Халимеда (месечина)

Халимеда
	Откривачката слика на Халимеда
Откривање
Откритие на	М. Холман; Џ. Кавеларс; Т. Грав; В. Фрејзер; Д. Милисављевиќ;
Откриено	14 август 2002
Ознаки
Наречена по	Халимеда (Ἁλιμήδη)
Други називи	S/2002 N 1
Орбитални особености
	Епоха 10 јуни 2003
Голема полуоска	16.611 Гм
Занесување	0.2646
Орбитален период	1879.08 денови ; (5.14 години)
Наклон	134.1°
Физички особености
Албедо	0.04 (претпоставено)
Спектрален тип	неутрален (сив) ; B-V=0.73 R-V=0.35

Халимеда или Нептун IX — повратна неправилна месечина на Нептун. Откриена е од Метју Џ. Холман, Џон Џ. Кавеларс, Томи Грав, Весли К. Фрејзер и Ден Милисављевиќ на 14 август 2002 година.^[6]

Име

Халимеда, како и многу надворешни месечини на Нептун, го носи името на една од Нереидите, педесетте ќерки на Нереј и Дорис. Пред објавувањето на неговото име на 3 февруари 2007 година (IAUC 8802), Халимеда била позната по привремената ознака S/2002 N 1.

Орбита

Халимеда го има вториот најголем ексцентричен и третата најголема наклонета орбита околу Нептун.^[7] Ова е илустрирано на дијаграмот во однос на другите неправилни месечини на Нептун. Месечините над хоризонталната оска ја следат ротацијата на Нептун, а месечините под него се движат спротивно од ротацијата на Нептун. Жолтите сегменти се протегаат од перицентарот до апоцентарот, покажувајќи ја ексцентричноста.

Физички одлики

Халимеда има пречник од околу 62 километри (под претпоставка дека албедото е 0,04) и се појавува неутрален (сив) на видливата светлина. Со оглед на многу сличната боја на месечината со онаа на Нереида заедно со големата веројатност (41%) за судир во минатиот век на траење на Сончевиот Систем, се претпоставува дека месечината може да биде фрагмент од Нереида.^[5]

Наводи

↑ JPL (2011-07-21). „Planetary Satellite Discovery Circumstances“. Jet Propulsion Laboratory. Посетено на 2011-10-24.
↑ Green, Daniel W. E. (13 јануари 2003). „Satellites of Neptune“. IAU Circular. 8047. Посетено на 13 октомври 2020.
↑ Jacobson, R. A. (2008). „NEP078 – JPL satellite ephemeris“. Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Посетено на 13 октомври 2020.
↑ Sheppard, Scott S.; Jewitt, David C.; Kleyna, Jan (2006). „A Survey for "Normal" Irregular Satellites around Neptune: Limits to Completeness“. The Astronomical Journal. 132: 171–176. arXiv:astro-ph/0604552. Bibcode:2006AJ....132..171S. doi:10.1086/504799.CS1-одржување: ref=harv (link)
↑ ^5,0 ^5,1 Grav, Tommy; Holman, Matthew J.; Fraser, Wesley C. (2004-09-20). „Photometry of Irregular Satellites of Uranus and Neptune“. The Astrophysical Journal. 613 (1): L77–L80. arXiv:astro-ph/0405605. Bibcode:2004ApJ...613L..77G. doi:10.1086/424997.CS1-одржување: ref=harv (link)
↑ Holman, M. J.; Kavelaars, J. J.; Grav, T.; и др. (2004). „Discovery of five irregular moons of Neptune“ (PDF). Nature. 430 (7002): 865–867. Bibcode:2004Natur.430..865H. doi:10.1038/nature02832. PMID 15318214. Посетено на 24 October 2011.CS1-одржување: ref=harv (link)
↑ Williams, Dr. David R. (22 јануари 2008). „Neptunian Satellite Fact Sheet“. NASA (National Space Science Data Center). Посетено на 13 октомври 2020.

Надворешни врски

Страница за Нептун на Метју Холман
Страниците на Дејвид Џувит
Познати месечини на Нептун (од Скот С. Шепард)
MPC: Ефемериди за месечини
Средни параметри на орбитата од JPL

[JPL-Discoverers-1] JPL (2011-07-21). „Planetary Satellite Discovery Circumstances“. Jet Propulsion Laboratory. Посетено на 2011-10-24.

[IAUC_8047-2] Green, Daniel W. E. (13 јануари 2003). „Satellites of Neptune“. IAU Circular. 8047. Посетено на 13 октомври 2020.

[JPL-Jacobson2008-3] Jacobson, R. A. (2008). „NEP078 – JPL satellite ephemeris“. Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Посетено на 13 октомври 2020.

[SheppardJewittKleyna2006-4] Sheppard, Scott S.; Jewitt, David C.; Kleyna, Jan (2006). „A Survey for "Normal" Irregular Satellites around Neptune: Limits to Completeness“. The Astronomical Journal. 132: 171–176. arXiv:astro-ph/0604552. Bibcode:2006AJ....132..171S. doi:10.1086/504799.CS1-одржување: ref=harv (link)

[GravHolmanFraser2004-5] 5,0 ^5,1 Grav, Tommy; Holman, Matthew J.; Fraser, Wesley C. (2004-09-20). „Photometry of Irregular Satellites of Uranus and Neptune“. The Astrophysical Journal. 613 (1): L77–L80. arXiv:astro-ph/0405605. Bibcode:2004ApJ...613L..77G. doi:10.1086/424997.CS1-одржување: ref=harv (link)

[HolmanKavelaarsGrav2004-6] Holman, M. J.; Kavelaars, J. J.; Grav, T.; и др. (2004). „Discovery of five irregular moons of Neptune“ (PDF). Nature. 430 (7002): 865–867. Bibcode:2004Natur.430..865H. doi:10.1038/nature02832. PMID 15318214. Посетено на 24 October 2011.CS1-одржување: ref=harv (link)

[Williams2008-nssdc-7] Williams, Dr. David R. (22 јануари 2008). „Neptunian Satellite Fact Sheet“. NASA (National Space Science Data Center). Посетено на 13 октомври 2020.

[1]