aanbellen

aanbellen /á:nbǽlen/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aanbelle (mit liaison) (in naevezats)
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aanbelle (mit liaison) (in naevezats)
3. (neet-lemma) infinitief van aanbelle (mit liaison)

Aafbraeking

• aan-bel-len

Variaasje

• [1,2] (in houfzats) bellen aan

aanbellen /á:nbǽlen/

1. (neet-lemma) liaisonvorm van aanbelle

Aafbraeking

• aan-bel-len