chikuhei Nakajima, dan telah naik ke jawatan presiden parti pada tahun 1939. ^[4]

Pada tahun 1940, beliau mengetuai penyerapan parti ke dalam Taisei Yokusankai Fumimaro Konoe, dengan itu berjaya memenuhi cita-citanya untuk mewujudkan sebuah negara satu parti. Di bawah pentadbiran Hiranuma, beliau berkhidmat sebagai penasihat kabinet. Beliau adalah salah seorang penganjur utama Liga Ahli Diet yang Dibawa Melalui Perang Suci.

Selepas Perang Dunia II, Kuhara telah "dibersihkan" oleh pihak berkuasa pendudukan Amerika. Selepas tamat pendudukan, beliau telah dipilih ke Dewan Perwakilan Jepun selepas perang dari Daerah Pilihan Raya Kedua Yamaguchi pada Pilihan Raya Umum 1952. Beliau memainkan peranan penting dalam pemulihan hubungan Rusia-Jepun dan hubungan China-Jepun.

Kuhara meninggal dunia di rumahnya di Shirokanedai, Minato, Tokyo pada Januari 1965. Rumahnya kini dikenali sebagai Happo-en, sebuah hotel dengan taman Jepun yang terkenal .

Salah satu kediamannya, yang berada di kampung Sumiyoshi di Kobe 〈sekarang, berhampiran dengan Stesen Sumiyoshi (JR West), yang dikatakan dia menyeberangi jambatan peribadinya yang ditunjukkan di atas di atas kereta peribadinya dengan pemandu dari pintu pagar utama kediamannya juga ditunjukkan di atas untuk pergi ulang alik ke Sekolah Tinggi Nada〉mempunyai hospital, loji janakuasa elektrik dan terowong penghawa dingin buatan khas dari Gunung Rokkō untuk dirinya sendiri pada era tanpa penghawa dingin. Dia juga menjalankan lokomotif sebenar di taman untuk anak-anaknya. ^{[5] [6]}

• Biografi di Perpustakaan Diet Negara
• Newspaper clippings about Fusanosuke Kuhara