Naar inhoud springen

vesting

Van Wiktionary

'n vesting

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

vesting v /væstɪŋ/

  1. (gesjiechte) 'n stad (of e kestieël of nag waal e landj) die militair versterk geworen is, wie taenge viejenjige invel
Aafbraeking
  • ves-ting
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif vesting vestinge vestingen
IPA /væstɪŋ/ /væstɪŋe/ /væstɪŋen/
dim. sjrif vestingske vestingsken vestingskes
IPA /væstɪ̽ŋ̊skʲe/ /væstɪ̽ŋ̊skʲen/ /væstɪ̽ŋ̊skʲes/ /væstɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[bewirk]