Pergi ke kandungan

Eksistensialisme

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

Eksistensialisme merupakan salah satu cabang falsafah yang menyatakan persetujuan fahaman bahawa pemikiran berfalsafah itu bermula daripada individu itu sendiri yang tidak dianggap sebagai suatu manusia yang berfikir semata-mata, tetapi juga seorang individu yang berkelakuan, berperasaan dan berpengalaman,[1] biarpun para filsuf masing-masing mempunyai perbezaan doktrin yang ketara[2][3][4] Kebebasan difahamkan merupakan nilai utama pengikut fahaman ini namun yang lebih utama juga adalah kesahihan (authenticity).[5] Fokusnya ialah terhadap kebebasan individu iaitu setiap individu bebas menentukan hala tuju bagi mencapai kesejahteraan diri.

Cabang ini dipelopori oleh para filsuf abad ke-19 dan ke-20 di Eropah, terutamanya paling menonjol oleh oleh Soren Kierkegaard, Friedrich Wilhelm Nietzsche dan Martin Buber.

  1. ^ John Macquarrie, Existentialism, New York (1972), m/s. 14–15.
  2. ^ Crowell, Steven (Oktober 2010). "Existentialism". Stanford Encyclopedia of Philosophy.
  3. ^ John Macquarrie, Existentialism, New York (1972), m/s. 18–21.
  4. ^ Oxford Companion to Philosophy, ed. Ted Honderich, New York (1995), m/s. 259.
  5. ^ Flynn, Thomas (2006). Existentialism - A Very Short Introduction. New York: Oxford University Press Inc. m/s. xi. ISBN 0-19-280428-6.